کجا می خواهی بروی!

برخي وقتها به هم مي‌گوييم خدا عاقبتت را به خير کند. اما نمي‌دانيم اين دعايي که در حق ما مي‌کنند و يا ما در حق ديگران مي‌کنيم، چه کيميايي است. خيلي ها بعد از عمري نوکري و چاکري در آستان امام زمان عليه السلام، سر به بيابان مي‌گذارند آن هم بيابان ضلالت و گمراهي.

و صد البته که شأن خود را اجل از حوزه می دانند و گمان می کنند کت و شلوار اتو کرده و شهرت دو روزه انسان را به مقامات می رساند!!!

اما بخوانيد و بعد هم بگوييد: «اللهم اجعل عواقب امورنا خيرا»!!

یکی از شاگردان آیت الله کوهستانی در مورد آگاهی معظم له از اندیشه اشخاص می گوید:

در پاسخ اصرار خانواده در امر ازدواج، گفتم باید استخاره کنم، از این رو همراه یکی از شاگردان دیگر معظم له که او نیز استخاره می خواست به محضر مبارک آن عالم ربانی شرف یاب شدیم.

من از نیت او خبر نداشتم، ابتدا آقا برای ایشان استخاره گرفت، به محض گشودن قرآن حالش دگرگون شد و با تندی و ناراحتی فرمود:

«آخر تو خجالت نمی کشی نان امام زمان علیه السلام را خوردی، لباسش را پوشیدی، اکنون کجا می خواهی بروی؟»

ظاهراً او قصد داشت که از لباس روحانیت بیرون برود، اما نفهمیدیم که چه آیه ای آمد که آقا متوجه مطلب شد و از نیت وی خبر داد.

آن گاه برای من استخاره گرفت، همین که قرآن را باز کرد، فرمود:

آقا شیخ علی اکبر مبارک است، مبارک است!!

با این که من چیزی از نیت خود به ایشان عرض نکرده بودم، ولی معظم له از نیت من آگاه شد.

تهيه و فرآوري: محمد حسين امين - گروه حوزه علميه