آیا فروش بالای «اخراجیهای3» مایه خوشحالی است؟ اگرچه قسمت سوم «اخراجیها» به لحاظ اصول اساسی حاکم بر پرداخت فیلمنامه، ضعف‌های خاص خود را دارد ولی به دلیل رونق اقتصادی برآمده از اکران این فیلم هم که شده می‌توان ساخت و اکران «اخراجیها3» را مایه خوشحالی دانست.
حتی آنها که سیاست را با هنر ترکیب کرده و به نوعی هنر سیاسی را به عنوان اصل هنر برگزیده‌اند هم نمی‌توانند شکست یا پیروزی تجاری یک فیلم را به عنوان عاملی جهت پیشرفت صنعت سینما کتمان کنند. سینما از دیرباز یعنی از همان سال‌های ابتدایی پیدایش خود در کنار وجه هنری، وجهی تجاری هم داشته و از جایی به بعد این وجهه تجاری یک اثر سینمایی بوده که موجب می‌شده فیلمساز یا تهیه‌کننده‌ای درباره آینده زندگی هنری خود تصمیم‌گیری کند.
سینمای ایران هم هرچند همه ساله بخش اعظمی از تولیدات خود را به مدد وام‌های برآمده از کانال‌های دولتی مانند بنیاد سینمایی فارابی و یا مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی جلوی دوربین می‌برد، بخش خصوصی کوچکی هم دارد که امتداد حیات این بخش با فروش گیشه‌ای فیلم‌ها و به دنبال آن امتیاز فروش رایت ویدیویی فیلم‌ها ممکن می‌شود.
بدیهی است که رونق هر دو بخش دولتی و خصوصی سینمای ایران در نهایت سبب‌ساز این خواهد شد که یک جریان اقتصادی پویا در بدنه صنف سینماداران به وجود آمده و در نهایت توسعه صنعت سینمای ایران رقم بخورد.
«اخراجیها» با سخن گفتن از تابوهایی که تا مدت‌ها هر کسی جرات ورود به آنها را نداشت و تاکید بر این موضوع که در هنگام دفاع مقدس همه جور رزمنده‌ای با دیدگاه‌های فکری مختلف در جبهه وجود داشتند نه تنها اتحادی که ایران حین دفاع مقدس تجربه کرد را به تصویر کشید بلکه راهی گشود برای رونق نسبی سینماها در بسیاری از شهرستان‌ها.
به همین یک دلیل هم که شده می‌توان سری «اخراجیها» را یکی از موفق‌ترین آثار سینمایی تاریخ سینمای ایران قلمداد کرد. هر سه قسمت این فیلم ورای ضعف‌های خود به لحاظ وجه تجاری آثاری پرفروش بودند و نه تنها سببب‌ساز سود بالای تهیه‌کنندگان خود که موجب رونق نسبی سینماها در دوره‌ای شدند که این فیلم‌ها در آن دوره زمانی به اکران درآمدند.
«اخراجیها» با سخن گفتن از تابوهایی که تا مدت‌ها هر کسی جرات ورود به آنها را نداشت و تاکید بر این موضوع که در هنگام دفاع مقدس همه جور رزمنده‌ای با دیدگاه‌های فکری مختلف در جبهه وجود داشتند نه تنها اتحادی که ایران حین دفاع مقدس تجربه کرد را به تصویر کشید بلکه راهی گشود برای رونق نسبی سینماها در بسیاری از شهرستان‌ها.
شاید غیرقابل باور باشد اما صاحبان بسیاری از سینماهای متروک نقاط دورافتاده ایران از آنجا که فروش بالای قسمت سوم «اخراجیها» را پیش‌بینی می‌کردند، دستی به سر و روی سینمای خود کشیده و با نمایش «اخراجیها3» در سالن‌های خویش، نه فقط به لحاظ اقتصادی بخشی از بدهی‌های مالی خود را تسویه کردند بلکه توانستند پیوند دوباره‌ای که مابین مخاطب و هنر سینما برقرار شده را به نظاره بنشینند.
حتی اگر بدانیم به لحاظ اصول اساسی حاکم بر پرداخت فیلمنامه، قسمت سوم «اخراجیها» ضعف‌های خاص خود را هم دارد به دلیل رونق اقتصادی برآمده از اکران این فیلم هم که شده می‌توان ساخت و اکران «اخراجیها3» در سینماها را مایه خوشحالی دانست. اگر یادتان باشد رقم فروش «پوپک و مش ماشاا..» که پرفروش‌ترین فیلم اکران نوروزی سال قبل بود پس از پایان اکرانش به زحمت به نزدیکی نهصد میلیون تومان رسید اما «اخراجیها3» تنها در حدود یک ماه رقم چهار میلیارد تومان را رد کرده است.
سینما و تلویزیون تبیان
شبکه ایران
