نکاتی در مورد خرید گوشت شتر
گوشت در دام‌های جوان بسیار نرم و فاقد خشنی و هرگونه سفتی و رنگ آن قرمز روشن است. البته در این مورد باید یادآوری شود که تیرگی و سفتی برخی گوشت ها(مخصوصا تیرگی) به دلیل کشتار صحیح و غلط نیز می تواند باشد.
گوشت از فرآورده های مهم دامی است که به عنوان یکی از بهترین منابع پروتئینی در تغذیه انسان مطرح است، منتها باید گوشتی خریداری شود که از نظر طعم، بو، لطافت و... مرغوب، مطلوب و مقرون به صرفه ی اقتصادی برای خانواده ها باشد.
شناخت گوشت مناسب بسیار مهم است، چرا که در ازای پرداخت پول باید کالای خوب و سالم دریافت شود.
در مرحله اول بهتر است بدانید دامی که تنها از علوفه تازه و سالم، چغندر، نمک و آب سالم تغذیه کرده باشد، گوشتی سالم تر و لطیف تر خواهد داشت، چون به خاطر تغذیه سالم، گوشتی سرشار از انواع ویتامین ها و املاح معدنی دارد.
گوشت قرمز تازه اگر 24 ساعت در مغازه بماند، این علایم را پیدا می کند: چربی روی گوشت حباب های هوا خواهد داشت؛ یعنی کف می کند، رنگ گوشت تیره شده و خودش را جمع می کند، البته رنگ چربی هم چرک و تیره می شود و دیگر کاملا سفید نخواهد بود.
گوشت در دام‌های جوان بسیار نرم و فاقد خشنی و هرگونه سفتی و رنگ آن قرمز روشن است. البته در این مورد باید یادآوری شود که تیرگی و سفتی برخی گوشت ها(مخصوصا تیرگی) به دلیل کشتار صحیح و غلط نیز می تواند باشد.
ارزش گوشت از روی تردی آن ارزیابی می شود. رنگ گوشت شتر جوان شبیه گوساله و رنگ گوشت شترهای پیر و بالغ، قرمز مایل به قهوه ای است
گوشت دام پیر از نظر غذایی کم ارزش، سفت و دیرپز است. هرچه رنگ چربی، کرم و زردتر باشد، این گوشت نامرغوب تر است. زردی بیش از حد هر چربی و گوشت دلیل بر بیمار بودن دام و لاشه است، لذا از خرید چنین گوشتی باید امتناع نمود. درباره چربی باید به این نکته اشاره کرد که نحوه تغذیه دام و جیره های حاوی انرژی بیش از حد استاندارد نیز باعث تجمع بیش از حد چربی در لاشه می شود. در چنین شرایطی باید به رنگ چربی و بوی آن توجه کرد.
هنگام خرید نیز دقت کنید، چرا که رنگ تیره گوشت و چربی و مقدار چربی بیش از حد آن دلیل بر نامرغوب بودن گوشت است.
بوی گوشت نیز بسیار مهم است. گوشتی که بویی شبیه به بوی گوشت ماهی داشته باشد، نامرغوب و احتمالا مانده است و باید از خرید آن خودداری نمود.
مسأله مهم دیگر، رنگ استخوان است؛ به این صورت که هرچه رنگ استخوان تیره تر(کرم تر) باشد، دام پیرتر و گوشت نامرغوب تر است، ضمن این که در حین خرد کردن گوشت توسط قصاب می توان به استخوان دقت کرد، استخوانی که به راحتی و زود شکسته شود و رنگ سفیدتری داشته باشد، نشانه جوانی دام و مرغوبیت گوشت است. قطورتر بودن الیاف گوشت(الیاف رشته ای تر با رشته های درشت)، تیره تر بودن رنگ آن، زردتر بودن چربی آن و تیره تر بودن استخوان های آن، مربوط به دام پیر است.
گوشت شتر از نظر دارا بودن مواد مورد احتیاج بدن در مقایسه با سایر دام ها قابل توجه می باشد و صرفا مزه آن با ذائقه برخی مردم ناسازگار است.
گوشت شتر پیر سفت بوده و خوشمزه نیست، اما به عقیده برخی از ساربانان باتجربه، گوشت مربوط به دام حاشی (شتری که مرتب از شیر مادر تغذیه شده باشد)، کیفیتی به مراتب بالاتر از گوشت بره دارد.
ارزش گوشت از روی تردی آن ارزیابی می شود. رنگ گوشت شتر جوان شبیه گوساله و رنگ گوشت شترهای پیر و بالغ، قرمز مایل به قهوه ای است. چربی آن نیز سفید و الیاف ماهیچه ها بیشتر شبیه ماهیچه های اسب می باشد.
گوشت شتر پیر سفت بوده و خوشمزه نیست، اما به عقیده برخی از ساربانان باتجربه، گوشت مربوط به دام حاشی (شتری که مرتب از شیر مادر تغذیه شده باشد)، کیفیتی به مراتب بالاتر از گوشت بره دارد
هر نوع بوی غیرطبیعی و نامطبوع مانند ترشیدگی، تعفن و کپک زدگی علامت فساد گوشت است.
خشک و چروکیده بودن از علایم نگهداری گوشت در شرایط نامناسب و غیربهداشتی است. این گوشت با دیگر فرآورده های آن(دل، جگر، قلوه و ...) باید حتما در داخل یخچال های ویترین دار نگهداری شود.
فرآوری: مریم مرادیان نیری
بخش تغذیه تبیان
منابع:
ماهنامه ی دنیای تغذیه - سالومه آرمین؛ کارشناس ارشد علوم تغذیه
جام جم - فاخره بهبهانی
مطالب مرتبط:
گوشت چرخ کرده آماده از قصابی نخرید
