پرسپولیسی که با یحیی احیا شد

البته نباید از حق هم گذشت که رویانیان در شرایطی چنین وعده‌ای داد که فکر می‌کرد مصطفی دنیزلی می‌ماند اما وقتی پیرمرد ترک تبار بیماری پدر همسرش را بهانه کرد و به خاطر اختلافهای زیر پوستی‌اش با علی کریمی به ایران برنگشتٰ مدیرعامل قرمزها هم متوجه شد که برای ساختن تیمی "فوق کهکشانی" چه شب و روزهایی سختی در پیش دارد.

مثل همیشه، نخستین گام انتخاب سرمربی بود و بعد از بالا و پایین کردنهای زیاد در نهایت رویانیان به اسم مانوئل ژوزه رسید؛ مردی که به واسطه قهرمانیهای پرتعدادش در مصر و قاره آفریقا به فرگوسن قاهره معروف شده بود. با تکیه بر همین عناوین پرتعداد و افتخارهای پرطمطراق بود که رویانیان حاضر شد تمام آبرویش را بگذارد و این مربی را راضی کند از مصر به ایران بیاید.

استارت ناامیدکننده با ژوزه

اولین نشست خبری ژوزه کافی بود که خبرنگاران ایرانی متوجه تفاوتهای این مربی با مربیان خارجی که در گذشته به ایران آمده بودند، بشوند. مردی مسن، جدی و البته خیلی تند مزاج و شاید همین ویژگی آخرش بود که کار دستش داد و بازیکنان را چند شاخه کرد. به هر حال او از همان ابتدا هم خیلی واقع‌بینانه گفت که تنها قولش این است که پرسپولیس در رده‌ای بهتر از رده دوازدهم که سال قبل نصیبش شده بود، به دست خواهد آورد.

هفته‌های ابتدایی برای پرسپولیس خیلی بد شروع شد، شکست و تساوی تنها عایدی پرسپولیس "فوق کهکشانی" با مربی نامدارش در چند هفته ابتدایی بود اما محمد رویانیان مقابل همه انتقادها یک تنه ایستاد و با اتکا به کارنامه درخشان ژوزه در مصر وعده می‌داد که پرسپولیس در هفته‌های بعد تیم‌تر می‌شود. حتی ضعیف‌ترین شروع تاریخ برای پرسپولیس هم مدیرعامل قرمزها را مردد نکرد که سرمربی‌اش را عوض کند. در این وضعیت به یکباره اختلاف علی کریمی و ژوزه سر باز کرد و رویانیان هم خیلی حرفه‌ای طرف مربی‌اش را گرفت اما در این بین او با اظهارنظرهای متناقضش یکی به میخ می‌زد و یکی به نعل اما بیشتر طرف ژوزه را گرفت. با این حال رویانیان به روش مدیریتی خود سرانجام کریمی را با ژوزه آشتی داد و این دو کارشان را آغاز کردند. با این حال عمر حضور ژوزه با نتایج بدی که پرسپولیس در لیگ می‌گرفت، قد نداد که دوباره از کریمی در ترکیب پرسپولیس استفاده کند و رویانیان باز هم به شیوه مدیریتی خاص خود ژوزه را کنار گذاشت و یحیی گل محمدی را به عنوان نفر اول کادر فنی پرسپولیس انتخاب کرد.

یحیی آمد، پروین عقب رفت!

روزی که یحیی گل محمدی سرمربیگری در صبای بالانشین جدول را رها کرد و پذیرفت به عنوان نفر دوم به پرسپولیس بیاید، خیلیها پیش‌بینی می‌کردند گل محمدی برای سرمربی شدن در پرسپولیس دورخیز کرده و با همین قول آلترناتیوی ژوزه قبول کرده به تهران برگردد اما ویژگی‌های رفتاری کاپیتان سابق تیم ملی هم جوری نبود که بشود به او برچسبی زد. به هر حال انتظار یحیی چندان طولانی نشد و بعد از برکناری غیرمتعارف سرمربی پرتغالی، کمیته فنی حکم به انتخاب گل محمدی داد. البته ابتدا علی پروین با توجه به صحبتهایی که شده بود، فکر می‌کرد به عنوان مدیر فنی انتخاب شده و قرار است گل محمدی به عنوان مربی زیر دست او کار کند اما صراحت لهجه رویانیان باعث عقب‌نشینی پروین شد و سرانجام با مصاحبه‌هایی که گل محمدی انجام داد، پروین پذیرفت که نقشش همان نقش قبلی است و قرار هم نیست در مسائل فنی تیم دخالت کند.

پرسپولیس می‌برد اما باز هم منتقد داشت!

برای یحیی حضور در پرسپولیس به بهترین شکل ممکن آغاز شد. برد پرگل شش بر صفر برابر ملوان در جام حذفی، اتفاقی بود که هیچ کس پیش بینی نمی‌کرد اما پرسپولیس انگار با یحیی احیا شده بود و با این برد هواداران پرسپولیس به قهرمانی تیمشان در جام حذفی امیدوار شدند. با این حال واکنش برخی از قدیمی‌های پرسپولیس به این برد از همه عجیب‌تر بود.

بعضی از این قدیمی‌ها نظیر حسین عبدی و فرشاد پیوس بعد از یکی، دو برد دیگر شروع کردن به انتقاد از گل محمدی. حتی پیوس در اظهارنظری عجیب گفت که حاضر است بنویسد و امضا کند این پرسپولیس چیزی نمی‌شود و عبدی هم با اتکا به مدرک مربیگری عالی‌اش گفت که اگر او کاره‌ای بود حتی دستیار پنجمی پرسپولیس را هم به گل محمدی پیشنهاد نمی‌داد. با این حال این اظهارنظرها و انتقادها چون با بردهای پر گل پرسپولیس همراه می‌شد، خریدار نداشت و گل محمدی هم با اعتماد به نفسی مثال زدنی گفت که هر چه تعداد منتقدانم بیشتر باشد، یعنی بهتر کار کرده‌ام.

در این وضعیت پرسپولیس به همراه گل محمدی و ستاره‌هایش که دوباره ظهور کرده‌اند، در ادامه رقابتهای لیگ چشم به رتبه‌های بالایی جدول و قهرمانی در جام حذفی دوخته است و شاید یک پیروزی در داربی ششم بهمن برابر حریف سنتی‌اش استقلال که این روزها در اوج است، بتواند نام یحیی را برای همیشه در قلب میلیون‌ها هوادار پرسپولیس ثبت کند.