لکنت های پادشاه
«سخنرانی پادشاه» بر اساس داستان زنگ واقعی «جورج ششم» برای غلبه بر لکنت زبانی که اعتماد به نفس و هم توانایی او را برای برقراری ارتباط به جامعه را از بین می برد، ساخته شده است.
فیلم پرجنب و جوش و زیبای «سخنرانی پادشاه» با بازی فوق العاده کالین فیرث و جفری راش، فیلم توفیق یافته جوایز اسکار امسال بود. این فیلم که برای فاش کردن برخی از نادیده های خاندان سلطنتی بریتانیا ساخته شده، همه شایستگی های لازم برای تحسین از سوی بینندگان علاقمند به نمایشنامه های خوب پرداخته شده، را دارد.
تام هوپر در مقام کارگردان همه کارها را ساده گرفته و بر روی طراحی لباس و تولید درجه یک بیشتر از شکوفایی پرزرق و برق سینمایی تکیه کرده است، که به شکل عاقلانه ای احساسات را بیشتر از جاذبه های سینمایی برای درخشش تحریک می کند
فیلم با صحنه شرمندگی وحشتناک «پرنس آلبرت» (کالین فیرث) آغاز می شود که به عنوان دومین شخص خاندان سلطنتی سعی می کند در نمایشگاه امپراطوری بریتانیا در 1925 سخنرانی کند. او نه تنها تلاش می کند نوشته های آماده شده را بخواند بلکه قصد دارد از طریق یک برنامه رادیویی با کل امپراطوری بریتانیا ارتباط برقرار کند. با توجه به این که کار اصلی خانواده صحبت با مردم است، پرنس آلبرت با حمایت الیزابت همسرش (با بازی زیبای هلنا بونهام کارتر) راه های درمانی متعددی را امتحان می کند ولی شانسی وجود ندارد. عاقبت الیزابت درمان نامتعارف و متناوبی را که از سوی گفتاردرمانگر استرالیایی «لیونل لاگ»(با بازی جفری راش) ارائه شده، پیشنهاد می کند.
پرنس آلبرت (یا همان برتی، نامی که لیونل اصرار دارد وی را با آن صدا کند) با بی میلی تسلیم این دوره درمانی می شود که شامل تکان دادن فک ها، آواز خواندن، بالا و پایین پریدن و همسرش را وادار به نشستن روی شکم او کردن، می شود و به تدریج شاهد بهبود لکنت زبان خود می شود.
مشکلات روانشناسی آلبرت در خصوص لکنت زبانش ریشه در رفتار خشن پادشاه جورج پنجم پدر مستبد آلبرت (با بازی برجسته و تاثیرگذار مایکل گامبون) در دوران کودکی وی دارد. این موقعیت به خاطر ادوارد برادر آلبرت(گای پیرس، ظاهرش به شدت شبیه خاندان سلطنتی است) و شروع رابطه عاشقانه وی با همسر والیس سیمپسون(ایو بست) که یک آمریکایی طراز اول است، بدتر هم می شود.
تا زمانی که ادوارد تاج وتخت را به ارث می برد، البرت از لحاظ محدود بودن فعالیت های اجتماعی اش نسبتا احساس امنیت می کند. ولی بعد از مرگ پدر، تصمیم ادوارد مبنی بر ازدواج با همسر مطلقه والیس، به این معناست که دولت بریتانیا باید ادوارد را برای کناره گیری کردن از تاج و تخت تحت فشار بگذارد. آلبرت تاج را بر سر می گذارد و عنوان شاه «جورج ششم» را انتخاب می کند ولی با فعالیت های اجتماعی بیشتری (که موجب هراس او می شوند) روبروست. چنانکه می گوید در دوران قدیم کارها آسان تر بود؛ «همه کاری که پادشاه باید انجام می داد این بود که از لحاظ سر و وضع آبرومند به نظر برسد و از روی اسب نیافتد.»
فیلمنامه دلچسب این فیلم که به زیبایی به سمت و سوی داستان های سوزناک می رود نشان می دهد که شجاعت در شکل های متفاوتی می تواند شکل بگیرد.
در سال 1939 آلبرت با بزرگترین مشکل خود روبرو می شود، سخنرانی برای ملت و کل امپراطوری درباره ورود به جنگ علیه آلمان نازی. آلبرت با حضور «لیونل» در کنارش، برای اجرای سخنرانی که هم آتشین و هم مهیج باشد و هم متفکرانه برنامه ریزی و در نهایت هم خود و هم افرادی که توانایی های اوبه عنوان پادشاه و برقرارکننده ارتباط به او شک دارند را راضی می کند.
در فیلمنامه نقش هنری هیگینز مانند جفری راش احتمالا پرجلوه ترین نقش است ولی او نقش خود را به عنوان یک فرد عادی استرالیایی مستقل با ظرافت کمی ایفا کرده و در عوض در کنار سبک خاص کالین فیرث به عنوان یک عضو مشکل دار خاندان سلطنتی به شدت عالی بازی نموده است. فیرث پس از ایفای نقش در فیلم یک مرد تنها با کارگردانی تام فورد در سال گذشته که منجر به دریافت جایزه شد، به شدت درگیر تثبیت جایگاه خود به عنوان یک بازیگر شایسته می باشد.
هلنا بونهام کارتر به عنوان الیزابت همسر دوست داشتنی آلبرت، قدرت آرام پشت پرده تاج و تخت، نقش خود را به خوبی مهار کرده است، مخصوصا در صحنه جالبی که زوج سلطنتی لیونل را در خانه معمولی خود ملاقات می کنند و در این ملاقات با همسر لیونل (با بازی کوتاه جنیفر اهل) روبرو می شوند که چیزی بیشتر از این مشتریان مشهور درباره همسر خود نمی داند.
فیلنامه هوشمندانه و سرگرم کننده دیوید سیلر اجازه کاوش جذابی درون داستانی واقعی از خاندان سلطنتی را به ما می دهد. آلبرتی که فیرث نقش آن را بسیار تحسین شده ایفا کرده، مردی است که از لحاظ روانشناسی و فیزیکی با مصیبت ها و شجاعت خود در مسیر کنار آمدن با موقعیت و حفظ مشاوره لیونل حتی با وجود بدگمانی مشاورینش دست و پنجه نرم می کند. تام هوپر در مقام کارگردان همه کارها را ساده گرفته و بر روی طراحی لباس و تولید درجه یک بیشتر از شکوفایی پرزرق و برق سینمایی تکیه کرده است، که به شکل عاقلانه ای احساسات را بیشتر از جاذبه های سینمایی برای درخشش تحریک می کند. سخنرانی پادشاه فیلمی پرجنب و جوش و زیبا، سرگرم کننده، تاثیرگذار و آموزنده است... و همه چیزهای بهتری که می توان در خصوص آن گفت.
بخش سینما و تلویزیون
منبع: سایت سینمایی/ نویسنده: مارک آدامز، سردبیر مجله film critic/ مترجم: اسدالله غلامعلی
