تبیان، دستیار زندگی
موسسه حفظ و توسعه پایدار ماسوله دو کتیبه سنگ‌کند را در بخش شمالی این شهر کشف کرد که نوشتار خط‌ نقاشی دارند و تاریخی بودن آنها به تائید چند استاد دانشگاه و پژوهشکده خط و گویش رسیده است.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

ماسوله هزاران سال پیر شد!

ماسوله هزاران سال پیر شد!


با کشف دو کتیبه سنگ‌کند در ماسوله، قدمت این شهر به دوران پیش از تاریخ رسید. موسسه حفظ و توسعه پایدار ماسوله دو کتیبه سنگ‌کند را در بخش شمالی این شهر کشف کرد که نوشتار خط‌ نقاشی دارند و تاریخی بودن آنها به تائید چند استاد دانشگاه و پژوهشکده خط و گویش رسیده است.


پیش از این تصور می شد که قدمت ماسوله به دوران اسلامی و قرون هفت و هشت هجری قمری برسد. هرچند این نظریه بدون بررسی‌های باستان‌شناسی در ماسوله صورت گرفت و این شهر تاریخی از پژوهش‌های باستان‌شناسی مستمر محروم بود اما صادق زاد صالحی،‌ دبیر پیشین موسسه حفظ و توسعه پایدار ماسوله دراین‌باره می گوید: «آنچه از شواهد معماری ماسوله پیداست،‌ نشان از تاریخ پیش از اسلام دارد. بر همین اساس برآن شدیم تا ماسوله را به دنبال یافتن مدرکی دال بر پیش از تاریخی بودن آن جستجو کنیم. این جستجو‌ها در نهایت منجر به کشف دو کتیبه سنگ‌کند در بخش شمالی این شهر تاریخی شد.»

یافتن این کتیبه‌ها در ادامه چندسال پژوهش‌های میدانی، پرس‌و‌جوهای محلی و در نهایت پیمودن راه‌های کوهستانی اطراف ماسوله رخ داد و پژوهشکده خط و گویش پیش از تاریخی بودن این کتیبه‌ها را تائید کردند.

به گفته صالحی کشف این کتیبه‌ها سرآغاز پژوهش‌های تازه باستان‌شناسی در این شهر تاریخی است. او ادامه می دهد: «در پی تحقیقات خود حدود شهر تاریخی به همراه دیوارهای حفاظتی و حتی بقایای برخی استحکامات حفاظتی هم کشف شده است.»

ماسوله اگرچه تنها شهر ایران است که به طور کامل در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده اما کشف این غارها هم نتوانست سرآغاز مطالعات باستان‌شناسی در ماسوله باشد و اعضای انجمن حفظ و توسعه پایدار ماسوله امیدوارند تا این کتیبه‌ها کنجکاوی باستان‌شناسان را در هویت واقعی ماسوله تحریک کند

ماسوله هزاران سال پیر شد!

پیش از این چهار غار باستانی توسط اعضای موسسه حفظ و توسعه پایدار ماسوله در ارتفاعات شمالی این شهر تاریخی کشف شد. گفته می‌شود این غارها دست‌کند بوده و احتمالا به دوران عصر سنگ تعلق دارند و قدمت سکونت در ماسوله را به هزارن‌ سال قبل‌تر بازمی‌گردانند.

این غارهای بزرگ در خطر الراس یال کوه در ارتفاعات شمالی ماسوله واقع شده‌اند که فاصله زیادی تا ماسوله ندارند و همین موضوع نشان‌ دهنده قدمت نخستین‌ سکونت در ماسوله است.

دهانه این غارها 10 متر ارتفاع و 10 متر عرض دارند و عمق این غارها هم حدود 10 متر است. در اطراف غارها به خوبی می‌توان آثار دوره نوسنگی از قبیل کوبه‌های سنگی، چاقو‌های سنگی و تراشه‌های سنگ‌های ریز شده را دید.

ماسوله اگرچه تنها شهر ایران است که به طور کامل در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده اما کشف این غارها هم نتوانست سرآغاز مطالعات باستان‌شناسی در ماسوله باشد و اعضای انجمن حفظ و توسعه پایدار ماسوله امیدوارند تا این کتیبه‌ها کنجکاوی باستان‌شناسان را در هویت واقعی ماسوله تحریک کند.

الهام مرادی

بخش گردشگری تبیان


برگرفته از: خبرگزاری میراث فرهنگی، غارهای ایران