تبیان، دستیار زندگی
طی یکی دو ساله‌ی اخیر، قشر جوان و نوجوان به دلیل عدم آگاهی و بعضاً بی‌توجهی، بیشتر در معرض آسیب‌های روانی بولوتوث‌ها ی غیر اخلاقی قرار گرفته‌اند. مثل رقص کل‌کل یک‌ودو که حتی تا سایت صهیونیستی یوتیوب نیز کشانده شده است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بلوتوثی از لحظه های خصوصی


طی یکی دو ساله‌ی اخیر، قشر جوان و نوجوان به  دلیل عدم آگاهی و بعضاً بی‌توجهی، بیشتر در معرض آسیب‌های روانی  بولوتوث‌ها ی غیر اخلاقی قرار گرفته‌اند. مثل رقص کل‌کل یک‌ودو که حتی تا سایت صهیونیستی یوتیوب نیز کشانده شده است.


بولوتوث

ابتدا به سراغ چند دانش‌آموز كه در حال شوخی و خنده در پارك هستند، می‌روم. حداكثر 18 سال دارند و مشخص است كه در سال اول یا دوم دبیرستان مشغول به تحصیل‌اند.می‌پرسم چند نفر از شما تلفن همراه دارید؟ بالاتفاق و با خنده جواب می‌دهند: «خااااانم، بگید کی نداره!؟ با این ارزونی خط، مخصوصاً ایرانسل، تقریباً همه دارن.»در ادامه می‌پرسم در مدرسه به شما اجازه‌ی آوردن موبایل می‌دهند؟ اگر بگیرند چه برخوردی می‌کنند؟ باز هم بالاتفاق و جیغ مانند و طوری كه مشخص است دل پری دارند، پاسخ می‌دهند:

« نـــــه خانم، اجازه نمی‌دن، اما ما قایم می‌کنیم. هرروز که نمی‌تونن ما رو بگردن. از هرکی هم بگیرن معمولاً چند روز ضبط می‌کنن و مامانا میان تعهد می‌دن و به خیر و خوشی تموم می‌شه!»

از مریم كه در بین دختران جوان، شیطان‌تر از بقیه است و آرام و قرار ندارد، سوال می‌كنم چه استفاده‌ای از موبایل‌ات می‌کنی؟ «من بیشتر اس‌ام‌اس بازی می‌كنم. با صحبت کردن می‌ترسم اعتبارم تموم بشه. ضمنا اینم كه به كی‌اس‌ام‌‌اس می‌دم جزء اسراره.» و با خنده‌ی همراه با آه ادامه می‌دهد: «خودم می‌دونم و خدای خودش!!»

در ادامه مرضیه نیز حرفش را تأیید می‌كند و می‌گوید: با اینكه خط من همراه اوله، اما منم باز بیشتر از اس‌ام‌اس استفاده می‌کنم. چون پول قبض رو باید خودم از ماهیانه‌ام بدم.

احساس خجالت اولیه را از دست داده‌اند و انگار من را هم به جمع صمیمی خودشان راه داده‌اند. این را می‌توان از شوخی‌ها و اشتیاق‌شان برای ادامه‌ی سؤالات فهمید.

می‌پرسم «بچه‌ها، با بودن گوشی‌های مختلف كه دوربین‌دار هم هستند و این که تصاویر و فیلم‌هایی كه گرفته می‌شود در كمترین زمان ممكن پخش می‌شود، آیا در مدرسه و كلاس‌ها و پارك و كلاً در اجتماع احساس امنیت می‌کنید؟»

اول ترجیح دادند این طور وانمود كنند كه ایرانی جماعت، حتی دخترانش هم، هر چه را كنار بگذارد تعارفات معمول را كنار نمی‌گذارد و كمی معترضانه پاسخ دادند كه: «این چه حرفیه؟ اینا دوستای ما هستن. بعدشم کاری نمی‌کنیم که بخواهیم بترسیم.»

ولی این حس اعتماد به دوست، دیری نمی‌پاید كه زهرا می‌گوید: «البته خانم، راستش ما كه اهل رقص و این حرفا نیستیم و همیشه متانت و سنگینی‌مون زبونزده خاص و عامه اما دو سه تا از دوستام، زنگ تفریح تو كلاس رقصیده بودن و یكی از بچه‌ها هم فیلم‌شون رو می‌گیره و الان فكر كنم فقط خواجه‌حافظ‌شیرازی ندیده باشه كه اونم بعیده! چون فكر می‌كنم اونم از این جریان با خبره و یه چیزایی تو دیوانش از رقص و اینا گفته!» با این صحبت زهرا، بقیه هم پاسخ هایی مشابه می دهند و بعضی هم از مورد اعتماد نبودن تعمیرگاه‌های گوشی همراه می‌نالند.

