فضیلت و خواص سوره عصـر
هر كس سوره عصر را در نمازهای مستحبی قرائت كند، خداوند در روز قیامت چهره اش را نورانی و خندان و چشمش را روشن كرده تااو را وارد بهشت نماید .
العصر یكصدو سومین سوره قرآن كریم است که مكی و دارای 3 آیه است.
محتوای سوره :
در این سوره سخن از زیانکار بودن همه انسان‌ها به میان می‌آید، و فقط یک گروه را که دارای:
ایمان
عمل صالح
سفارش یکدیگر به حق
سفارش یکدیگر به صبر
هستند را استثنا کرده و زیانکار نمی‌داند.
فضیلت سوره :
از منابع اهل سنت نقل شده است که این سوره در فضیلت امیرالمومنین علی علیه السلام است.1 این سوره در میان یاران رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم به قدری مهم و ارزشمند بود كه هر گاه یكدیگر را دیدار می كردند تا سوره عصر را برای هم نمی خواندند ، از هم جدا نمی شدند.2
امام صادق علیه السلام در تفسیر این سوره فرمودند: «الا الذین امنوا» یعنی كسانی كه به ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام ایمان آورده اند.3
هم چنین در فضیلت این سوره فرمودند: هر كس سوره عصر را در نمازهای مستحبی قرائت كند، خداوند در روز قیامت چهره اش را نورانی و خندان و چشمش را روشن كرده تااو را وارد بهشت نماید.4
از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم نقل شده است: هر كس این سوره را قرائت نماید عاقبت كار او به صبر و شكیبایی ختم خواهد شد و در روز قیامت همراه با یاران حق محشور خواهد شد.5
از منابع اهل سنت نقل شده است که این سوره در فضیلت امیرالمومنین علی علیه السلام است.1 این سوره در میان یاران رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم به قدری مهم و ارزشمند بود كه هر گاه یكدیگر را دیدار می كردند تا سوره عصر را برای هم نمی خواندند از هم جدا نمی شدند
آثار و بركات سوره
گویند: اگر سوره عصر را بر كسی كه تب داشته باشد بخوانند تب او زائل گردد و اگر این سوره را بر فرد افسرده بخوانند از افسردگی بیرون آید. 6
نکته ای دیگر
سرمایه آدمى زندگى او است، با زندگى است كه مى تواند وسیله عیش خود در زندگى آخرت را كسب كند، اگر در عقیده و عمل حق را پیروى كند تجارتش سودبخش بوده ، و در كسبش بركت داشته است، و در آینده اش از شر ایمن است، و اگر باطل را پیروى كند، و از ایمان به خدا و عمل صالح اعراض نماید، تجارتش ضرر كرده (نه تنها از سرمایه عمر چیزى زاید بر خود سرمایه به دست نیاورده، بلكه از خود سرمایه خورده، و سرمایه را وسیله بدبختى خود كرده است) و در آخرتش از خیر محروم شده، لذا در سوره مورد بحث مى فرماید: (ان الانسان لفى خسر الا الذین امنوا و عملوا الصالحات) و مراد از ایمان، ایمان به خدا، و مراد از ایمان به خدا ایمان به همه رسولان او، و مراد از ایمان به رسولان او اطاعت و پیروى ایشان است، و نیز ایمان به روز جزا است همچنان كه قرآن در جاى دیگر تصریح كرده به اینكه كسانى كه به بعضى از رسولان خدا ایمان دارند، و به بعضى ندارند، مومن به خدا نیستند.
پی نوشت ها :
(1) الدرالمنثور، ج6، ص392
(2) همان، ص391
(3) تفسیرالقمی، ج27، ص441
(4) ثواب الاعمال، ص125
(5) مجمع البیان، ج10، ص434
(6) درمان با قرآن، ص162
فرآوری : محمدی
بخش قرآن تبیان
منابع :
پایگاه اینرنتی انهار
ویکی پدیا
ترجمه تفسیر المیزان جلد 20 صفحه 611
