ابوالهول، غول محافظ

ابوالهول غول افسانه‌های مصر باستان و اسطوره اُدیپ، مخلوطی از انسان و حیوان با پیکری از شیر، مزیّن به بال‌های عقاب و دارای کله‌ای شبیه سر زنان است. این موجود افسانه‌ای کسانی را که موفق به حل معمّای او نمی‌شدند می‌کشت و در نظر مصریان باستان مظهر آفتاب محسوب می‌شد، ابوالهول بزرگ که در مصر قرار دارد از صخره‌ای تراشیده شده است و 17 متر ارتفاع و 39 متر طول دارد.

احتمالا صورت این مجسمه شباهت به صورت پادشاهی به نام شیفرن( خفرن) داشته چهارمین پادشاه سلسله ی مصری ها بوده است.

در مورد چگونگی ابداع این هنر در برخی منابع آمده در زمان های دور ، شیر ها در آن سوی دره ی رود نیل زندگی می کردند. از آنجا که این حیوانات زیبا و قوی بودند مجسمه سازان مجسمه هایی از آنها می تراشیدند و در قسمت در ورودی معبد ها قرار می دادند و به این ترتیب آنها را به نگهبانی می گماردند.بعد ها به جای سر شیر ، سر انسان را بر روی بدن شیر می تراشیدند.

در مصر باستان ،مصری ها پادشاهان را از نسل خدای خورشید که رع نامیده می شد،می دانستند.هنگامی که یک پادشاه می مرد،خودش خدای خورشید به حساب می آمد.بنا بر این،ابوالهول عظیم نشانگر پادشاهی است که خدای خورشید است و از اهرام محافظت می کند.

اگر چه ابوالهول دیگری به بزرگی ابوالهول عظیم جیزه وجود ندارد،ولی پادشاهان ابوالهول هایی شبیه خود می تراشیدند.در یک مورد،یکی از ابوالهول ها را با صورت یک زن،به نام ملکه حتشپ سوت تراشیدند.این زن تخت سلطنت را ربود و بر تمام سرزمین مصر فرمان راند.این ابوالهول دارای ریشی بود که سمبل قدرت ملکه حتشپ سوت به حساب می آمد.

رمز ابوالهول

اسرارآمیز بودن ابوالهول احتمالأ در ارتباط با تعهد و ادای سوگند هنرمندان و خالقین اساطیر است که بر اساس آن موظف به‌حفظ اسرار و رموز عقاید و اندیشه‌های فرهنگی و عرفانی آثار خود بوده‌اند. این موجود افسانه‌ای بیش از هر پدیده دیگری در ادبیات و فرهنگ، اقتدار اسطوره‌ای خود را تثبیت نموده و به نماد اعلی و عمیق علم و دانائی و هم به نمودی از هلاک و نیستی شهرت یافته‌است.

ابوالهول (یا اسفنکس از کلمه (به لاتین: اسفینکس) و (به یونانی: اسفیگس می‌باشد) هیکل عظیم اساطیری که هنرمندان مصری و به تقلید آنان هنرمندان یونانی به کرات مجسم ساخته‌اند. ابوالهول نام حیوان موهومی است که در مصر و یونان باستانی به‌هیاکل مختلف مجسم می‌کردند. در مصر اسفنکس را به‌شکل شیری نقش می‌کردند که سر او به‌صورت سر دختری بود. محتملأ این هیاکل را به قصد تعظیم و تکریم نیت که به زعم مصری‌ها الهه حکمت و دانش بود برپا می‌کردند. در خرابه‌های بلاد باستانی مصر ابولهول‌های بسیار مشاهده می‌شود که از یک پارچه سنگ ساخته شده و از همه بزرگ‌تر را ابوالهول خوانند که در بین دو هرم واقع شده و تنه این هیکل در زیر ریگ‌ها مدفون و پوشیده‌بوده است و فقط سینه و سر او خارج از ریگ مشاهده ‌شد که بیست و هشت متر ارتفاع دارد. که بعدا از زیر شن خارج شد

