تخیل های بیش از حد در نوجوانی
در صورتی که نوجوان در دنیای واقعی در بر خورد با واقعیات دچار شکستهای مکرر شود و نتواند به نحوه احسن از تواناییها و قابلیتهای خود استفاده کند و آن طور که باید، مورد توجه قرار نگیرید. یعنی نتواند ابراز وجود داشته باشد. در حالت نگرانی و بیمناکی مداوم باشد، آرام آرام به سمت تخیل گرایی مفرط و در خود خزیدن پیش می رود. یعنی با تخیلات می خواهد سپری در برابر مشکلات آزار دهنده ایجاد کند و خود را ایمن کند. اینجاست که باید به او کمک کرد و او را از تخیل گرایی مفرط نجات داد.
برای تغییر رفتار نوجوان راهکارهای زیر را انجام دهید
گفتگوی دوستانه : گفتگوی دوستانه درباره زندگی و رویدادهایی که با آنها مواجه شده است و برداشت او از این رویدادها و اینکه این رویدادها در زندگی و تفکر او چگونه تاثیر گذاشته است ، تاثیر بسزایی در جلوگیری از تخیل مفرط او دارد. این گفتگو از طریق مثالها و نمونه محسوس عینی و حتی تکلیف دادن به او برای بررسی درستی یا نادرستی بعضی از مسائل، شناخت صحیحی در فرد و زندگی اش ایجاد می کند. تغییر در فکر و فلسفه زندگی فرد می تواند او را در جهت سازندگی خویشتن به پیش ببرد.
کشف استعدادها: باجستجو در استعدادها و تواناییهای نوجوان می توان، زمینه لیاقت و شایستگی را در او افزایش داد تا به خود و زندگی اعتماد پیدا کند. این اعتماد لازمه موفقیت او در زندگی است. بهره برداری و استفاده از تواناییها در جریان فعالیتهای خانوادگی، مدرسه ، دوستان عزت نفس او را بهبود می بخشد.
تقویت بنیه درسی نوجوان: یکی از حوزهای بسیار مهم، ابراز وجود و علاقمندی نوجوان در فعالیتهای تحصیلی و درسی است. با برطرف کردن نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت و برنامه ریزی اصولی ، حس احترام به خود را در نوجوان افزایش داد و از تخیل گرایی افراطی او جلوگیری کرد.
شرکت در فعالیتهای مدرسه و گروه همسالان: شرکت در چنین فعالیتهای و صحبت کردن در مورد علائق نوجوانی در جمع دوستان، موجب احساس پذیرش در جمع همسالان می شود و از بروز تخیل گرایی مفرط جلوگیری می کند.
محیط شاد خانوادگی : فضای شاد خانوادگی، ارتباط دوستانه با نوجوان، گفتگو و تفریحات سالم به همراه خانواده و واگذاری مسئولیت های مورد علاقه نوجوان و استفاده از خلاقیت نوجوان در مسیر فعالیتهای سازنده، حس مفید بودن در نوجوان را افزایش می دهد و مانع گوشه گیری و تخیل پردازی افراطی نوجوان می شود.
کمال گرایی مفرط: نگرشهای کمال گرایی افراطی در نوجوان مانند " اینکه من باید بهترین باشم" . " اگر دچار اشتباه شوم آبرویم جلوی دیگران می رود" آسیب زننده است. موجب بی انگیزه گی در بسیاری از کار ها و فعالیتهای او می شود. نوجوان را باید از پیامدهای منفی چنین نگرشی آگاه کرد و با بینش و درک او را به سمت واقع گرایی پیش برد.
از آن جایی که نوجوان سرشار از انرژی و توانایی است، با هدفمند کردن فعالیتهای او و از بین بردن شکستهای مکرر و سرخوردگی و ایجاد رابطه دوستانه، او را در جهت استفاده از توانمندیها و شایستگی هایش هدایت کنید. تا به نحوه درستی از این توانایی ها استفاده کند. تا بتوانیم در جهت پرورش نسل متفکر پیش برویم.