راهنمای جامع روزه‌داری

رمضان ، ماهی به یادماندنی است . ممکن است برخی افراد به هزار و یک دلیل و بهانه از زیر بار روزه گرفتن طفره روند و به دلیل برخی تعالیم نادرست ،خود را از این فیض بزرگ محروم نمایند . بسیاری هم هستند که ماه روزه برایشان یادآور خاطرات بسیار خوش و شیرین است ،خاطراتی که از کودکی دارند و هرگاه تداعی می شود آنها را به دنیاهای دیگری می برد.

اگرچه فلسفه اصلی روزه داری ،تقویت روح تعبد و تقوای الهی است لیکن نباید از سایر برکات و مواهب روزه نیز غافل شد. تنوع در شیوه ی زندگی می تواند به وجود آورنده ی خاطرات خوش باشد،به ویژه این که این نوع تغییر شیوه و روش با مذاق شخص هم سازگار باشد.

همه ی ما از کودکی ایام روزه را به یاد می آوریم که در کنار پدر و مادر شب های خاطره انگیزی داشتیم . اگر این وقایع با شادی و سرور هم همراه باشند ،همواره در ذهن شخص اثری خوشایند به جا خواهند گذاشت . باید روزه را جذاب کرد ، بخصوص برای کودکان تا در بزگسالی با رغبت و میل درونی به سوی آن بروند ،نه از روی اجبار و وظیفه .

یکنواختی و تکرار انسان را خسته می کند. به آب و هوا توجه کنید ،هر روز به یک شکل است. آمدن و رفتن فصل ها خودش حکایت از همین ایجاد تنوع دارد . غذا هم به این گونه است . بهترین غذاها بعد از مدتی برای ما عادی می شود. فقط آنهایی که روزه گرفته اند و طعم گرسنگی را حس کرده اند ،لذت غذا را می دانند . تا در یک روز گرم تابستان روزه نگیرید تشنگی شدید را احساس نکنید ،لذت نوشیدن آب را درک نمی کنید .

روزه فراسوی تمام مزایا و محاسنی که دارد ،یک مزیت اش هم همین است که با ایجاد تغییر در نوشیدن و خوردن باعث می شود ذائقه ی ما پرورش یابد و قوی تر شود.احساسات ما از این کرخی و سستی که در اثر خوردن و آشامیدن های مکرر و فراوان به آن دچار شده اند،رها می شوند و فرصت می یابند تا کمی استراحت کنند.برای روزه گرفتن هم مثل بقیه ی کارها باید عشق و علاقه باشد.علاقه ای که اگرچه پشتوانه ی آن ایمان و اعتقاد قلبی است . ولی این علاقه به تدریج و با روش هایی که گفته شد به وجود آمده است.