روابط خارجی رژیم صهیونیستی

صهیونیست‌ها شصت سال بعد از کنفرانس "بال سوئیس" تاسیس رژیم صهیونیستی را اعلام کردند. با اعلام تأسیس این رژیم، شناسایی آن از سوی کشورهای جهان و سپس در سازمان ملل، از سوی سران صهیونیست در اولویت قرار گرفت. اگر چه به رسمیت شناختن این رژیم توسط آمریکا دیگر کشورهای غربی را نیز به این کار ترغیب کرد اما، هدف اصلی و نهایی اشغال‌گران مجاب کردن کشورهای عربی به ایجاد ارتباط با این رژیم جعلی بود.

کتاب "مروری بر روابط خارجی رژیم صهیونیستی" که به همت موسسه‌ی تحقیقات و پژوهش‌های سیاسی علمی تهیه و منتشر شده است، با بررسی ارتباط این رژیم با دیگر کشورها سعی دارد تا اهداف پیدا و پنهان سران آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد.

در مقدمه‌ی این کتاب آمده است: در حقوق و روابط بین‌الملل، علاوه بر عناصر چهارگانه‌ی "مردم، حکومت، حاکمیت و سرزمین" عنصر دیگری نیز وجود دارد که اهمیت آن کم‌تر از موارد یاد‌ شده نیست: "شناسایی".

سران رژیم اشغال‌گر قدس به اهمیت روابط با کشورهای منطقه واقف بودند اما به دلیل غصب سرزمین فلسطین و مخالفت مسلمانان، آن را نشدنی و دشوار می‌دیدند. تا آن که "انور سادات" رئیس‌جمهور معدوم مصر، تابوی قبح ارتباط بین رژیم صهیونیستی و اعراب را شکست. و البته اقدام ترکیه در به رسمیت شناختن این رژیم نیز در شکسته شدن این تابو بی‌تاثیر نبود.

جنگ‌های متعدد اشغال‌گران با کشورهای عربی و تجاوزهای مستمر آن‌ها به لبنان، همواره مانعی در توسعه‌ی روابط فی‌مابین آن‌ها و کشورهای اسلام بود. اما در پی کنفرانس "مادرید"، شروع مذاکرات "اسلو" و شناسایی این رژیم توسط "ساف"، دولت اردن بلافاصله و در قالب قرارداد "وادی عربی"، دست دوستی به سمت این رژیم دراز کرد. این وقایع موجب شد تا تعدادی از دولت‌های عربی خلیج‌فارس و نیز برخی از کشورهای شمال آفریقا، در قالب توافقات اقتصادی، روابطی نیمه‌پنهان با این رژیم برقرار کنند.

موضوع عادی‌سازی روابط رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی، طی سال‌های اخیر اهمیت بیشتری یافته است. زیرا تنها مخالف جدی جنایت‌های این رژیم علیه فلسطینی‌ها، کشورهای عربی و اسلامی هستند که طبیعتاً در صورت عادی‌سازی روابط، این مانع مهم نیز از بین خواهد رفت.

کتاب حاضر که به "روابط خارجی رژیم صهیونیستی با بیست کشور" می‌پردازد، در تمام فصل‌ها، از یک شیوه و اسلوب پیروی می‌کند. در این با بررسی ارتباط کشورهایی مانند: بریتانیا، فرانسه، آلمان، اسپانیا، ایتالیا، کانادا و سوئد، اهداف این رژیم از گسترش رابطه‌ی خود با کشورهای مذکور را مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌دهد.

در بخش‌های دیگر نیز به بررسی ارتباط رژیم صهیونیستی با کشورهایی مانند: روسیه، قزاقستان، اوکراین، آذربایجان، چین، هند، کره‌ جنوبی و... و هم‌چنین شماری از کشورهای اسلامی که به شکلی با این رژیم جعلی ارتباط دارند می‌پردازد و فراز و نشیب‌های روابط خارجی رژیم صهیونیستی با دیگر کشورها اشاره می‌کند.

گفتنی است در این کتاب به ارتباط "آمریکا" با این رژیم هیچ‌گونه اشاره‌ای نشده است که مؤلف در توجیه این کار آورده است:

روابط ایالات متحده‌ی آمریکا و رژیم صهیونیستی به دلیل گستردگی و پیچیدگی آن، به تنهایی یک تحقیق کامل است که باید به طور جداگانه به آن پرداخت. هر چند که بسیاری از کارشناسان این روابط را از شکل روابط دو کشور خارج دانسته و در حقیقت آن را یک ارتباط خانوادگی می‌دانند؛ به طوری که بسیاری از آن‌ها رژیم صهیونیستی را یکی از ایالات کشور آمریکا می‌دانند.

امیر مقیمی

بخش‌ کتاب‌خوانی تبیان

منبع:

کتاب: