با خواندن یک آیه حافظ قرآن شد
بعضى از مردم هستند كه بر اثر صداقت ، با شنیدن یک آیه چنان تغییر حالت مى دهند و زنگار جهل و بى خردى از قلبشان زدوده مى شود كه از دانشمندان و حافظین قرآن مى شوند، و در قیامت هم از روسفیدان مى باشند. به این داستان توجه كنید .
مولى محمد جیلانى نقل كرده است كه : كه مردى از دانشمندان و علماى كوفه به نام ابن بلید (شاید او را به این علت ابن بلید گفته باشند كه ذهن و حافظه اش خیلى كم بوده است) به طورى كه خود و فرزندش هر چه كوشش مى كردند، چیزى از علم را فرا نمى گرفتند، تا این كه روزى با فرزندش به قصد زیارت امیرالمؤ منین (علیه السلام) به نجف اشرف آمدند و متوسل به آن حضرت شدند.
(در ضمن زیارت و راز و نیاز) گفت : یا امیرالمؤ منین! "حال كه علم را فرا نگرفته ام" آرزو دارم اصلا قرآن را درست فرا گیرم و بتوانم خوب قرائت كنم .
بعد از زیارت و بازگشت به منزل ، به خواب مى رود. در خواب امیرالمؤ منین (علیه السلام ) را دید، متوجه شد كه خودش كنار راه ایستاده و مشغول خواندن قرآن است ، در حالى كه نمى توانست آن را درست و صحیح بخواند.
در این حال مشاهده كرد كه امیرالمؤ منین (علیه السلام ) نزد او آمد و در گوشش این آیه را قرائت فرمود: «قُلْ یُحْیِیهَا الَّذِی أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِیمٌ»1 ؛ بگو : کسی آنها را زنده می کند که در آغاز بیافریده است ، و او به هر آفرینشی داناست .
از خواب بیدار شد. دید در اثر لطف و بزرگوارى امیرالمؤ منین (علیه السلام ) تمام قرآن را از حفظ مى خواند.2
و در ضمن این آیه شریفه تلنگری است به همه ما تا به خود آییم و در هنگام بر خورد با سختی ها و امور پیچیده خدای ناکرده تصور نکنیم که دیگر هیچ چیز درست نخواهد شد خداوندی که با این همه شگفتی ما را خلق کرده به یقین از قادریت او به دور است که در طرفة العینی کار ما را به سامان نرساند پس توکل کنیم و خلقت آغازین خود بیندیشم و سبز و جاری در مسیر زندگی روان باشیم و شاد و دلگرم که خدایی داریم بی نظیر و اولیائش که در همه حال مواظب ما و مخاطب ما هستند کافیست صدایشان کنیم و جواب بشنویم و غممان را به دستان گرمشان بسپاریم و منتظر عنایتی از جانبشان باشیم که اگر نظری کوتاه هم به ما بیندازند به اندازه سالها تلاش بی وقفه در یک لحظه متحول خواهیم شد پس در جلب نظرشان بکوشیم و از خداوند متعال عاجزانه بخواهیم ما را به معرفت و شفاعتشان برساند تا به واسطه این رابط های نورانی و بی بدیل راه به سمت مقصود نهایی بریم و به نور یگانه معبودمان وصل گردیم انشاء الله .
1- سوره یس آیه 73.
2- دارالسلام نورى ، ج 2،ص 64.