مصر شناسان با مقداری مدارک مدعی هستند، ابوالهول حدود 4500 سال قدمت دارد، و شیفرون (یا به تلفظ دیگر جفرن یا خفرن) فرعون مصر از روی خواب و خیال خود، آنرا تراشیده است. صورت مجسمه بر اثر فرسایش تا حدود زیادی از بین رفته است، البته بعضی از مصر شناسان عقیده دارند، که صورت ابوالهول همان صورت شیفرون است. اما در واقع اینطور نیست، با بهترین و جدید ترین تحقیقات متوجه شده اند، که ابوالهول صورت یک سیاه پوست است، نه صورت یک فرعون سفید پوست یا خود شیفرون. هنرمندان پیکر تراش مصری خیلی با دقت مجسمه می ساختند، حتی آنها عدم تقارن غیر قابل حس چهره و بدن را در کار خود وارد می کردند. با این تحقیقات جدید و برابری دادن صورت مجسمه فرعون شیفرون با صورت ابوالهول متوجه شده اند که آنها کاملاً متفاوت هستند، و آشکارا مشخص است که ابوالهول چهره یک سیاه پوست آفریقایی است، متخصص های مختلف جنایی، پزشکی و ارتودنسی و غیره این موضوع را تأیید کرده اند.

افسانه های زلو می گوید، که قبایل زلو ابتدا در شما ل زندگی می کردند، و بعد از اینکه باران قطع شد و خشکسالی آمد، آنها به جنوب مهاجرت کردند. مورد جالب دیگر این است که، زلو ها می گویند: ابتدا در مریخ زندگی می کردند، و بنا به اسطورها در آنجا جنگ بزرگی در گرفت، آنها زنان زیبا را در سفینه فضایی به نام ماریکایبا قرار دادند، و به زمین فرستادند. جالب تر اینکه در هیبروی میرولوا وسیله ای مقدس است، که فرشتگان هوشمند تر از ما، برای خلقت انسان از آن استفاده کرده اند.

تمامی آثار در سکوی گیزه یا جیزه محل ابوالهول، با ابزار سنگی تراشیده شده اند، اما بعضی از نظریه ها این را قبول ندارند، یکی از استدلالها می گوید، که ابولهول را شیفرون بروی این قطعه گرانیت تراشیده است. کتیبه پای مجسمه می گوید، که چگونه ابولهول به خواب تات آمده و به او وعده پادشاهی مصر را داده است، البته بشرطی که شن و ماسه های اطرافش را بردارد.

یک لوح کامل تاریخی دیگر که یک تکه سنگ سفید آهکی مرغوب است، در موزه قاهره می گوید: که چگونه پادشاه چیوپس (خئویس پدر شفرون) که پادشاهی قبل از شیفرون بوده است، معبدی برای آسیس در کنار مجسمه ابوالهول ساخته است. اما این کتیبه بعد از کتیبه پای ابوالهول بدست آمده، و مشکل دیگری اینجاست که این کتیبه با خطوط مصری دوره جدید تر تراشیده شده است، و این دو مورد تا حدودی باعث عدم پذیرش آن گردیده. این ساده ترین و بی خیال ترین شیوه های تاریخ نگاری است، که یکی از مهمترین منابع را دور انداخته یا کنار گذاشته شود، صرفاً بخاطر اینکه با خطوط دوره جدیدتر است، و اطلاع قیمتی آن که به دوره های خیلی دورتر است نادیده گرفته شود. در واقع باید بدنبال دلایل آن بود، که چرا و چگونه با خطوط جدیدتر نوشته شده، و این خطوط چگونه وارد مصر باستان شده است.

