شرح فضایل علمدار کربلا
نگاهی به کتاب «پرچمدار نینوا»
درباره واقعه عاشورا تا به حال کتاب‌های زیادی نوشته شده که در اکثر آنها نویسندگان سعی کرده‌اند با بهره‌گیری از آثار قابل استناد بر جا مانده از اندیشمندان شیعی به بازتاب این واقعه بزرگ تاریخی در عصر خود بپردازند. اکثر این کتاب‌ها به صورت کلی واقعه عاشورا را دستمایه کار خود قرار داده‌اند، اما در این میان برخی از نویسندگان تلاش کرده‌اند به بخش‌های ویژه‌ای از این واقعه پرداخته و به صورت نسبتاً دقیق‌تری به موضوع نزدیک شده و درباره آن کتاب بنویسند.
یکی از این نویسندگان محمد محمدی اشتهاردی است که کتاب «پرچمدار نینوا» را در تحلیل زندگانی حضرت ابوالفضل(ع) نوشته است. این کتاب توسط انتشارات مسجد مقدس جمکران منتشر شده است.
کتاب با پشگفتاری از مولف شروع و در ادامه مطالب اصلی آن در چهار فصل ارائه شده است. فصل اول با عنوان «حضرت عباس علیهالسلام در عصر پدرش امام علی علیهالسلام» شامل عناوینی همچون: ازدواج علی علیهالسلام با ام‌البنین، مادر حضرت عباس علیهالسلام، استمداد از عقیل برای انتخاب همسر خوب، چگونگی ازدواج علی علیهالسلام با ام‌البنین، ولادت قمر بنی‌هاشم، گفتار پیامبر و حضرت زهرا سلام الله علیها و امامان در شأن عباس، نگاهی به کمالات حضرت عباس و وصیت مخصوص علی علیهالسلام به عباس است.
نویسنده در این فصل پس از توضیح چگونگی ازدواج علی علیهالسلام با ام البنین و ذکر روایت‌های مختلف در این باره و ولادت حضرت عباس و بیان علت نامگذاری وی به این نام، بیشتر به شخصیت حضرت عباس، ویژگی‌ها و خصوصیات آن حضرت پرداخته و از مقام والای ایشان در نزد سایر ائمه سخن به میان آورده است. چنانکه امام حسین علیهالسلام در این باره چنین می‌فرمایند: «برادرم، خداوند پاداش نیک به تو بدهد، تو در راه خدا بطور کامل جهاد کردی.»
در ادامه مولف به ذکر القاب و نام‌های آن حضرت بسنده کرده و برای هر یک از آنها دلیل می آورد. بدین ترتیب حضرت عباس زندگی درخشان خود را در عصر پدر، با کمال درایت، صلابت و وفاداری به پدر به پایان رسانید، در کنار بستر پدر، وصیت‌های پدر را شنید و به خاطر سپرد و تصمیم گرفت همچون زمان پدر باوفا و یار راستین برای امام بعد از او باشد و تا آخرین توان خود از حریم اسلام و امامت دفاع کند.
نویسنده در فصل دوم تحت عنوان حضرت عباس علیهالسلام در عصر امامت امام حسن و امام حسین علیهما‌السلام به بررسی عناوینی همچون: حضرت عباس همراه و همیار برادرش امام حسن علیهالسلام، حضرت عباس ، مطیع امام حسین علیهالسلام در اجرای وصیت برادر، ازدواج حضرت عباس و فرزندان او، حضرت عباس در عصر امامت حسین علیهالسلام قبل از حادثه کربلا، مخالفت عباس علیهالسلام با بیعت با یزید، یاری عباس و همراهان از حسین علیهالسلام ، و حرکت عباس در پیشاپیش کاروان حسین علیهالسلام به سوی مکه، می‌پردازد. در این فصل بیشتر درباره یاری و همراهی کردن حضرت عباس به امام حسین علیهالسلام سخن به میان رفته است. بعد از آنکه حضرت عباس علیهالسلام با لباله دختر عبیدالله بن عباس ازدواج کرد و امام حسین علیهالسلام هم پس از شهادت امام حسن علیهالسلام عهده دار امور امامت گردید، حضرت عباس علیهالسلام در همه حوادث فرهنگی و سیاسی و عبادی، در این عصر پیرو کامل و مخلص امام حسین علیهالسلام بود که در این میان دو حادثه بزرگ و مهم بود که حضور حضرت عباس علیهالسلام را در کنار برادر قوت می‌بخشید و باعث شد که هرگز از خط فکری و عملی امام حسین علیهالسلام جدا نشود:
1- در ماجرای بیعت گرفتن برای یزید در عصر معاویه و نیز بعد از معاویه
2- در ماجرای کربلا.
