رمز ثروتمند شدن !

توجه به سرچشمه سرشار دارایی و بی‌نیازی و ارتباط نزدیک و صمیمانه با او دریچه‌های ثروت را گشوده و هوشیاری و هوشمندی شناخت فرصت‌ها و امكانات درآمد بیشتر را به دنبال می‌آورد. نگرش مثبت و خوش‌بینی حاصل از ایمان به پروردگار مهربان و بخشنده كه همه ثروت‌ها و گنجینه‌های جهان برای اوست، و باور به اینكه این خداوند به ما نزدیک است و بلكه در درون ما حضور دارد، آمادگی دریافت عطایا و برخورداری از جود و كرم او را ایجاد می‌كند و نیروهای درونی را برای عمل‌كرد درآمدزا و جذب دارایی آزاد می‌سازد.

اعتماد به حضور و حمایت خداوند ، امید به نتیجه بخشی فعالیت‌ها و استحكام در عملكرد را به دنبال دارد، در نتیجه فرد با ایمان، آرام و نیرومند و امیدوار به كار اقتصادی اقدام می‌كند. این روحیه بدون تردید دشواری‌ها را سهل می‌سازد و احتمال موفقیت و دست‌یابی به هدف را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. بدین سان ”¹تردید كننده خطا می‌كند و شخص با ایمان به هدف می‌رسد.”؛1

هر كس به واسطه یقین نیرومند می‌شود2 و همین قدرت موجب دست یابی به كامیابی در رابطه با خواسته‌ها و اهداف است. كه مقاصد مالی و اقتصادی هم از این قاعده بیرون نیست. ایمان نیروهای درونی را آزاد كرده و استعدادها را شكوفا می سازد. هرچه ایمان و یقین قوی تر باشد قدرت انسان بیشتر می شود. ”¹باور داشته باش تا نیرومند شوی.”؛3 شک و تردید قدم‌ها را در گام برداشتن سست كرده و دست را از عمل باز می دارد. رخوتی كه در اثر فقدان ایمان محكم، عزم و اراده را متزلزل می كند، دیدگان خرد را هم نابینا كرده و فرصت ها و امكانات دست یابی به توفیقات مالی را هرچه قدر هم كه نزدیكک باشد، پنهان می سازد.

بلند همتی در اهداف اقتصادی

هدفی كه انسان برای تلاش و تكاپوی خود در نظر می‌گیرد در كیفیت و كمیت عمل و نیز نتیجه نهایی تأثیر جدی می‌گذارد. در خصوص توسعه روزی هم اینكه خود فرد چه بخواهد در اینكه چه می‌یابد موثر است. شخص  مومن می‌داند كه خدای تعالی هیچ محدودیتی ندارد و گنجینه‌های آسمان و زمین همه به دست اوست پس بی‌مهابا از خدا خواسته و اهداف خود را بالا می‌برد.

امام علی علیه‌السلام فرموده‌ا‌ند: «برای هركس همان چیزی است كه قصدكرده و می‌خواهد.»4 و «عطای الهی به قدر نیت است.»5 در پی اهداف و نیت حقیر اقتصادی نتایج كوچك به دست می‌آید و در اثر خواست و ارادة بزرگ توفیقات عظیم مالی پدیدار می‌شود.

مهم این است كه با ایمان به فضل الهی و پذیرش خود به عنوان كسی كه می‌تواند برخورداری گسترده‌ای از منابع مادی داشته باشد وارد عمل و فعالیت اقتصادی بشویم.

مولوی در دفتر چهارم مثنوی حكایت می‌كند: مارگیری در شهری زندگی می‌كرد و با یافتن مارهای گوناگون و نمایش آنها امرار معاش می‌كرد. روزی كه برای پیداكردن مار به كوهستان رفته‌بود ناگهان خود را روی پشت اژدهای بزرگی دید كه در اثر سرمای كوهستان به خواب رفته ‌بود.

با دیدن این صحنه ترسید و گریخت اما بازگشت، با احتیاط به آن نزدیک شد و بسیار خوشحال گردید. زیرا می‌توانست با نمایش آن پول خوبی به دست بیاورد. مولوی كه به اینجای داستان می‌رسد، نهیب زده و می‌گوید ببینید انسان می‌تواند اژدها گیر باشد اما به مار گیری خود را سرگرم كرده است. او قدر خود را نمی‌داند و همین باعث زیانش می‌شود.

خوشتن را آدمی ارزان فروخت                           بود اطلس خوش بر دلقی بدوخت

كوتاهی آمال

مفهوم آمال «زیاده‌روی در خیال پردازی و یا آرزوهای دراز» است. صد البته كه آرزوها و اهداف برای تدام زندگی و تلاش ركنی ضروری است و خیال پردازی تا اندازه‌ای كه خواسته‌های انسان را روشن كرده، مسیر حركت او را مشخص سازد و در تصمیم گیری او را یاری نماید لازمه زندگی بالنده و روبه آینده روشن است. در حالیكه طولانی شدن آمال و آرزوها آفت دست یابی به اهداف از جمله موفقیت‌های اقتصادی است.

همت بلند در نظر گرفتن اهداف عظیم، برانگیحتن انگیزه نیرومند در خود، نگرش عمیق به واقعیت‌ها برای شكار فرصت‌ها و دست زدن به اقدامات بزرگ و شجاعانه است. اما آمال دور و دراز انسان را خیال‌پرداز، گسسته از واقعیات و سست و بی‌تحرك می‌كند. بنابراین داشتن اهداف بزرگ غیر از گرفتاری در آمال و آرزوهای طولانی است.

دو ویژگی بارز و مذمومی كه سبب مذمت آمال و آرزوهای دراز شده یكی بازدارندگی از عمل است و دیگری از دست رفتن فرصت‌ها و امكانات. در غیر این صورت آرزوهایی كه موجب به حركت آمدن چرخة‌ حیات می‌شود مایه رحمت و آمال موافق با زندگی پویاست.6

با این توضیح یكی از مهمترین اصول اخلاقی در موفقیت‌های اقتصادی مهار آمال و آرزوهای دراز و‌ پرهیز از زیاده‌روی در خیال پردازی است. «كسی كه از آرزوهای دراز كمک بگیرد، فقیر و نیازمند می‌شود.»7

پی نوشت ها:

1-  تصنیف غرر، ح 743

2- همان، ح 767

3-  تصنیف غررالحكم، ح 767

4- میزان الحكمه، باب نیت. ح 20663

5- همان، ح 20682

6- تصنیف غررالحكم، ح 676

7- همان، ح 7308

منبع : برگرفته از سایت گفتگوی دینی