راز شگفت آور دیگر که تا بحال به آن کمتری توجه کرده اند، این است که برای ساختن و درآوردن بدن ابوالهول، تعداد بیشماری سنگ آهک تراشیده اند، همچنان که بدن شیر شکل می گرفت، تکه تکه سنگها از آن برداشته، و معبد بزرگی در نزدیکی مجسمه با آنها ساخته شده است. طول بعضی از این بلوکها بیش از 9 متر و عرض آنها بیش از 3 متر و ارتفاع حدود 3.65 متر به وزن 200 تن است. چطور و چگونه توانسته اند، آنها را حمل کنند، و تا 15 متر ارتفاع با دقت کامل رویهم بگذارند، و ساختمان بزرگی بنا کنند، در هیچ کجای مصر چنین ابعاد سنگ های بزرگ وجود نداد. مصر شناسان اعتقاد دارند، که از سطح شیب دار و تعداد زیادی آدم استفاده شده است، اما در هر صورت و به واقع غیر ممکن است، و کلاً برای علم امروزه یک راز شده است.

البته بنا به تحقیقات جدید، ابوالهول در ابتدا بطور کامل یک شیر بوده، سپس بر اثر تخریب طبیعی سر آن خراب شده، و سپس سر انسان برای آن تراشیده اند، شیر اولیه را چه زمانی و چه کسانی تراشیده اند؟ چگونه بدون ابزار فلزی تراشیده شده است؟ چرا ابزار فلزی نبوده، و چه کسانی این ابزار را به مصر بردند؟ سر سیاه پوست آفریقایی شبیه زلو را چه کسی تراشیده؟ و سپس چرا بخواب شیفرون سفید پوست از نوع تیره های جنوب ایران آورده اند، که پدر اوست؟ این درست مانند داستان های دینی ایرانی و میان رودان است، که می خواهد مردم آئین گذشته را به خود وابسته نماید. با اندکی تحقیقات ایرانی، به راحتی نتیجه های گرفته می شود، که بسیار جالب است، منجمله، چرا اندام و چهره مجسمه های فرعونها، درست مانند اهالی جنوب ایران می باشد؟ آیا رابطه ای بین تمدن جیرفت با مصر باستان وجود دارد؟ آیا هخامنشیان استان مصر ایران را، که به غرب منتقل شده بود براحتی اشغال کردند؟ آیا نیرویی که سنگ های عظیم را جابجا می کرد، قدرت فرا دانش فیزیک بود؟ و پرسش های بیشمار دیگر، وظیفه پژوهشگران تاریخ ایران باستان است، پرسش های تاریخی را بدور از دروغ های تاریخی و ترفند های استعماری بکاوند و پاسخ گویند، البته اینکار زمان بر است، و حوصله و دانش مربوطه را می خواهد.

ابوالهول (یا اسفنکس از کلمه (به لاتین: اسفینکس) و (به یونانی: اسفیگس می‌باشد) هیکل عظیم اساطیری که هنرمندان مصری و به تقلید آنان هنرمندان یونانی به کرات مجسم ساخته‌اند. ابوالهول نام حیوان موهومی است که در مصر و یونان باستانی به‌هیاکل مختلف مجسم می‌کردند. در مصر اسفنکس را به‌شکل شیری نقش می‌کردند که سر او به‌صورت سر دختری بود. محتملأ این هیاکل را به قصد تعظیم و تکریم نیت که به زعم مصری‌ها الهه حکمت و دانش بود برپا می‌کردند. در خرابه‌های بلاد باستانی مصر ابولهول‌های بسیار مشاهده می‌شود که از یک پارچه سنگ ساخته شده و از همه بزرگ‌تر را ابوالهول خوانند که در بین دو هرم واقع شده و تنه این هیکل در زیر ریگ‌ها مدفون و پوشیده‌بوده است و فقط سینه و سر او خارج از ریگ مشاهده ‌شد که بیست و هشت متر ارتفاع دارد. که بعدا از زیر شن خارج شد.

کلیپ مرتبط مجسمه ابولهول در مصر

دانشنامه آزاد ویکی پدیا

سایت به من بگو چرا

سایت اطلاعات عمومی ایران و جهان/ مقاله انوش راوید