آب، تفریح، آتش

تفریح با عناصر چهارگانه در بوستان حضرت ابراهیم(ع) تهران

چهار عنصر حیاتی یکجا جمع شده اند برای تفریح؛ آب، باد، خاک و آتش؛ تفریح خیس شدن، پرواز روی باد، راندن بر خاک و دیدن هرم آتش. اینجا بوستان حضرت ابراهیم(ع) است؛ جایی که می توان مثل بچه هایی که از گرمای هوا خسته شده اند پا را روی سوراخ های فواره گذاشت و انتظار کشید تا آب پا را به بالا پرت کند و قطرات ریز آب کمی از گرمای کشنده تابستان کم کند؛ تابستان گرمی که تنها اوقات فراغت مفید بچه هایی است که نه ماه از سال را شاید به عشق تعطیلات پایان سال به مدرسه می روند. آنها در این فرصت می توانند با آسودگی خاطر درس و مشق را به کناری بگذارند و کمی هم بچگی کنند. خانواده ها هم می توانند به جای تدارک دیدن یک سفر پردردسر، سری به تفرجگاه ها یا پارک های شهر تهران بزنند. از میان پارک ها و مناطق تفریحی شهر، این بوستان یکی از جدیدترین پاتوق های خانواده های تهرانی است؛ جایی برای تماشای نمایش آب و آتش است و تفریح با باد و خاک.

جیغ و هیاهوی بچه ها از کنار بزرگراه شهید حقانی هم شنیده می شود. باید وارد بوستان شد تا دلیل این همه هیجان را فهمید. ساعت حدود پنج بعدازظهر است و با اینکه هوا به شدت گرم است، پارک شلوغ است. جایی بین ستون های تنومند فلزی، بچه هایی با هیجان به زمین چشم دوخته اند و سر و صدای زیادی به پا می کنند. طولی نمی کشد که انتظار به سر می رسد و ناگهان آب با شدت از زیر زمین به بالا پرتاب می شود. تعدادی از بچه ها فرار می کنند اما بقیه نگار که آب از سرشان گذشته باشد، می مانند تا سرمای آب فواره ها، گرمای این روزهای تهران را از سر و تنشان بشوید. فواره هایی که از سوراخ های همسطح زمین بالا می آیند آن قدر هیجان انگیزند که هیچ کس نمی تواند بدون وسوسه خیس شدن در زیر آفتاب داغ تابستان از کنار آنها عبور کند. آخر فوران آنها هیچ نظم و ترتیبی ندارد. هیجان خیس شدن و لذت خلاص شدن از گرما به حدی است که آدم بی اختیار به یاد آب بازی های دوران کودکی می افتد. حالا که خانه های تهران بدون حیاط و حوض شده اند اینجا محل مناسبی برای تجربه آب بازی تابستانه است.

مشعل های 7 متری

اگر در بوستان حضرت ابراهیم(ع) رو به شمال بایستید، سمت راستتان یک چمنزار زیبا با سایه درختان وجود دارد. از میان درختان این چمنزار علاوه بر تماشای منظره شهر می توانید شعله های آتش مشعل ها را ببینید که حدود 7 متر به بالا پرتاب می شوند. سکوهای آمفی تئاتر چادری بوستان هم جولانگاه اسکیت بازانی است که با استفاده از سایه بلند چادر، مهارت هایشان را به نمایش می گذارند. این آمفی تئاتر همان جایی است که در آینده میزبان تماشاگران نمایش پرده خوانی خواهد بود.

اسب های شهری

اتومبیل که آمدند، دیگر درشکه چی به کار نمی آمد؛ 50 سال پیش بود که تهران آخرین درشکه چی ها را در خیابان های خود دید و بعد غرق در دود شد. اما این روزها در بعضی نقاط تهران، درشکه ها دوباره زنده شده اند؛ یکی از این مکان ها همین بوستان آب و آتش است. دیدن درشکه روی راه سنگفرشی که بوستان آب و آتش را به بوستان بنادر وصل می کند، شاید کمی از نوستالژی تهران قدیم را زنده کند.

اینجا آدم می تواند در قلب تهران مدرن، هم اسب سواری را تجربه کند و هم به اندازه یک سیاحت مختصر دور پارک میهمان درشکه ها بشود؛ درشکه هایی که زحمت کشیدنشان بر عهده اسبچه های کوچک خزری است. پارک آب و آتش یا همان بوستان حضرت ابراهیم(ع) هیچ فاصله ای با بوستان بنادر ندارد. در واقع آنها دو پارک چسبیده به هم هستند و تنها نماد بوستان بنادر است که این دو پارک را از هم متفاوت می کند.

