شاه کلید سلامت کودکان
"بازی" ، کلید سلامت هر کودک است . اگر دنیای اطراف کودکان ، زمینه را جهت "بهتر بازی کردن "فراهم آورد ، مطمئنا فرزندانی سالم و خلاق پرورش می یابند ، ولی اگر این مسئله ی مهم و سرنوشت ساز ، مورد غفلت قرار گیرد ، بی شک با کودکانی ناسازگار و بهانه جو روبرو خواهیم بود .
در رابطه با "بازی " ، تعاریف بسیاری گفته شده است که در زیر به ایراد چند نمونه از سخنان بهترین روانشناسان دنیا می پردازیم :
*کودک ، کارهایی را که بعدا می خواهد انجام دهد را در بازی تمرین می کند .
* بازی ، جبران کاستی های کودک است.
* حالات روانی کودک در بازی متجلی می گردد .
* کودک با بازی به تعادل می رسد.
* بازی ، تحقق بخشیدن فوری به نیازهای کودک است .
* بازی ، اجمال فعالیت های بشری است . یعنی کودک ، تمام فعالیت هایی را که بشر از ابتدا انجام می داده است را در یک مدت کوتاه انجام می دهد .
در کل می توان گفت :" بازی ، راهی است که کودکان از طریق آن به ابراز وجود خود می پردازند و وسیله ای است برای بیان احساسات ، برقراری روابط ، توصیف جزئیات ، آشکار کردن آرزوها و خودشکوفایی آنان .
در ادامه ی مقاله ، به سه مرحله از بازی های کودکان اشاره می کنیم :
بازی های تمرینی
این نوع بازی ها مخصوص کودکان زیر 2 سال می باشد ؛ و اوج این بازی در زمان شیرخوارگی نمایان می گردد . به عنوان مثال کودک پای خود را به دفعات به دیواره ی تختخواب خود می زند تا بتواند یک شی را به حرکت درآورد . یا ممکن است ابتدا توپی را به حرکت درآورد و سپس خود به دنبال آن خزیده و آن را متوقف سازد . در دومین سال تولد ، اطفال متوجه کاربردهای اشیاء می شوند و می توانند مثلا استکان را در نعلبکی بگذارند و قاشق را به دهان خود ببرند . در کل می توان گفت : "این بازی ها از یک نظام یا ساخت خاصی تبعیت نمی کنند و بیشتر جنبه ی لذت بخشیدن به کودک را دارا می باشند ."بازی های رمزی
بازی های کودک پس از 2 سالگی ، نمادین ، رمزی یا تخیلی می شوند . پیاژه که یکی از روان شناسان معروف در زمینه ی کودک می باشد ، بازی های نمادین را نقطه اوج بازی های کودکانه می داند ؛ زیرا این نوع بازی ها بیشتر از سایر انواع آن ، در زندگی کودک نقش اساسی ایفا می کند ؛ چون کودک مجبور است خود را با دنیای بزرگتر ها سازگار کند ، و از آن جا که نمی تواند مانند بزرگسالان نیازهای عاطفی خود را ارضاء نماید ، دست به بازی های وانمود سازی می زند . مثل "خاله بازی" یا "مهمان بازی " که یک بازی معروف در تمام دنیاست .اسباب بازی ها ، بهترین وسیله جهت یادگیری کودک می باشند . یک اسباب بازی که بالای تخت آویزان است ، اسباب بازی صدادار نظیر زنگوله یا جغجغه ، مکعب های چوبی یا پلاستیکی کوچک ، قوطی حلبی های کهنه و تمیز و قرقره ها ، می توانند جزء بهترین اسباب بازی ها باشند
بازی های قاعده دار
این نوع بازی ها از 3 سالگی به صورت ابتدایی شروع می شوند و در 6 سالگی ، کودک بهتر و بیشتر مفهوم "قاعده در بازی" را می فهمد . قواعدی چون : رقابت شرافتمندانه و به قولی جرزنی نکردن ، وجود برد و باخت و نزدن زیر همه چیز ، عدم سرپیچی از یکسری قوانین مخصوص بازی مثل نرفتن پا روی خط در بازی لی لی .پس با توجه به این دانسته ها نباید انتظار زیاد یا کم از بچه ها داشت . مثلا در نوع افراطی آن ، انتظار داشته باشیم که فرزند دو ساله مان در بازی قایم باشک ، فورا سوک سوک کند و نوبت را در چشم گذاشتن رعایت کند . یا در مقابل به صورت تفریطی، جرزنی و سرپیچی کودک 6 ساله مان را به پای بچگی و نفهمیدن او بگذاریم .
اهمیت اسباب بازی ها
اسباب بازی ها ، بهترین وسیله جهت یادگیری کودک می باشند . یک اسباب بازی که بالای تخت آویزان است ، اسباب بازی صدادار نظیر زنگوله یا جغجغه ، مکعب های چوبی یا پلاستیکی کوچک ، قوطی حلبی های کهنه و تمیز و قرقره ها ، می توانند جزء بهترین اسباب بازی ها باشند .اسباب بازی های مکانیکی ، هدر دادن پول بوده و بیشتر از آنچه برای کودک خوشایند باشند ، والدین را سرگرم می کنند . این نوع اسباب بازی ها ، عاملی جهت کور شدن خلاقیت کودک بوده و او را منفعل بار می آورد ، نه فعال و موثر .
