تبیان، دستیار زندگی
صاحبان وب سایت‌ها از روز چهارشنبه، به استفاده از نسل جدید پروتکل‌های اینترنت ترغیب شدند؛ یعنی IPv6 IP یا همان آدرس های اینترنتی، عددی است یکتا که برای دسترسی به اینترنت از آن استفاده می شود. این آدرس که از 4 بخش عددی تشکیل شده، بر روی هر یک از دستگاه های
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

زمانی برای تغییر اینترنت


صاحبان وب سایت‌ها از روز چهارشنبه، به استفاده از نسل جدید پروتکل‌های اینترنت ترغیب شدند؛ یعنی IPv6 IP یا همان آدرس های اینترنتی، عددی است یکتا که برای دسترسی به اینترنت از آن استفاده می شود. این آدرس که از 4 بخش عددی تشکیل شده، بر روی هر یک از دستگاه های متصل به اینترنت قرار می گیرد و شبکه جهانی اینترنت را تشکیل می دهد.

فرمت فعلی آدرس های اینترنتی به شکل a.b.c.d می باشد، که هر کدام از این جایگاه ها می تواند عددی بین 0 تا 255 باشد. با این حساب، اگر آدرس های غیر قابل استفاده و آدرسهای جدا شده در استانداردهای RFC را از این تعداد کم کنیم، چیزی حدود 4.3 میلیارد آدرس آی پی خواهیم داشت.

در سال 1983 زمانی که اولین استانداردهای آی پی ورژن 4 تهیه می شد کسی حتی فکرش را نمی کرد که این آدرسها روزی به پایان برسند. اما در اواخر سال 2010 بود که آدرسها رو به پایانی گذاشت و جامعه جهانی خود را برای انتقال به آی-پی های ورژن جدیدتر یا همان IPv6 آماده کرد.

زمانی برای تغییر اینترنت

بدون اخذ IPv6 ، افرادی که در حال گشت و گذار در وب هستند برای ورود به سایتی که با IPv6 آپدیت نشده باید از یک دروازه انتقال عبور کنند و این باعث پایین آمدن سرعت می شود. از روز چهارشنبه، صاحبان وب سایت‌ها تشویق به استفاده دائم از IPv6 شدند. IPv6 نسل آینده پروتکل‌های اینترنت است!

جان کوران، رئیس و مدیر عامل رجیستری اینترنت آمریکا در ایمیلی به Mashable گفت: روز جهانی راه اندازی IPv6 کمی فراتر از حد درک مردم بود. IPv6 بزرگترین ارتقا اینترنت تا به امروز است و تنها تصمیمی کوچک برای ارئه دهندگان محتوای اینترنت نیست که بخواهند مشخص کنند IPv6 داشته باشند یا نه!

کوران اضافه کرد: در حرکتی رو به جلو، کاربران اینترنت برای رسیدن به سایت‌هایی که اتصالات IPv6 را اخذ نکرده اند مجبورند از دروازه هایی بگذردند که نتیجه آن سرعت پایین تر اتصال و دریافت سرویس‌ها خواهد بود. اما خبر خوب اینکه این تغیرات آنقدر به خوبی انجام خواهد شد که کاربران جهانی اینترنت متوجه هیچ تغییر قابل توجهی در زندگی روزمره‌شان نمی‌شوند!

بسیاری از سایت‌های بزرگ مثل گوگل و فیس بوک در حال سوئیچ کردن به این پروتکل هستند

ارائه دهندگان خدمات اینترنت می‌توانند برای اتصال کاربران جدیدشان به وب از IPv6 استفاده کنند به گونه ای که مشتریان فعلی اصلا متوجه این تغییر نشوند. کمپانی ها و وب سایتها هم باید برای اخذ IPv6  با ISP یا هاست خود صحبت کنند.

زمانی برای تغییر اینترنت

شاید با خود بگویید که این تعداد کاربر اینترنتی که وجود ندارد که این 4.3 میلیارد آدرس پایان یافتنی باشند. اما مساله اینجاست که دنیا با داشتن 2.5 میلیارد کاربر اینترنتی هم اکنون بیش از 11 میلیارد دستگاه متصل به اینترنت دارد. این روزها همه چیز به اینترنت وصل می شود، از کامپیوتر و لپ تاپ و گوشی موبایل گرفته تا یخچال و ماشین و ساعت های مچی.

در نمودار بالا می توانید تعداد کاربران اینترنت و دستگاه های متصل به اینترنت را مشاهده کنید.

مصداق همین موضوع را می توان در سیستم شماره تلفن های شهر تهران یافت. چند سال پیش به سبب اینکه تعداد شماره های در دسترس برای تلفن های 7 رقمی، تعداد محدودی بود، شرکت مخابرات استان تهران مجبور به افزایش تعداد ارقام شماره های تلفن به 8 رقم شد.

چه تعداد آدرس در IPv6 در دسترس خواهد بود ؟

شاید اعلام کردن و یا خواندن این عدد سخت باشد، ولی بهتر است مقایسه کنید که تعداد آدرسهای در دسترس برای IPv4 و IPv6 چقدر با هم متفاوت است !

IPv4 : 4,300,000,000

IPv6 : 340,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000,000

همانطور که می بینید فعلا می توانیم بر روی آدرسهای جدید حساب باز کنیم، البته به شرطی که سالهای آینده پای سیارات دیگر و موجودات ساکن آنها به میان نیاید !

دو روش برای آدرس دهی IP در جهان رایج است: IP version 4.0 -  IP version6.0

IPv4 در سال 1983ایجاد شد و تاکنون رایج‌ترین روش کار بود. در این روش از اعداد 32 بیتی استفاده می‌شود. یك نشانی IP با 4 عدد كه توسط نقطه از یكدیگر جدا شده‌اند مشخص می‌شود.

مثال: 192.168.0.1

هر عدد در این نشانی بین صفر تا 255 است، پس آدرس دهی بین  255 .255 . 255 . 255 تا 0. 0 . 0 .0 قابل تعریف است. در این روش می‌توان 4 بیلیون آدرس منحصر بفرد ایجاد كرد. اما با گسترش چشم‌گیر ابزار و وسایل‌های ارتباطی این مقدار کفاف جهان امروز را نمی‌دهد. بنابراین از پروتکل جدیدی باید استفاده کرد.

IPv6.0 در سال 1999 ایجاد شد و از روش 128بیتی استفاده می‌كند، در نتیجه از سیستم عددنویسی هگزا (16تایی) بهره می‌برد.

فرآوری: فاطمه مجدآبادی

بخش دانش و زندگی تبیان


برگرفته از خبرآنلاین، narenji