بولوتوث

بحث را به سمت بلوتوث می‌كشانم و می‌خواهم در مورد بلوتوث و استفاده از آن حرف بزنند. لاله می گوید: «نه خانم، من از بلوتوث می‌ترسم. آخه یه چیزی دوستم برام بلوتوث کرد که شب‌ها خوابم نمی‌بره و می‌ترسم.» اصرارم برای این كه بگوید چه دیده هیچ فایده ای نداشت؛ اما غزال با لحنی قلدر مآبانه می‌گوید: «خب بگو دیگه، ترسووو. خانم من یه فیلم براش دادم که اشراری نمی‌دونم به اسم ریگی، رینگی، یه همچین چیزایی، سر یه نفر رو پخ‌پخ می‌كنند!» جیغ دو سه نفر از بچه‌ها و چهره‌ی وحشت‌زده‌ی لاله نمایان می‌شود.

به عنوان اخرین سوال می‌پرسم برای هم چیزهای خوب هم بلوتوث می‌كنید؟

غزال می‌گوید: «نه بابا! چیزای خوب که تو رادیو و تلویزیون هست. اگه بخواهیم، اونجا می‌بینیم. بلوتوث واسه چیزای نابه.»

فرهادی، کارشناس ارشد برنامه ریزی آموزشی که مدیریت یکی از مراکز آموزشی را بر عهده دارد می‌گوید: بلوتوث رسانه‌ای است که در ایران وجهه‌ی‌ غیراخلاقی آن بیشتر است و هم تقریبا به طور مطلق از دسترس و مدیریت و سیاستگذاری حاکمیت به دور است. از آن طرف هم در دسترس تمام اقشار جامعه اعم از زن و مرد و پیر و جوان و فقیر و غنی است.

در کشور ما پدیده‌ای مثل «بولوتوث» یا پیامک‌های غیراخلاقی با سرعتی اعجاب‌آور در حال رشد است و گرایش شدیدی نسبت به آن وجود دارد.

این روزها نه تنها آنچه از ماهواره‌ها پخش می‌شود، بلکه تصاویر حریم خصوصی خانواده‌ها مانند مجالس عروسی و حتی استخرهای زنانه، به راحتی توسط بلوتوث دست به دست می‌گردد.

بعضی از بولوتوث‌ها حاوی صحنه‌های تعرض و تجاوز هستند كه قشر درجه‌ی یک آسیب در این مقوله، خانم‌ها و دختران جوان و کانون زندگی‌ها‌ست که هر از چندگاهی از لابه‌لای صفحه حوادث روزنامه‌ها، مخاطبان را به خود متوجه می‌کند و هنوز ابعاد گسترده و فراگیر آن به خوبی شناخته نشده است.

نسرین حسینی، کارشناس مشاوره نیز برای مقابله با مظاهر منفی بلوتوث صحبت‌های جالبی داشت:

یکی از ویژه گی‌های تکنولوژی، در هم شکستن مرزها و از بین بردن موانع است. این روزها نه تنها آنچه از ماهواره‌ها پخش می‌شود، بلکه تصاویر حریم خصوصی خانواده‌ها مانند مجالس عروسی و حتی استخرهای زنانه، به راحتی توسط بلوتوث دست به دست می‌گردد. آن‌چه من به عنوان راه حل به ذهنم می‌رسد این است که به هیچ عنوان با برخوردهای خشن و یا انضباطی شدید نمی‌توان فرهنگ استفاده نادرست از این ابزار را اصلاح كرد. باید جامعه، خصوصا قشر جوان را در جهت مقابله با مظاهر منفی این پدیده آماده کنیم. به آنها شناخت داده و عواقب استفاده نادرست از این وسایل را به آنها یاد آوری نماییم.

متاسفانه با استفاده‌ی نادرست از این تکنولوژی، مرز ارتباطات میان انسان ها برداشته شده و افراد صرفاً جهت عقب نماندن از مظاهر به اصطلاح تمدن و بدون در نظر گرفتن جنبه های مثبت آن، به رواج جنبه‌ی منفی آن پرداخته‌اند. گاه این روابط منجر به آسیب های جبران ناپذیری از جمله از بین رفتن اعتماد در بین اعضای یک جامعه و از آن خصوصی تر یک خانواده به ویژه زوجین شده است.

بخش خانواده ایرانی تبیان


منبع : چارقد

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.