تبیان، دستیار زندگی
ژول ورن زمانی از سفر به فضا و اعماق اقیانوس ها در داستان‌های خود سخن گفت که هنوز بشر نتوانسته بود وسایل و امکانات چنین سفرهایی را فراهم کند. داستان های ژول ورن در آن زمان به معنای واقعی کلمه داستان بودند. داستان هایی که تخیلی بودنشان بر هیچ کس پوشیده نبود
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

فرستاده‌ای از زمان ژول ورن


ژول ورن زمانی از سفر به فضا و اعماق اقیانوس ها در داستان‌های خود سخن گفت که هنوز بشر نتوانسته بود وسایل و امکانات چنین سفرهایی را فراهم کند. داستان های ژول ورن در آن زمان به معنای واقعی کلمه داستان بودند. داستان هایی که تخیلی بودنشان بر هیچ کس پوشیده نبود. واقعا نمی دانم اکنون اگر فردی از عهد آقای ورن به عصر ما وارد شود با مقایسه تکنولوژی مریخ نورد کنجکاوی که چند وقتی است بر روی سطح مریخ سکنی گزیده و داستان های عصر خودش چه عکس العملی نشان خواهد داد!

فرستاده‌ای از زمان ژول ورن

رویای من؛ پرواز

پرواز، آرزوی دیرینه بشر بوده، هست و خواهد بود. انسان های مختلفی در طول تاریخ دست به دست یکدیگر دادند تا بتوانند این آرزو را برآورده کنند. از همان پادشاه افسانه ای چینی بگیرید که اژدهای بزرگی از پارچه های مخصوص ساخت و آن را در برابر چشمان متحیر همه به وسیله دود به آسمان فرستاد تا لئوناردو داوینچی که دستگاه کوچک (به ظاهر) پرنده اش توسط اطرافیان او برای حفظ جانش از خطر سقوط نابود شد!

با وجود شکست های متعددی که افراد جسور و بی باک (و البته عاشق پرواز) در طول چند قرن متوالی متحمل شدند اما سرانجام برادران رایت توانستند چیزی شبیه هواپیماهای امروزی را به دنیا معرفی کنند. در واقع هواپیمای آن دو برادر را می توان پدربزرگ هواپیماهای مدرن و جت های مافوق صوت امروزی دانست.

رویای من؛ فراتر از پرواز

بشر توانست رویای نیاکان خود را جامه عمل بپوشاند و آسمان را در تسخیر خود قرار دهد. اکنون دیگر به راحتی می توانست با سرعتی سرسام آور در مدت زمان اندکی از نقطه ای به نقطه ای دیگر بر روی کره زمین سفر کند و از تماشای زمین بر فراز ابرها لذت ببرد. اما او حالا رویایی فراتر از پرواز داشت: سفر به ماورای آسمان آبی.

موفقیت در به واقعیت رسیدن رویای پرواز، انسان را جسورتر از گذشته کرده بود و همین رویای جاه طلبانه باعث شد تا جنگ بر سر تسخیر فضا آغاز شود. بشر یاد گرفته بود توانایی واقعیت بخشیدن به رویاهای خود را دارد و این را هم می دانست که نباید توقع رسیدن به آن را در اندک زمانی داشته باشد اما تجربه به او یاد داده بود که برای رسیدن به اهدافش باید از یک نقطه شروع کند و آن نقطه همان موقع بود.

صدای بیب بیب های متوالی ماهواره اسپوتنیک 1 که از طریق رادارهای شوروی شنیده شد اولین قدمی بود که برای تسخیر فضا برداشته شد. بعد از آن شکست ها و موفقیت های بسیاری رخ داد تا سرانجام یوری گاگارین در12  آوریل سال 1961 میلادی توانست اولین انسانی باشد که زادگاهش را از فضا نظاره کرده است.

بشر توانست رویای نیاکان خود را جامه عمل بپوشاند و آسمان را در تسخیر خود قرار دهد. اکنون دیگر به راحتی می توانست با سرعتی سرسام آور در مدت زمان اندکی از نقطه ای به نقطه ای دیگر بر روی کره زمین سفر کند و از تماشای زمین بر فراز ابرها لذت ببرد. اما او حالا رویایی فراتر از پرواز داشت: سفر به ماورای آسمان آبی

رویای من؛ پرواز به ماه

بعد از آن، اطراف زمین به محلی برای جولان دادن ماهواره ها و مدارگردهای گوناگون تبدیل شد. ماموریت های مختلفی برای رفتن انسان به مدارهای پیرامون سیاره زمین تعریف گشت و رویای فضانورد شدن برای عده ای از انسان ها به واقعیت پیوست. بشر اگرچه توانسته بود به ورای آسمان دست یابد اما باز هم رویای بلندپروازانه تری داشت: سفر به ماه.

