آخرین افطار یک چریک مسلمان

روز 2 شهریور ماه مصادف با شهادت سید علی اندرزگو است . ایشان روز 19 ماه مبارک رمضان با اقتدا به مولایشان امیرالمومنین و به دست دژخیمان رژیم ستم شاهی به شهادت رسیدند .

آنچه در ادامه می آید نحوه شهادت ایشان درست لحظاتی قبل از افطار روز 19 ماه مبارک رمضان است :

از آنجایى كه ماموران ساواك به طور دایم در جستجوى شهید اندرزگو بودند، توانستند اطلاعاتى حین شكنجه تعدادى از مبارزان اسلامى ، از اندرزگو به دست آورند. ساواكیها در چارچوب این اطلاعات تلفنهاى قسمت وسیعى از شهر تهران را تحت كنترل گرفتند تا توانستند، رد مكالمات او را به دست آورند و پى بردند كه شهید اندرزگو روز 19 ماه مبارك رمضان افطار را در منزل یكى از دوستانش خواهد بود.

شهید اندرزگو نزدیكى غروب آن روز با یك موتور گازى راهى منزل دوستش شد؛ ماموران ساواك قبلا منطقه را به محاصره خود در آورده بودند. وى پس از ورود به خیابان سقاباشى متوجه حضور ماموران ساواك شد، اما براى فرار از مهلكه ، دیگر دیر شده بود، لذا با پناه گرفتن در پشت یك اتومبیل سعى در گمراه كردن ماموران كرد، اما ماموران رژیم از فاصله دور پاهاى او را مورد هدف قرار دادند. شهید اندرزگو در حالى كه خون ، بشدت از پاهایش جارى بود توانست تعدادى از اسنادى را كه در جیب داشت در دهان گذاشته و بجود و تعداد دیگر را نیز با خون خود آغشته كرد تا به دست ماموران ساواك نیفتد. دژخیمان رژیم كه سخت از این چریك مسلمان وحشت داشتند از فاصله دور او را به گلوله بسته بودند و از این باك داشتند كه اندرزگو به خودش مواد منفجره بسته باشد، آنها وقتى مطمئن شدند كه اندرزگو قادر به انجام حركتى نیست به وى نزدیك ، و او را روى برانكارد قرار دادند، اما سید با تكانى خود را از روى برانكارد به داخل جوى آب انداخت . لحظه شهادت فرا رسیده بود و او در روز ضربت خوردن مولایش على (ع ) و در حالى كه روزه بود و روزه خود را با خوردن اسناد باز كرد و به لقاء پروردگارش شتافت . سید همواره گفته بود كه : ((زنده مرا نخواهند یافت )) و سرانجام نیز چنین شدشهید اندرزگو چریكى بود كه دامنه مبارزاتش ، از لبنان تا افغانستان گسترده بود.

او در مدت اقامتش در لبنان ، در تشكل بخشیدن به گروههاى بسیارى از مبارزان پراكنده فلسطینى موفقیتهاى كسب كرد.

ساواك 15 سال سایه وار دنبال او مى گشت ، لكن هر وقت به مخفیگاه وى مى رسید سید توانسته بود از دام ماموران بگریزد.

عبدالكریم سپهرنیا، دكتر حسینى ، شیخ عباس تهرانى ، ابوالحسن نحوى ، سید ابوالقاسم واسعى ، محمد حسین الجوهرچى نامهایى بودند كه سید از آنها استفاده مى كرد و مناسب هر نام ، به چهره اى ظاهر مى گردید

زندگی نامه شهید سید علی اندرزگو :

شهید سید على اندرزگو در رمضان سال 1318 شمسى در بازارچه گمرك خیابان شوش تهران در یك خانواده متوسط دیده به جهان گشود. او پس از طى دوران كودكى و در پایان تحصیلات ابتدایى به سبب مشكلات معیشتى ، ترك تحصیل نمود و در یك كارگاه نجارى مشغول به كار شد. از آنجایى كه سید على به علوم دینى علاقه و افرى داشت پس از بازگشت از كار روزانه به منزل ، تا پاسى از شب از چشمه فیاض این علوم بهره ها مى برد و نیز در مسجد هرندى دروس فقه و اصول مى خواند.

