خنده بازار؛ یک گل‌آقای تصویری
نوروز امسال در میان آثار نمایشی مختلف بعد از سال‌ها برنامه طنز آیتمی- استودیویی روی آنتن رفت با نام خنده بازار به کارگردانی شهاب عباسی که پیرامون آن نکاتی قابل ذکر است.
با اینکه برنامه خنده بازار از پشتوانه اندک سرمایه و فکر رنج می‌برد و بعد از چند روز نخستش دچار یکنواختی و تکرار ایده‌ها شد ولی استعداد تحول ناشی از برنامه‌ریزی دقیق را دارد. اولا بعد از سال‌ها برنامه‌های آیتمی مهران مدیری به گونه‌ای دیگر زنده شده است و دوما برنامه‌ای است که با زبان طنز خود صداوسیما را با برنامه‌هایش مورد نقد و شوخی قرار می‌دهد. آیتم‌های قابل توجه جنجالی‌اش بیننده را ترغیب به تعقیب می‌کند. مخصوصا آیتم هجو برنامه هفت فریدون جیرانی و 90 عادل فردوسی‌پور. باقی آیتم‌ها مثل قویترین مردان فرامرز خودنگاه و دو قدم مانده به صبح محمد صالح علاء شدیدا از کمبود متن خوب رنج می‌برند اما جای پیشرفت دارند. در یکی از آیتم‌های برنامه 90 علی کفاشیان مورد هجو قرار گرفت که خنده‌های بیش از حد و جواب‌های شانه خالی کن رییس فدراسیون فوتبال را به خوبی القا می‌کرد. در بخش هجو برنامه هفت هم گل سرسبدش آیتم حضور اصغر فرهادی بود که به خوبی در آمده بود. در قسمتی دیگر از این آیتم که اخیرا پخش شد مثلا امین تارخ زنگ می‌زند و از دیدن کلیپ بازیگر در هم شکسته اظهار ناراحتی می‌کند و اعلام می‌کند که من از اینکه بازیگرم تاسف می‌خورم. به طرز زیرکانه‌ای همیشه نگران بودن جیرانی هجو می‌شود که فریدون جیرانی پخش کلیپ را به کل تکذیب می‌کند و اعلام می‌کند که ما اصلا کلیپی پخش نکردیم. قصد ندارم تمام قسمت‌ها را شرح دهم ولی باید بگویم که نکاتی که مرا مجاب به نوشتن این مقاله کرد دو چیز است .
تام هوپر در مقام کارگردان همه کارها را ساده گرفته و بر روی طراحی لباس و تولید درجه یک بیشتر از شکوفایی پرزرق و برق سینمایی تکیه کرده است، که به شکل عاقلانه ای احساسات را بیشتر از جاذبه های سینمایی برای درخشش تحریک می کند
اول اینکه حرکت خوبی آغاز شده‌است و شاهد نقد در نقد در عرصه رسانه هستیم. به خصوص وقتی می‌بینیم که مدیران سازمان از تیغ طنز نقد در امان نیستند. کاش می‌شد روزی برسد که همه منتقدین منتقد داشته باشند. برنامه فوق جای کار دارد. می‌توان با ارائه بودجه و وقت کافی برنامه هفتگی جالبی را طراحی کرد. تا همه مدیران و همه اشخاص فعال در عرصه رسانه و سینما و ورزش مورد انتقاد قرار بگیرند. و به دور از هرگونه جهت گیری سیاسی همین روال به صورت پر رنگ ادامه یابد. هیچ کس مبرا از نقد نباشد و یک گل آقای تصویری که همه رفتارها را زیر نظر دارد خلق شود .
نکته دوم این که همه می‌دانیم که در برنامه‌های مختلفی از هفت، مباحث سینمای سخیف و کمدی مبتذل و آثار زیر شانه تخم مرغی مورد بررسی قرار گرفت. جالب اینکه کارگردان این برنامه یعنی شهاب عباسی تعداد زیادی از همین نوع آثار را ساخته است. فکر می‌کنم ساخت این برنامه یک جوابیه برای برنامه هفت باشد.
تام هوپر در مقام کارگردان همه کارها را ساده گرفته و بر روی طراحی لباس و تولید درجه یک بیشتر از شکوفایی پرزرق و برق سینمایی تکیه کرده است، که به شکل عاقلانه ای احساسات را بیشتر از جاذبه های سینمایی برای درخشش تحریک می کند
اصراری هم بر لوده‌بازی و زیاد کردن پیاز داغ شوخی‌ها و نمایش اغراق‌آمیز هجویه‌ها ندارد. تا جای ممکن همان رفتار کاراکترها به صورت کپی اجرا شده‌است. نتیجه جالبی که گرفته می‌شود این است که با درشت کردن رفتار مدعیان فرهنگ به طنز قابل ملاحظه‌ای می‌رسیم که می‌تواند حکم هشدار داشته باشد. فعالین مدعی فرهنگی که به قول امیر قادری خود را مبری از هر نقصی می‌دانند و همه نقص‌ها را از دیگران می‌دانند خودشان رفتارهای خنده‌دار و در بعضی مواقع غیرفرهنگی دارند. وضعیت موجود فیلم‌های رسانه تصویری به هیچ وجه قابل قبول نیست ولی منتقدان این آثار در اکثر موارد سطح فرهنگی بالاتری ندارند و می‌توان نتیجه گرفت که نقدشان به جا نیست. به نظر من شهاب عباسی با ساخت و پرداخت این برنامه می‌خواهد اثبات کند که منتقدان همیشگی‌اش خودشان دچار رفتار زیر شانه تخم مرغی هستند .
بخش سینما و تلویزیون تبیان
منبع: کافه سینما-حمید خانی پور