در هر حال نمی‌توان از نقش عمده و به‌سزای حضرت عباس علیهالسلام در واقعه کربلا چشم پوشید. ایشان تا آخرین لحظه عمر شریفش در خدمت امام حسین علیهالسلام بود، همراه واقعی و یار وفادار حضرت.
اما در فصل سوم تحت عنوان سیمای حضرت عباس علیهالسلام در کربلا و شهادت قهرمانانه او به بررسی عناوینی چون: آب آوردن عباس علیهالسلام در شب هشتم محرم، حضرت عباس علیهالسلام در روز تاسوعا، حمله قهرمانانه عباس علیهالسلام و دستیابی یاران به آب، ابلاغ پیام حسین علیهالسلام توسط عباس علیهالسلام به دشمن، شهادت عباس علیهالسلام در عاشورا ، بازگشت غم‌انگیز حسین علیهالسلام از بالین عباس علیهالسلام، گریه جانسوز دو برادر و رازگویه عباس، معجزه عشق و عرفان صادق، نکته‌های جانسوز و آموزنده در شهادت عباس علیهالسلام ، مقام دست‌های حضرت عباس علیهالسلام و سوگواری جانسوز ام البنین برای فرزندانش، اختصاص دارد.
در بخشی از این فصل می‌خوانیم: « روز عاشورا، روز نمایش حقیقی ایثار ، روز جهاد در برابر کفر و نفاق، روز رو در رویی گروهی اندک از هابیلیان در برابر جمعیتی هزاران برابر از قابیلیان، روز نبرد نور در برابر ظلمت بود. در این روز حسین علیهالسلام و یارانش برای دفاع از حریم حق، و احیای سنت ناب پیامبر اسلام، نابودی بدعت‌ها و سرنگونی رژیم طاغوت و نگهبانی از ارزش‌ها می‌جنگیدند، و عمر سعد و شمر و یارانشان برای حفظ بدعت‌ها و رژیم طاغوتی یزید و ناپاکی‌ها و نامردمی‌ها و مقام‌پرستی‌ها جنگ می‌کردند. به راستی صحنه بزرگ آزمایش بود. عشق و عرفان به معنی حقیقت کلمه با تمام عمق و وسعتش، در چهره حسین علیهالسلام و یاران حسین علیهالسلام دیده می‌شد، سه عامل و سه هدف و سه انگیزه آرمان حسینیان را تشکیل می‌‌داد که عبارتند از: 1- بیعت نکردن با طاغوت وقت 2- امر به معروف و نهی از منکر 3- براندازی رژیم طاغوت و برقراری نظام اسلامی و در واقع یک انگیزه جامع یعنی امر به معروف و نهی از منکر، حسین علیهالسلام و سایر مجاهدان بلندآوازه کربلا را، به ایثار و جانبازی و شهادت‌طلبی وا داشته بود.»
نویسنده در فصل چهارم به بررسی وقایع عاشورا و رشادت‌های حضرت عباس و فداکاری‌های آن حضرت تا لحظه شهادت و چگونگی به شهادت رسیدن آن بزرگوار پرداخته است.
فصل چهارم و پایانی کتاب تحت عنوان «مرقد مطهر حضرت عباس و سیر نوسازی آن در طول تاریخ و چند نمونه از کرامات آن حضرت» به عناوینی چون: خاکسپاری پیکر عباس توسط امام سجاد علیهالسلام، سیر تاریخی بنای مرقد مطهر حضرت، دورنمایی از آستان قدس حضرت عباس، گریه جانسوز علامه بحرالعلوم، پاداش زیارت مرقد مطهر حضرت و نمونه‌هایی از کرامات حضرت عباس اختصاص دارد.
مولف در بخش پایانی به توضیح این مطلب می‌پردازد که چرا مرقد حضرت عباس جدا از سایر شهدای کربلا است و به این پرسش چنین پاسخ می‌دهد که حضرت امام حسین علیهالسلام می خواست که محل دفن عباس علیهالسلام مرکز مستقل گردد و مقام معنوی عباس علیهالسلام در دنیا نیز آشکار شود، مردم بخصوص و جداگانه به بارگاه ملکوتی او روند و نیازهای مادی و معنوی خود را کنار مرقد او که بهترین مکان شریف است، از درگاه خدا بخواهند.
بخش کتاب و کتابخوانی تبیان
منبع: خبرگزاری فارس- علی الله سلیمی
