خانم مدیر عوض می‌شود!
نگاهی به کمدی «ورود آقایان ممنوع»: «ورود آقایان ممنوع» کمدی- رمانتیک هوشمندانه‌ای است که هم قصه خوبی دارد و هم این قصه خوب به شکل هنرمندانه روی کاغذ پیاده شده.
«ورود آقایان ممنوع» نه تنها یک کمدی جمع و جور و آبرومند است که می‌تواند موید این ادعا باشد که ما هم می‌توانیم مانند سایر کشورها در سینمای‌مان بدون نگرانی بابت ممیزی ژانر پرطرفدار کمدی –رمانتیک داشته باشیم و با تولید فیلمهای سالم و مفرح مخاطب عام را به سینما جذب کنیم و دیگر نیازی به جولا‌ن‌دهی فیلمهای لوده نازل برای چرخش مالی در سینما نخواهیم داشت.
«ورود آقایان ممنوع» کمدی- رمانتیک هوشمندانه‌ای است که هم قصه خوبی دارد و هم این قصه خوب به شکل هنرمندانه روی کاغذ پیاده شده . هوشمندی رامبد جوان برای انتخاب ویشکا آسایش در نقش خانم مدیر مردستیز و مانی حقیقی در نقش دکتر ِ جذابی که کمی هم شیشه خرده دارد قابل تقدیر است.
این انتخابهای جسورانه در کنار درک درست بازیگران از کمدی کلامی و موقعیت باعث شده تماشای فیلم به تجربه‌ای شیرین بدل شود. فیلمنامه پیمان قاسم خانی حتی این حُسن را دارد که مانند اکثر کمدی – رمانتیک ها پایان قابل پیش بینی ندارد. مثلا قاعده کمدی – رمانتیک ایجاب می‌کند زن مرد ستیز و ضد روابط عاشقانه داستان با تدبیر بچه ها در دام عشق بیفتد و عاقبت با همان مردی که دخترها برایش زیر سر گذاشته اند و تمام مدت فیلم را در حال کل‌کل با هم بوده اند ازدواج کند اما در پایان فیلم مخاطب رو دست می‌خورد و این آقای دکتر ِ با اعتماد به نفس و سرد و گرم چشیده و با تجربه است که در دام عشق خانم مدیر که حالا حسابی عوض شده گرفتار می‌شود و به این شکل با پایانی غافلگیر کننده روبرو می‌شویم که قاعده کلی چنین درام‌هایی را دستخوش تغییر می‌کند.
هوشمندی رامبد جوان برای انتخاب ویشکا آسایش در نقش خانم مدیر مردستیز و مانی حقیقی در نقش دکتر ِ جذابی که کمی هم شیشه خرده دارد قابل تقدیر است.
هر چند فیلم آخر رامبد جوان اثری به مراتب بهتر از فیلم قبلی اش «پسر آدم دختر حوا» است اما نباید این بهتر بودن را به حساب تدابیر کارگردانی گذاشت بلکه این قصه، فیلمنامه و بازیها هستند که فیلم متاخر جوان را یک سروگردن بالاتر ازاز فیلم «پسر آدم دختر حوا» قرار می‌دهند.
در واقع اگر بخواهیم منصفانه قضاوت کنیم کارگردانی «ورود آقایان ممنوع» امتیازهای متن را ندارد. جوان هنوز درگیر مدیوم تلویزیون است و فرم اثرش سینمایی از آب درنیامده. میزانسن‌ها تخت هستند و دوربین پویایی لازم را ندارد برخی سکانس ها حتی اجرای شلخته و دم دستی دارند مثل تمام چیزهایی که دارابی در توهماتش در تلویزیون می‌بیند یا صحنه‌هایی که در کلاس درس شیمی می‌گذرند که بعد از چند سکانس چشم را خسته می‌کنند و تنها این دیالوگ‌های بامزه و اجرای خوب عطاران (و نه جمع محصلان )است که ازکسل کننده شدن‌شان جلوگیری می‌کند. این بی حوصله‌گی در طراحی صحنه و لباس هم به چشم می‌خورد.
فضای مدرسه دلگیر و کهنه به نظر می‌رسد و این با روش‌های خانم مدیر که بهترین‌ها را برای مدرسه‌اش می خواهد و محل کار و شاگردانش اولویت اول زندگی‌اش محسوب می‌شوند مغایرت دارد. همچنین انتخاب رنگ سرمه‌ای تیره برای محصلان و دبیران در شرایطی که تقریبا بیشتر زمان فیلم در مدرسه می‌گذرد تمهید غیر هوشمندانه ای بوده.
اما با سر وشکل فعلی هم «ورود آقایان ممنوع » فیلمی با نمک و دوست داشتنی است که محاسنش بر معایبش برتری دارد و البته فیلمی که می تواند جوابگوی ذائقه مخاطبی باشد که از آثار مهوعی که به جای کمدی در این سالها روی پرده رفته اند خسته شده و دیگر روی خوشی بهشان نشان نمی‌دهد.
بخش سینما و تلویزیون تبیان
منبع:شبکه ایران/الناز دیمان
