تبیان، دستیار زندگی
تا دیروز نام ژاپن با القابی مثل غول صنعتی و قدرت اقتصادی و هوش مصنوعی و عناوینی از این دست هوش از سر هر اهل فنی می ربایید و کمتر کسی پیدا می شد که آرزوی آن کشور زیبا و پیشرفته را در دل نداشته باشد اما یکدفعه اوضاع به هم ریخت. امروز کمتر کسی است که این اخب
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : امید پیشگر
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

حوادث ژاپن از نگاه قرآن

(قسمت اول- مقدمه)

آیا زلزله و سونامی ژاپن، مصادقی از عذاب الهی است؟

زلزله ژاپن


تا دیروز نام ژاپن با القابی مثل غول صنعتی و قدرت اقتصادی و هوش مصنوعی و عناوینی از این دست هوش از سر هر اهل فنی می ربایید و کمتر کسی پیدا می شد که آرزوی آن کشور زیبا و پیشرفته را در دل نداشته باشد اما یکدفعه اوضاع به هم ریخت. امروز کمتر کسی است که این اخبار را بشنود و آن تصاویر را ببیند و در ظاهر دلی نسوزاند و با عبارتهای احساس برانگیز با آن مردم مصیبت دیده همدردی نکند.


رؤیای خوش ژاپن، امروز به کابوسی هولناک تبدیل شده که هر کس را از آن فراری می دهد. چشمان جهان با حیرت و ابهام به رآکتورهای این کشور هسته ای و تاسیسات به گل نشسته آن می نگرد. شاید به ندرت و شاید هم اصلا؛ کسی را پیدا نکنید که آن وضعیت وخیم  ژاپن را ببیند و در ته دلش نگوید خدایا! تو را دو شُکر؛ یکی اینکه در ژاپن نیستم و یکی هم برای فاصله ای که با آن جزیره ویران شده و آلوده به پرتوهای هسته ای دارم.

در تاریخ پیشینیان، انسان‌هایی را که از نعمت‌های خداوندی بهره‌مند بودن ولی از یاد خالق خود غافل شدند و در نهایت دچار عذاب الهی شدند کم یاد نشده است. قارون از آن موارد است. ثروتی هنگفت داشت و هیچ ایمان نداشت. در مال و کفر خود غوطه ور بود و مستانه شعر « إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلىَ‏ عِلْمٍ عِندِى » می سرود. «عقل در چشم» ها هم در حسرت داشته های او می سوختند و بر آن غبطه می خوردند که ناگهان عذاب نازل شد و قارون و آنچه بدان مباهات می کرد طعمه زمین شد و رفت.

آن مردم ظاهربین ناگهان به خود آمدند و از حسرتی که می خوردند پشیمان شدند.(78-82/قصص)

مدتها بود می پرسیدند که اگر ایمان و عمل صالح لازمه رحمت الهی است و مانع نزول عذاب خداوندی پس چرا در کشوری مثل ژاپن که نه اسلام دارند و نه مسلمانی، خبری از عذاب نیست که هیچ به ظاهر لطف خدا به آنها بیش از ما مسلمانان است؟

با کلام خدا جواب می دادیم که فرمود: از داشته های اینها به شگفت در نیایید. خدا قرار است آنها را با همان هیبت و شکوهی که شما می بینید در همین دنیا به عذابی سخت گرفتار کند. «وَ لا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ أَوْلادُهُمْ إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ أَنْ یُعَذِّبَهُمْ بِها فِی الدُّنْیا وَ تَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَ هُمْ كافِرُونَ» (85/توبه)

این جریان، انسان را یاد قارون می اندازد. ثروتی هنگفت داشت و هیچ ایمان نداشت. در مال و کفر خود غوطه ور بود و مستانه شعر « إِنَّمَا أُوتِیتُهُ عَلىَ‏ عِلْمٍ عِندِى » می سرود. «عقل در چشم» ها هم در حسرت داشته های او می سوختند و بر آن غبطه می خوردند که ناگهان عذاب نازل شد و قارون و آنچه بدان مباهات می کرد طعمه زمین شد و رفت

همه امروز شاهدیم که بزرگترین نعمت ژاپن به مهم ترین مشکل ژاپن تبدیل شده است، همان مهم ترین تکنولوژی او یعنی انرژی هسته ای او که تا دیروز به آن غبطه می خوردیم.

روشن است که این سخن به معنای انکار پیشرفت صنعتی به خصوص دانش هسته ای نیست؛ سخن در این است که اگر ایمان و عمل صالح نباشد همان که در دست مومنین خیر است و نعمت، در دست کافران شر است و نقمت.

مگر ژاپنی ها چه کرده بودند؟

قبل از پاسخ به این سوال توجه شما را به دو دیدگاه که در چنین حوادثی مطرح است، جلب می کنم.

