غیر از تو نخواسته‌ام
بـــزیـــر تـــیــــغ نــــداریـــم مــدعــا جز تـو |
شـهید عشق ترا نیست خونبها جز تو |
بـــه جــز وصال تــو هیچ از خدا نخواسته‌ام |
که حاجتی نتوان خواست از خدا جز تو |
خــدای من نــپـذیرد دعـــای قـــــومـــی را |
که مـــدعــا طـلـبـیـدنـد از دعــا جز تو |
مریض عشق ترا حاجتی به عیسی نیست |
که کـس نمی‌کنـد این درد را دوا جز تو |
کـــجا شکـــایـــت بـــی مـهریـت تـوانم برد |
که هـیـچکس ننهاده‌ست این بنا جز تو |
فـــغــــان، اگـــر نـــدهـی داد مـا گدایان را |
که پـادشــاه نـبـاشد به شهر ما جز تو |
مــرنــج اگــر بــر بــیــگـــانــه داوری ببرم |
که آشـنــا نـخـــورد خــون آشنـا جز تو |
دلــا هــــزار بـــلــا در ولـــــای او دیــــدی |
کـسی صـبـور نـدیـدم دریـن بـلا جز تو |
«فـروغی» از رخ آن مـه گـرت فروغ دهند |
بــه آفـتـاب نـبـخشد کسی ضیا جز تو |
شعری از: فروغی بسطامی
تنظیم: گروه دین و اندیشه - عسگری