فرستاده‌ای از زمان ژول ورن

جنگ بر سر اولین های فضایی به اوج خود رسیده بود و تجلی آن برای رسیدن به ماه بین دو قدرت فضایی آن زمان یعنی آمریکا و شوروی ظاهر گشت. هدف، اصلا هدف کوچکی نبود. قرار بود فرستاده ای از زمین به جایی برود که در طول تاریخ بعد از خورشید هیجان انگیزترین جرم آسمانی به شمار می رفت. داستان ها و افسانه هایی که از گذشته درباره ماه گفته شده بود از یک طرف و اختلاف نظرهای علمی برای موفقیت این سفر از طرف دیگر اما و اگرهای بسیاری را در مقابل انسان ها قرار داده بود.

بالاخره نیل آرمسترانگ با بیان جمله تاریخی خود که:« این قدم، قدمی کوچک برای یک انسان و گامی بزرگ برای بشریت است» قدم بر ماه گذاشت. در طی سری ماموریت های مختلف آپولو فضانوردان مختلفی توانستند قدم بر سطح تنها قمر زمین بگذارند و از آنجا طلوع و غروب زادگاهشان را نظاره کنند.

رویای من، پرواز به اعماق آسمان

اگرچه بعد از سری ماموریت های آپولو به دلایل مختلفی از جمله هزینه های سرسام آور، سفرهای انسان به ماه متوقف گردید اما موفقیت سفر به ماه جسارت و شهامتی به انسان داده که درصد آن بسیار بالاتر از گذشته رفته بود. روزی نبود که برنامه های بلندپروازانه او در سازمان های فضایی مطرح نشود و از رویای رسیدن به سیارات و اقمار مختلف حرفی در میان نباشد. تمام این موارد باعث شد تا او به یک رویای دیگر خود واقعیت ببخشد: سفر به سیاره سرخ، مریخ.

فرستاده‌ای از زمان ژول ورن

اکنون یکی از همان مقاطعیست که باعث شد انسان پرواز کند، به فضا سفر کند، قدم بر ماه بگذارد و حالا به سوی مریخ حرکت کند. آیندگانی که بخواهند درباره تاریخ سفرهای فضایی مطلب بنویسند حتما از این سال ها به عنوان مقدمات و شاید لحظات حساس مهاجرت انسان به مریخ یاد خواهند کرد و شاید از ما به خاطر بلندپروازی هایمان تقدیر کنند!

مریخ که بعد از زمین چهارمین سیاره منظومه شمسی به شمار می آید با جذابیت های بی شمار خود به هدف اصلی بشر برای مهاجرت تبدیل شده است. در خلال این سال ها ماموریت های بسیاری برای این سیاره تعریف شد که اطلاعات دقیق تری را از شرایط این سیاره در اختیار ما قرار داد و اکنون تازه ترین فرستاده زمین به سیاره سرخ یعنی مریخ نورد کنجکاوی مشغول ارضای حس کنجکاوی انسان در سطح این سیاره است.

کنجکاوی می تواند نقش مهمی را در آینده سفر انسان به این دنیای نیمه شناخته شده ایفا کند. تجهیزات مختلفی که بر روی این موریخ نورد نصب شده هر کدام به تنهایی وظایف خاصی را به عهده دارند که مجموع نتایج آن ها در کنار یکدیگر ما را برای برداشتن قدم های استوار یاری خواهد کرد.

بشر بعد از رسیدن به ماه، هر زمان که به این قمر زیبا نگاه می کرد بر خود می بالید که توانسته است بر سطح آن قدم بردارد. حال که او به نقطه کوچک قرمز رنگی (که شاید تشخیصش در میان انبوه ستارگان کار راحتی نباشد) می نگرد می داند که فرستاده او همینک در سطح آن سیاره مشغول کاوش های مختلف است.

و چه لذتی بالاتر از این ...

م.ح.اربابی فر

بخش دانش و زندگی تبیان