شهید اندرزگو، در نوجوانى و سالهاى شكل گیرى شخصیتش با نواب صفوى آشنا شد. منش و شخصیت این روحانى مبارز در ذهن و ضمیر او اثرى ژرف گذاشت و فرایند این تاثیر روحى ، آشنایى با تشكیلات فدائیان اسلام و راه مبارزاتى آنها بود كه در تعیین مشى مبارزاتى شهید اندرزگو نقش ‍ آفرین بود.

وى كه در آن سالها به سلاح علم و ایمان ، خود را مسلح مى ساخت ، سرانجام با درك و لمس روح نهضت 15 خرداد به رهبرى امام خمینى ((ره )) در سن هیجده سالگى گام به عرصه مبارزه با رژیم پهلوى نهاد. شهید اندرزگو در جریان قیام 15 خرداد خود یكى از عاملین تظاهرات پرشور مردم بود كه همان شب با اهداء كتابى از امام مورد تقدیر قرار گرفت .

پس از واقعه 15 خرداد در همین رابطه دستگیر و تحت شدیدترین شكنجه ها قرار گرفت ، و با این كه در زیر شكنجه بیهوش شده بود، به سبب عزم خدادادى كوچكترین كلامى كه بتواند شكنجه گران را به مقصودشان رهنمون سازد بر زبان نیاورد. پس از رهایى از زندان با شهید حاج صادق امانى و دیگر دوستانى كه از سابق مى شناخت ارتباط برقرار كرد و تصمیم به مبارزه اى پیگیر و مسلحانه علیه رژیم شاهنشاهى گرفت و در راستاى این هدف وارد شاخه نظامى هیئت موتلفه جمعیتهاى اسلامى شد. و در همین زمان مساله ترور حسنعلى منصور نخست وزیر وقت مطرح گردید و او به همراه دیگر افراد شركت كننده در این ترور، در مراسم تحلیف شركت كرد و اولین نفرى بود كه دست روى قرآن گذاشت و سوگند یاد كرد كه تا آخرین قطره خون خود نسبت به نهضت و آرمانهاى اسلامى آن وفادار بماند.

اعدام انقلابى حسنعلى منصور با همكارى شهیدان محمد بخارائى ، رضا صفار هرندى ، مرتضى نیك نژاد و حاج صادق امانى جامه عمل پوشید. شهید اندرزگو كه 19 سال بیشتر نداشت در این عملیات مسئولیت كند كردن اتومبیل منصور را در محدوده بهارستان بر عهده داشت ، تا شهید بخارائى بتواند با دقت عمل او را از پاى در آورد. وقتى كه شهید اندرزگو با موفقیت وظیفه خود را انجام داد، منصور به ناچار در نزدیكى مجلس از اتومبیل پیاده ، و عازم مجلس شد و همین امر فرصتى فراهم آورد كه شهید بخارائى از این موقعیت به دست آمده ، استفاده كرد و خشم و نفرت ملت مسلمان ایران را با گلوله اى كه شلیك كرد در گلوى او نشاند. ابراز كرد. پس ‍ از این حركت ، شهید اندرزگو براى اطمینان از مرگ منصور، خود را به او رساند و گلوله دیگرى در مغزش خالى كرد و بسرعت متوارى شد. و از آن بعد زندگى مخفى اختیار ولى هرگز خود را از مبارزه پس نكشید و بیش از پیش در این عرصه گام برداشت . او مخفیانه در قم زندگى و تحصیل علوم حوزوى را ادامه داد.

رژیم كه از یافتن وى مایوس شده بود او را غیابا محاكمه و به اعدام محكوم كرد.

پس از مدتى كه او و دیگر همرزمانش مشغول فراگیرى علوم حوزوى بودند، توسط ساواك شناسایى شدند. اما اندرزگو توانست فرار كند و خود را مخفیانه به عراق رساند و از نعمات وجودى امام ((ره )) از نزدیك استفاده ها ببرد؛ ضمنا هر وقت فرصتى پیش مى آمد با سخنرانیهاى پرشور خود در شنوندگان تاثیر بسزایى مى گذاشت و آنان را به تحرك وا مى داشت . شهید، در سال 1345 به ایران بازگشت و به قم رفت و مجددا سرگرم فعالیتهاى انقلابى شد كه دوباره شناسایى گردید و ناگزیر به تهران آمد و در محله چیذر سكنى گزید.

