تبیان، دستیار زندگی
انکار مداوم احساسات کودک او را دچار تشویش و نگرانی می کند و با این کار والدین به کودک می آموزند که احساسات خود را نشناسند و به آنها اعتماد نکنند. پس بهترین روش در برخورد با کودک این است که خود را به جای فرزندانمان تصور کنیم.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بافرزندمان بگوئیم...


انکار مداوم احساسات کودک او را دچار تشویش و نگرانی می کند و با این کار والدین به کودک می آموزند که احساسات خود را نشناسند و به آنها اعتماد نکنند. پس بهترین روش در برخورد با کودک این است که خود را به جای فرزندانمان تصور کنیم.


به کودکمان کمک کنیم تا احساسات خود را بشناسد

زندگی خانوادگی , حضور افراد با جنسیت و سنین مختلف در زیر یک سقف به همان اندازه که شیرین و زیبا ست ، گاهی سخت هم می شود. هر کدام از این روابط ،شرایط و استاندارهای خود را دارد که در صورت رعایت آنها بسیار شیرین خواهد بود اما عدم بر قراری ارتباط صحیح صدمات جبران ناپذیری همه ی افراد خواهند خورد.

در این مطلب به بررسی چگونگی ارتباط بر قرار کردن با کودکان می پردازیم .ارتباطی که اگر خوب بر قرار شود دوران نوجوانی و جوانی خوبی را هم برای آن ها رقم خواهد زد.برای بر قراری یک رابطه ی خوب با فرزند رعایت نکات زیر کارساز خواهد بود :

باید سعی کنیم درک کنیم که احساسات فرزندانمان در شرایط مختلف چگونه است. و با این کار متوجه خواهیم شد که گفتار و رفتارمان نیز به همان نسبت تغییر خواهد کرد.

در این جا به بررسی روشهایی می پردازیم که از طریق آن به کودکان خود در حل مسائل احساسی شان کمک کنیم.

* به سخنان آنان توجه نشان دهیم.

* با بیان کلماتی مانند جدا"، واقعا" ، خوب ..... به آنان نشان دهیم که احساساتشان قابل درک است.

* به خواسته های آنان در دنیای تخیلات تحقق بخشیم.

* به احساسات آنان واقعیت بخشیم.

زمانی که کودکان چیزی را درخواست می کنند که نمی توانند به آن دست

یابند والدین اغلب با دلیل و منطق برای آنان توضیح می دهند اغلب اوقات

هر چه بیشتر توضیح می دهند اعتراض کودکان شدیدتر می شود، پس والدین

با خیال بافی و همراه شدن با کودک در تخیلاتش قبول واقعیت را برای او

آسانتر خواهد کرد

دعوت به همکاری

یکی از مسائل نگران کننده والدین جدالهای روزانه آنان با فرزندان بر سر این مسئله است که چگونه رفتار کنند تا مورد قبول والدین و جامعه قرار گیرند. این کار نیازمند تحمل و صبر فراوان است.

ما پنج روش را که والدین در رسیدن به این مقصود می توانند استفاده نمایند برخواهیم شمرد.

توصیح دادن : زمانی که فردی مسئله ای را برای شما توصیح میدهد آسانتر می توان در مورد آن تصمیم گرفت. و فرزندان آسانتر می توانند کار صحیح را تشخیص دهند.

بیان مطالب با کلمه : گاهی تاثیر یک کلمه بیشتر خواهد بود. کودکان سخنرانی وعظ و تفسیر طولانی را دوست ندارند. برای آنها تذکر مطلبی هر چه کوتاهتر باشد بهتر است.

صحبت کردن در مورد احساس فرد: هیچ اشاره ای به شخصیت و خصوصیات کودک خود نکنید. کودکان حق دارند احساسات واقعی والدین خود را بشنوند. با توضیح در باره احساس خود بدون اینکه به فرزند خود لطمه ای وارد کنید به مقصود خود برسید. تا زمانیکه کودک از نظر احساسی مورد حمله دیگران قرار نگرفته می تواند با دیگران همکاری کند.

نوشتن یادداشت: بعضی مواقع نوشتن یک کلمه به همان اندازه تاثیر می گذارد که حرف نزدن با فرد او را به فکر کردن وا می دارد.

دادن اطلاعات: تحمل سرزنش و اتهام برای هر کس مشکل است بزرگترها باید راجع به مسائلی اطلاعاتی به کودکان بدهند.

*** وقتی در برخورد با فرزندامان راه درستی را انتخاب کنیم و درز این ارتباط موفق بشیم زندگی برای هر دوی ما دلچسب تر خواهد بود.

بخش خانواده ایرانی تبیان


منبع :

همشهری

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.