آرزوی دیدار

چه زیان ترا كه منهم برسم به آرزویی

همه هست آرزویم كه ببینم از تو رویی

همه جا به هر زبانی بود از تو گفتگویی

به كسی جمال خود را ننموده ای و بینم

شده ام زناله نالی، شده ام زمویه مویی

به ره تو بس كه نالم زغم تو بس كه مویم

من از آن خوشم كه چنگی بزنم به تار مویی

همه خوشدل اینكه مطرب بزند به تار چنگی

من خشك لب هم آخر زتو تر كنم گلویی

شود اینكه از ترحم دمی ای سحاب رحمت

سرخم می سلامت شكند اگر سبویی

بشكست اگر دل من به فدای چشم مستت

تو قدم به چشم من نه ، بنشین كنار جویی

همه موسم تفرج به چمن روند و صحرا

نه دماغ اینكه از گل شنوم به كام بویی

نه به باغ ره دهندم كه گلی به كام پویم

نه زمن كسی به غربت بنموده جستجویی

نه وطن پرستی از من به وطن نموده یادی

بنموده مو سپیدم صنم سپید رویی

بنموده تیره روزم ستم سیاه چشمی

كه بجز درت ندارد نظری به هیچ سویی

نظری به سوی " رضوانی" دردمند مسكین

فصیح الزمان رضوانی