در چیذر تحصیل علوم دینى و مبارزاتش را از نو و در بعدى دیگر آغاز كرد. در همین جا بود كه ازدواج كرد و یكسال و نیم در یك اتاق اجاره اى با همسرش زندگى كرد. افراد زیادى به عنوان میهمان به منزل وى رفت و آمد مى كردند كه بعدها معلوم شد، آنها سربازان واقعى آقا امام زمان (عج ) بودند و تحت آموزش وى قرار مى گرفتند. وى به مرور زمان بر وسعت فعالیتهاى انقلابیش افزود و براى این كه شناسایى نشود منزلش را پس از مدتى عوض ‍ كرد.

در سال 1351 شمسى ، یكى از دوستان وى دستگیر، و در زیر شكنجه هاى طاقت فرسا به مواردى در رابطه با شهید اندرزگو اعتراف كرد و ساواك از سر نخى كه به دست آورده بود، در صدد دستگیرى وى برآمد، اما او توانست مثل همیشه از دست ساواك بگریزد و به قم برود. در قم مجددا با نام مستعار و با ظاهرى دیگر، اتاقى اجاره كرد و مشغول فعالیت شد و با گروههاى مبارز مسلمان به برگزارى ارتباط پرداخت و براى آنها پول و اسلحه و مهمات و امكانات فراهم ساخت . بار دیگر ساواك موفق به شناسایى و محل زندگى او شد و این بار نیز وقتى به اتاق او ریختند وى از معركه گریخت و با نامى دیگر و در لباسى مبدل ، خود را به مشهد رساند و در آن شهر با حجت الاسلام عباس واعظ طبسى (تولیت فعلى آستان قدس  رضوى ) تماس گرفت و با كمك ایشان توانست همراه همسرش و به طور پنهانى از طریق زابل و زاهدان به افغانستان فرار كند.

وى در افغانستان تنها یك ماه دوام آورد و روح بلند او نتوانست دور از مبارزه باشد، لذا تصمیم به بازگشت گرفت و مخفیانه خود را به مشهد رساند.

در این دوران شهید اندرزگو، روزها با لباس مبدل و با نامهاى مستعار به شهرستانهاى مختلف مسافرت مى كرد و به فعالیتهاى تبلیغى مشغول مى شد و شبها نیز در نزد ادیب نیشابورى به توسعه معلومات مى پرداخت و همزمان ، طلاب دیگر را نیز از اطلاعات علمى و مبارزاتى اش بهره مند مى ساخت . او در مشهد چندین خانه عوض كرد و نیز پنهانى به سفر حج مشرف شد. در سفر دیگرى كه عازم انجام عمره شده بود خود را به نجف اشرف رساند و به زیارت امام ((ره )) نائل و از انفاس قدسى این دریایى بیكران فیض ، نیرو گرفت . و سپس به سوریه و لبنان سفر كرد و بر تجربه هاى مبارزاتى خویش افزود.

در لبنان با نماینده امام ((ره )) در سازمان الفتح تماس گرفت و ضمن دیدن تعلیمات نظامى طرز استفاده از سلاحهاى سنگین را فرا گرفت و مقدمات وارد كردن چنین اسلحه اى را به ایران تدارك دید.

سید پس از بازگشت به ایران همزمان با اوجگیرى انقلاب اسلامى تصمیم به نابودى شاه گرفت . لذا با یك برنامه 6 ماهه ، رفت و آمدهاى شاه را تحت نظر گرفت تا بتواند با وارد كردن مواد منفجره از فلسطین ، هدف خود را پیاده كند، لیكن در این امر توفیق نیافت ، لذا دست به كار شد، تا به كمك شخصى در داخل كاخ سلطنتى به این مهم دست یابد كه با رویداد شهادتش توفیق اجراى آن را از دست داد.

مرکز اسناد انقلاب اسلامی

سایت لیله القدر