لباس نماز گزار لباس نمازگزار باید از حیوان حرام گوشت نباشد. و اگر مویی ازآن هم همراه نمازگزار باشد نماز او باطل است . اگر آب دهان یا بینی یا رطوبت دیگری از حیوان حرام گوشت مانند گربه بر بدن یا لباس نمازگزار باشد، چنانچه تر باشد، نماز باطل و اگر خشک شده و عین آن برطرف شده باشد، نماز صحیح است . اگر مو و عرق و آب دهان کسی بر بدن یا لباس نمازگزار باشد، اشکال ندارد. و همچنین است اگر مروارید و موم و عسل همراه او باشد. اگر شک داشته باشد که لباسی از حیوان حلال گوشت است یا حرام گوشت ،چه در داخله تهیه شده باشد چه در خارجه نماز با آن خواندن مانعی ندارد. اگر انسان احتمال دهد تکمه صدفی و مانند آن از حیوان است ، نمازخواندن با آن مانعی ندارد و اگر بداند صدف است و احتمال بدهد صدف گوشت نداشته باشد، نماز خواندن با آن مانع ندارد. با پوست سنجاب و خز نماز خواندن اشکال ندارد. اگر با لباسی که نمی داند که از حیوان حرام گوشت است نماز بخواند،نمازش صحیح است ولی اگر فراموش کرده باشد، بنابر احتیاط واجب باید آن نماز را دوباره بخواند. لباس نمازگزار باید از اجزای حیوان مرده ای که خون جهنده دارد، یعنی حیوانی که اگر رگش را ببرند، خون از آن جستن می کند، نباشد. بلکه اگر ازحیوان مرده ای که مانند ماهی ،خون جهنده ندارد لباس تهیه کند، احتیاط واجب آن است که با آن نماز نخواند. باید چیزی از مردار مانند گوشت و پوست آن که روح داشته ،بنابراحتیاط واجب همراه نمازگزار نباشد، گر چه لباس او هم نباشد. اگر چیزی از مردار حلال گوشت مانند مو و پشم که روح ندارد همراه نمازگزار باشد یا با لباسی که از آنها تهیه کرده اند نماز بخواند، نمازش صحیح است . |
