جایی مخصوص کودکان

مهد كودك ها در دنیای امروز، سهمی بیش از پرستار بچه دارند. سهمی كه شاید بیش از هر چیز، در آموزش و پرورش كودكان معنا پیدا می كند و آماده كردن آنها در ماراتن جامعه.

کودکی که به مهد می رود، توجه هایی را دریافت می کند كه موجب ساماندهی و افزایش ظرفیت های بدنی و ذهنی او می شوند و به نوعی جنبه های هوش را در او متبلور می کنند. این کودک شاید در خانه و در کنار یک مادر با حوصله هم بتواند از این توجه ها و آموزش ها بهره مند شود، اما قطعا فرصت تجربه محیط اجتماعی کامل در خانه وجود ندارد و ارزش هایی مثل همكاری، تعاون، رعایت حقوق دیگران، دفاع از حقوق خود و… در سنین قبل از دبستان و در یک محیط اجتماعی حقیقی بهتر از هر زمان دیگری در کودک تثبیت می شوند.

كودك با ورود به مدرسه یك دفعه اجتماعی نمی شود، بلكه پایه های روابط كودك با مدرسه در 2 یا 3 سال قبل پی ریزی می شود. در مهدكودك بچه ها با همسالان خود ارتباط مستمر دارند و فرصت دارند تا مشكلات ارتباطی خود را حل كنند و در مدرسه مشكل دوست یابی نداشته باشند. از طرف دیگر، در سنین بالاتر، كودكانی كه با آموزش های پیش از دبستان، آمادگی بدنی و ذهنی و اجتماعی بهتری کسب کرده اند، مرحله انتقال خانه به مدرسه را بهتر می گذرانند.البته این ها به این معنی نیست که کودکان هر روز و از سن کم و ساعات طولانی در مهد کودک باشند بلکه ممکن است کودکی در هفته دو بار و هر بار دو ساعت خود را در مهد بگذراند.

 بخش خانواده ایرانی تبیان