این نماد، فانوسی سفید است که مردم از راه پله های مارپیچ آن بالا می روند و منظره پارک را از بالا نگاه می کنند. آنها می توانند به غیر از اسب های اصیل ایرانی، اسب های ترکمن و عرب را هم که با قد و بالای کشیده شان بی قرار بر زمین سم می کوبند و شیهه می کشند، ببینند. با افتتاح مانژ کوچک بوستان آب و آتش، آموزش اسب سواری برای اولین بار است که در یک پارک درون شهری و به همت شهرداری تهران دایر شدهاست. «دستگاه های آموزشی رسم و البته غیررسمی مثل شهرداری ها و تشکل های غیردولتی، نقش مهمی در شکل دادن به نحوه پر کردن اوقات فراغت دارند. علاقه به موزه ها ، آثار باستانی یا طبیعت و تفریح در بسیاری از کشورها، با آموزش های غیررسمی در افراد ایجاد می شود. شهرداری ها با پر کردن اوقات فراغت مفید و برنامه ریزی برای آنها می توانند سهم موثری در بهره وری اوقات کاری داشته باشند.»

دکتر محسن فرمهینی فراهانی که مطالعات زیادی در زمینه اوقات فراغت دارد، در ادامه می گوید: «در آموزه های دینی ما هم برای تفریح کردن وقتی در نظر گرفته شده است. حضرت علی(ع) روز را به سه بخش کار، عبادت و تفریح تقسیم می کنند. کارهای مفرحی مثل شنا و اسب سواری از جمله تفریح های توصیه شده در دین هستند.»

کالسکه ها و اسب ها در ضلع جنوب شرقی بوستان حضرت ابراهیم(ع) نگهداری می شوند؛ یعنی اگر از خیابان دیدار جنوبی و با ماشین به سمت بوستان بروید، راه ورود شما به پارک از کنار این مانژ کوچک سوارکاری و آمفی تئاتر روباز پارک می گذرد. سرگرمی های مشترک نزدیک غروب زیر سایه بلند سازه چادری آمفی تئاتر بوستان آب و آتش، غوغایی برپا می شود با خنک تر شدن هوا، فضای باز جلوی آمفی تئاتر، در قرق بدمینتون بازها و اسکیت سوارها در می آید.

لابه لای توپ های بدمینتون که روی هوا به این طرف و آن طرف می روند، حرکات آکروباتیک اسکیت سوارها هم جلب توجه می کند؛ پاهایی که با یک جفت کفش اسکیت، روی هوا جفت می شوند و با یک برش، لذت تفریح را با بقیه تقسیم می کنند.

کمی آن طرف تر مشعل های بلندی که از ورودی پارک هم به خوبی دیده می شوند کم کم برای غریدن حاضر می شوند با تاریک تر شدن هوا آن مشعل های بلند هر نیم ساعت یک تنوره می کشند و آتش ناگهان از دهان آنها بیرون می زند.

آتش که یکی از عناصر حیات در بوستان حضرت ابراهیم(ع) است، به این ترتیب حضور خودش را اعلام می کند تا بازی جذاب آب و آتش تکمیل شود با حضور این آتش، بی اختیار به یاد داستان ابراهیم(ع) نبی می افتیم «و به امر خداوند آتش بر ابراهیم(ع) گلستان شد تا راستی و درستی او بر همگان ثابت شود». درست در اطراف بازی آب، نمایش جذاب آتش، تقابلی دیدنی به وجود می آورد. نور آتشی که ناگهان از مشعل ها بلند می شود خصوصا بعد از غروب آفتاب، روی پرده ای فلزی می افتد که درست چند متر عقب تر از مشعل ها قرار گرفته است.

این پرده از هفت قسمت تشکیل شده است و حکاکی های روی آن، روایت کننده داستان ابراهیم(ع) و آتش است. در سمت مقابل و درست روبه روی پرده ها، آمفی تئاتر روباز پارک قرار گرفته است؛ جایی که در آینده نزدیک مردم روی آن می نشینند تا نقال یا پرده خوان، برایشان داستان ابراهیم(ع) در آتش را با سنت پرده خوانی روایت کند.

