انتشار کتاب "ذكرها و لحظه ها"

ذكرها و لحظه ها، تألیف ملامحسن فیض كاشانی، عنوان كتابی است كه توسط جناب آقای ولی سیدتاج الدینی ترجمه و برای اولین نوبت در سال جاری (1388) در تیراژ دو هزار نسخه، از سوی پژوهشكده باقرالعلوم(علیه السلام) وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی ، در قطع رقعی و در صد و یازده صفحه، چاپ و منتشر شده است.

بخش اول كتاب كه از طرف پژوهشكده باقرالعلوم(علیه السلام) نگاشته شده، به شرح حال مختصر ملامحسن فیض كاشانی، اساتید و شاگردان و شیوه تصحیح رساله حاضر می پردازد.

اصل كتاب، در هشت باب جداگانه تدوین شده و در هر كدام به گوشه ای از اذكار وارده در لحظات مختلف اشاره می كند.

در باب اول با عنوان «در فضیلت ذكر» آیات و روایاتی در اهمیت ذكر آمده است. از جمله در آیه كریمه 41 سوره احزاب آمده است: «یا ایها الّذین آمنوا اذكروا الله ذكرا كثیرا و سبّحوه بكرة و اصیلا» یعنی «ای كسانی كه ایمان آورده اید، خدا را بسیار یاد كنید و صبح و شام او را تسبیح گویید»

«در اذكار اوقات مخصوصه» عنوان دومین باب كتاب است؛ كه در آن به ذكرهای مخصوص هر روز و شب ؛ روزهای مخصوص هفته و ماه های قمری پرداخته شده است. كه به عنوان نمونه به ذكر هنگام تحویل سال ذیلاَ اشاره می شود: «یا محوّل الاحول والاحوال حوّل حالنا الی احسن الحال» یعنی «ای گرداننده سال و حال ها! حال ما را به بهترین حالها دگرگون ساز »

سومین باب تحت عنوان «در اذكار عادت ضروریه»، با ذكر داخل شدن به منزل، ذكر هنگام نشستن و برخاستن، ذكر هنگام فارغ شدن از سخن شروع شده و با ذكرهای هنگام خوابیدن و بیدار شدن و بالاخره ذكر هنگام بیرون رفتن از خانه كه در ادامه می آید، پایان می پذیرد.  و جمله ای از آن اذکار این ذکر می باشد «بسم الله آمنت بالله و توكلت علی الله» یعنی به نام یزدان بزرگ ، به یزدان پاک ایمان آوردم و تکیه گاهم اوست.

باب چهارم كتاب «در اذكار عادت مستحبه» است؛ كه شامل ذكرهای مختلف، از جمله: ذكر هنگام گرفتن شارب و ناخن، شانه كردن ریش، نظر در آینه كردن، سرمه كشیدن، روغن مالیدن، سر تراشیدن، پوشیدن جامه، لباس نو پوشیدن، انگشتری به دست كردن و كفش پوشیدن، است؛ آخرین آن، ذكر هنگام كفش كندن چنین است: «بسم الله والحمدُ للهِ الذی رَزَقنی ما اُوقی به قَدَمیّ مِنَ الاذی اللّهم ثَبّتهما علی صراطِكَ و لا تزلّهما عن صراطك السّوی» یعنی «به نام خدای بزرگ  و ستایش مر خدایی را سزد كه چیزی را به من روزی كرد كه به وسیله ی آن گامهای خود را از ازرده شدن محفوظ دارم . خداوندا گامهای مرا  بر راه خود استوار بدار و از راه راست خود کژ مساز!»

باب پنجم «در اذكار طهارت» است؛ كه در آن، به بیست ذكر در مورد آداب بیت الخلاء، وضو ساختن برای نماز و انجام دادن غسل و در آخرین آن ها به ذكر هنگام غسل جنابت و غسل جمعه پرداخته شده است.

«در اذكار سایر عبادات و مهمات»، عنوان ششمین باب كتاب است؛ كه در آن به ذكرهای مخصوص مسجد، قرآن، سجده شكر، تصدّق، سحری خوردن و افطار كردن، مطالعه، شروع به كار بناء خانه، زراعت، ملاقات سلطان، بازار، خریدن بنده و دوابّ، زن نو به خانه آوردن، تولّد فرزند، عقیقه كردن، قربانی كردن، عیادت بیمار و زیارت قبر مؤمن اشاره شده است.

هفتمین باب، با عنوان «در اذكار حوادث»، به ذكرهای مختلف به هنگام برخورد با اهل ایمان، شنیدن اذان، شنیدن نام پیامبر(ص)، چیدن گل، نظر كردن به آسمان، دیدن ماه، عطسه كردن، خوردن آب، مشكل شدن كار، یاد كردن مصیبت، بی خوابی ، بیم از چشم بد و بالاخره ذكر هنگام گذشتن بر مقبره، به صورت ذیل آمده است: «السّلام علی اهل الدّیار مِن المؤمنینَ و المُسلمینَ انتم فَرَطّ و نحن اِن شاء اللهُ بكم لاحقونَ» یعنی «درود  بر ساكنان سرزمین بقاء از مومنان و مسلمانان ، شما بر ما پیشی گرفتید  و ما اگر خدا بخواهد  به شما می پیوندیم »

آخرین فصل كتاب، تحت عنوان «در اذكار سفر»، به بیست و شش ذكر در مراتب مختلف مسافرت اشاره شده است. از جمله آن ها می توان به ذكر هنگام عزم سفر، جدا شدن از یاران، تنهایی در سفر، بیم از دزد و سبُع (درندگان)، رسیدن به پل، كوچ كردن و ذكر هنگام بازگشتن از سفر اشاره كرد.