زلزله ژاپن

از نگاه بی خدایان

از نگاه یک مادی منکر خدا و حاکمیت او بر عالم هستی؛ آنچه در ژاپن رخ داد یک «اتفاقِ» «طبیعیِ» مهیب بود که در گذشته نیز سابقه داشت؛ بعدها نیز ممکن است «اتفاق» بیفتد و این بازی «طبیعت» است که یک روز می خنداند و روزی دیگر می گریاند؛ «وَ قَالُواْ قَدْ مَسَّ ءَابَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَ السَّرَّاءُ » (95/اعراف) در مواجهه با بلایا و مصائب به جای آنکه به یاد خدا بیفتند و او را بخوانند به یکدیگر گفتند: این مصائب و گرفتاریها که برای ما پیش آمد، چیز تازه‏اى نیست؛ پدران ما نیز گرفتار چنین مصائب و مشكلاتى شدند؛ دنیا فراز و فرود بسیار دارد. این اتفاقات امواجى ناپایدار و زودگذرند که ممکن است برای هر کسی پیش بیاید. (تفسیرنمونه/ 6/263)

از دید اینها «اتفاق» یعنی حادثه ای که در نهایت دلیل خاصی ندارد و طبیعت هم یعنی همین آب و خاک و گیاهان و جنبندگانی که ربطی به خدای خالق و مدبر ندارند. خلاصه اینکه زمین خودش لرزید؛ به لرزش زمین، آب به خروش آمد و در اثر خشم «طبیعت» عده ای مردند و بخش وسیعی ویران شد.

با کلام خدا جواب می دادیم که فرمود: از داشته های اینها به شگفت در نیایید. خدا قرار است آنها را با همان هیبت و شکوهی که شما می بینید در همین دنیا به عذابی سخت گرفتار کند. «وَ لا تُعْجِبْكَ أَمْوالُهُمْ وَ أَوْلادُهُمْ إِنَّما یُرِیدُ اللَّهُ أَنْ یُعَذِّبَهُمْ بِها فِی الدُّنْیا وَ تَزْهَقَ أَنْفُسُهُمْ وَ هُمْ كافِرُونَ» (85/توبه)

از نگاه خداباوران

در این بینش، «اتفاق» یا همان «بی دلیلی»، خرافه ای بیش نیست. هر معلولی علتی دارد و سرسلسله علتها، خداوند یکتاست. پس اگر واقعه ای رخ می دهد و به وجود می آید خالق آن خداست.(62/زمر) زمین به خواست خدا می لرزد و دریا به فرمان او به خروش می آید و کوه به اراده او از جا حرکت می کند.(54/اعراف) مرگ و حیات به دست اوست. اوست که جان می دهد و اوست که می میراند.(116/توبه)

«طبیعت»، «خلقت» اوست و کاملا گوش به فرمان او عمل می کند. ابرها را حرکت می دهد باران را فرو می فرستد و ... (28/شوری)

در این بینش جهانی که مخلوق و تحت مدیریت اوست در کمال نظم و زیبایی آفریده شده و اگر نظم جایی به هم ریخت در اثر عمل کرد بد انسان است.(41/روم)

مقدمه دیگر اینکه:

دو چیز مانع قهر خدا و نزول رحمت الهی است ایمان و عمل صالح.(96-98/اعراف) بله؛ پیشرفت علمی و صنعتی از چیزهای بسیار خوب مهم و لازم است اما نباید فراموش کرد که این چیزها مانع قهر خدا نمی شود؛ اما اینها غرق در نعمتهای خدادادی شدند و او را فراموش کردند و ندانستند «فَما أَغْنى‏ عَنْهُمْ ما كانُوا یَكْسِبُونَ » آنچه ساختند و پرداختند نمی تواند آنها را از عذاب الهی حفظ کند.

پس از بیان این مقدمات لازم و ضروری، حالا نوبت آن است که وارد اصل بحث شویم.

ادامه دارد ...

بخشی از مقاله قسمت دوم ، حوادث ژاپن از نگاه قرآن کریم

آنچه رخ داد هشداری است برای هر فرد و جامعه ای که «ایمان» را نادیده گرفت و عمل صالح را ترک کرد. قانون خدا در مورد چنین افرادی این است که ابتدا به آنان مهلت می دهد بعد آنها را غرق در پول و پیشرفت می کند (که این نشانه وقوع عذاب است) و در نهایت عذاب می آید.(92-95/اعراف)

سوال: اگر اینطور است چرا سایر مردم یا کشورهایی که مانند ژاپن هستند و عمل می کنند گرفتار عذاب نمی شوند؟ ....

امید پیشگر

بخش قرآن تبیان