«این آمفی تئاتر طوری ساخته شده که اگر نقال در مرکز آن بایستد، صدایش به همه ساکنان سکوها خواهد رسید، بی نیاز به هیچ بلندگو، باند یا وسیله ای برای پخش صدا. این تلاشی است برای احیای سنت پرده خوانی؛ نمایشی که کاملاً به صورت سنتی اجرا خواهد شد.» این را آموزنده – قائم مقام مدیرعامل شرکت نوسازی اراضی عباس آباد – توضیح می دهد.

بازی با باد

با تاریک شدن هوا و رهایی از دست گرمای هوا، سایبان های چادری بین بوستان ابراهیم(ع) و بوستان بنادر، پر از خانواده هایی می شود که به چای لگدمال کردن چمن ها، بساطشان را روی سطح سنگی آنجا پهن کرده اند؛ سایبان هایی که با طراحی دقیق به سبک سیاه چادرهای عشایر بر پا شدهاند؛ البته این چادرها یک فرق بزرگ با سیاه چادر دارند: آنها رنگشان سفید است! این پارک و سفید چادرهایش، پاتوق خانواده هایی است که نمی توانند آخر هفته ها برای گردش و تفریح در دامان طبیعت، به خارج از شهر بروند. پارک کم کم شلوغ می شود حالا کافی است برای گذران وقت یکی از وسایل تفریحی پارک را انتخاب کرد؛ وسایلی که شاید اولین بار است در تهران دیده می شوند. «برای سوار شدن باید تعادلتان را با تقسیم کردن وزن، خوب حفظ کنید.» متصدی «خودران» که وسیله ای دوچرخ و برقی است، با این توضیح سوار یکی از این وسایل می شود تا به علاقه مندان نشان بدهد چطور باید تعادلشان را روی آن حفظ کنند، چون دوچرخ آن مثل دوچرخه در طول دستگاه قرار نگرفته است. تقابل این وسیله تفریحی جدید با کالسکه های قدیمی تضاد جالبی را ایجاد می کند.

از گوشه چشم راست و بین دو تپه انگار یک نفر روی هوا پرواز می کند. این «تیرول» است، یکی از مهم ترین و وسوسه انگیزترین تفریحات پارک؛ وسیله ای که امکان آویزان شدن از آن و طی کردن یک مسیر ین زمین و آسمان را فراهم می کند. برای این تجربه اول روی تپه بلندتر می روند و از یک دستگیره که با قرقره به طنابی بلند وصل شده آویزان می شوند. این دستگیره به کمک قرقره روی طناب سر می خورد و باعث می شود خیلی راحت به تپه دوم که از اولی کوتاه تر است، برسند. من هم برای تجربه می روم. قبل از اینکه از زمین جدا شوم ضربان قلبم بالا می رود و لحظه ای برای ول کردن خودم مردد می شوم اما معلق بودن بین زمین و آسمان هیجان بی نظیری دارد که قطعا به تجربه اش می ارزد. این تجربه آخر، دیگر رمقی برایم باقی نمی گذارد. حالا می توان با خیال راحت کنار یکی از دکه های خدماتی نشست و خود را مهمان یک نوشیدنی دلچسب کرد.

کجاست؟

بوستان حضرت ابراهیم(ع) در شمال مجموعه تفریحی اراضی عباس آباد واقع شده، این بوستان در ضلع جنوبی بزرگراه شهید حقانی ، در فاصله بین چهارراه جهان کودک و ایستگاه مترو شهید حقانی قرار دارد.

چگونه با خودروی شخصی برویم؟

اگر با خودروی شخصی می خواهید به این بوستان بروید باید در مسیر غرب به شرق بزرگراه شهید حقانی، بعد از چهارراه جهان کودک وارد خیابان دیدار شوید. خیابان دیدار در ضلع غربی پارک، درست بعد از چهارراه جهان کودک و نرسیده به پل عابر پیاده قرار دارد. شما می توانید خودرویتان را در حاشیه خیابان دیدار پارک کنید و یا وارد پارکینگ عمومی بوستان حضرت ابراهیم(ع) شوید.

چگونه با وسایل نقلیه عمومی برویم؟

از طریق ایستگاه مترو شهید حقانی و تاکسی هم توانید به این بوستان بروید با پرداخت 300 تومان به تاکسی های ی که از سمت میدان ونک به سمت حقانی شرق حرکت می کنند، به بوستان حضرت ابراهیم(ع) دسترسی پیدا می کنید. این تاکسی ها شما را درست جلوی در اصلی پارک پیاده می کنند. از ایستگاه مترو شهید حقانی هم می توانید با 10 دقیقه پیاده روی به همین در ورودی پارک برسید.

گروه گردشگری تبیان- الهام مرادی

منبع: سرزمین من