کودک از بازی با مکعب ها ی چوبی یا پلاستیکی با رنگ های جذاب و مرغوب لذت می برد ، زیرا می تواند انواع چیزها مثل کلبه ، پل ، قطار ، یا هر چیز دیگری را که شما در کودکی می ساختید،بسازد. این مکعب ها می تواند سال ها مورد استفاده قرار گرفته و با رشد کودک ، شکل و نوع بازی با آن ها پیچیده تر خواهد شد.
نگارنده ، استفاده از اسباب بازی های خشونت باری چون تفنگ ، مسلسل ، نارنجک ، شمشیر ، تیرکمان و ...را توصیه نمی کند ؛ زیرا کاربردی جز آموزش خشونت و آدم کشتن ندارد . البته نظریه هایی شبیهه " نظریه اشباع " وجود دارد که می گوید :"کودک هرچه بیشتر با این وسایل بازی کند ، بیشتر تخلیه می شود و در آینده ، کمتر به سراغ خشونت می رود ." ؛ ولی این نوع نظریه ها در اکثر کتاب های روان شناسی معتبر و به روز دنیا حذف شده و دیگر قابل اعتماد نیست .
استفاده از کتاب های عکس دار و رنگی ، یا کارت ها آموزشی ، برای یادگیری نام میوه ها ، حیوانات ، پرندگان ، وسایل نقلیه و سایر چیزهایی که در محیط کودک می باشند ، مفید است .
بسیاری از کودکان تشویق به استفاده از قلم ، کاغذ یا مداد رنگی نشده و باید توجه نمود که این عمل ، برهنر یادگیری او ، تأثیر خواهد داشت .البته به کودک باید گفت که روی دیوار ،وسایل خانه ، یا کف سرامیک خط نکشد . البته اگر کودک ، همیشه کاغذی برای نقاشی داشته باشد ، نیازی به خط کشیدن روی دیوار نخواهد داشت .
خاک رس و خمیر بازی به افزایش هماهنگی دست ها و چشم ها ، و جهت یادگیری اشکال و اندازه ها بسیار موثر می باشد .
استفاده از کتاب های عکس دار و رنگی ، یا کارت ها آموزشی ، برای یادگیری نام میوه ها ، حیوانات ، پرندگان ، وسایل نقلیه و سایر چیزهایی که در محیط کودک می باشند ، مفید است
اکثر کودکان کوچک تر ، وانمود به بازی سوار شدن از قطار یا پیاده شدن از اتوبوس ، تغذیه عروسک ، یا خرید کردن می نمایند .شما می توانید تا حد امکان در این بازی ها شرکت کرده و بعد او را به حال خود بگذارید تا با خودش بازی کند.
آموزش نظم باید تا قبل از 3 سالگی برای کودک درونی گردد ، ولی یادتان باشد که کودک را مجبور به منظم بودن نکنید ! اجبار در هر دوره ی سنی موثر نمی باشد .کودک در سن پایین ،نمی تواند نیاز یا اهمیت به منظم بودن را درک کند .
کودک از بازی اش لذت برده و حالا خسته و خواب آلوده است و شاید بخواهد کار دیگری را انجام دهد .اگر شما به او بگویید :«اسباب بازی هایت را جمع کن »،ضرورت این امر را نمی فهمد ،او حتی ممکن است از این اجبار دلگیر شود و گریه را شروع کند .
بنابراین می توانید به او در جمع کردن وسایلش کمک کرده و فضای خانه را دلپذیرترنمایید. اگر زمان خواب یا غذا خوردن نزدیک و بازی کودک هم رو به اتمام است، مدتی کودک را تماشا کرده و یا حتی وارد بازی او بشوید و پس از مدتی به نرمی پیشنهاد کنید که وسایل و اسباب بازی ها بایستی جمع شوند .
کودک گاهی به زمین خورده و کثیف می شود ،یا در حیاط بازی کرده و به همه جا سرک کشیده است . همه ی این کارها موجب کثیف شدن او می شوند .او احتیاج به آزادی برای بازی کردن با آب و گل و غلتیدن و معلق زدن روی زمین دارد .بنابراین مقداری کثیفی ، قسمتی از رشد و یادگیری و خوشحال بودن او می باشد .
بدترین وضعیت برای کودک ، مهمانی رفتن یا مهمان داشتن است .شما بهترین لباس را به او پوشانده و سپس انتظار دارید که آن ها را کثیف نکند .چگونه او می تواند بدون بازی کردن لذت ببرد ؟ پس برخی توجهات دیگر نظیر پوشاندن یک پیش بند یا شستن دست و صورت پس از غذا خوردن را اعمال نمایید ،اما بیش از حد فشار نیاورید .برخی لباس های ساده که به خوبی دوخته شده اند ، بهترین انتخاب بوده و شما از کثیف شدن آن ها خود را ناراحت نخواهید کرد .
سرور حاجی سعید
بخش خانواده ایرانی تبیان
منابع :
1- روان شناسی رشد ، دکتر منیژه کرباسی
2- روان شناسی لندرث ، ترجه آرین ، 1372
3- خلاصه روان شناسی کاپلان ، جلد اول
4- کتاب شما و فرزندانتان ، دکتر شانتی گاس ، مترجم دکتر امین عطاران زاده
مقالات مرتبط :