افلاکیان خاک نشین
پیش درآمد:
«افلاکیان خاک نشین» نام مجموعه ای است که قصد دارد 110 ستاره از آسمان زمین را برای شما معرفی کند. این ذره به عشق تاب مشکین حضرت موعود، تقدیم می‌شود که او تجلی«یُعطِی الکَثیرَ بالقَلیل» است.
ای صنم دلنواز، ای دو جهان عز و ناز گشته به پیشت دراز، دست سلمان عشق
ستاره ششم : محمدعلی اراکی
برای بزرگنمایی روی تصویر کلیک کنید
- ولادت: 1312 ق.
- وفات: 1415 ق.
- محل ولادت: اراک
- محل تحصیل: اراک، قم
- محل دفن: قم
- اساتید: حضرات شیخ عبدالکریم حائری، سید محمدتقی خوانساری، آقا نورالدین اراکی و...
- شاگردان: شهید مهدی شاهآبادی، شیخ علی پناه اشتهاردی و...
- تالیفات: حاشیه برالعروة الوثقی و...
ویژگی ایشان در طول 35 سال تدریس، پرهیز از زیاده گویی بود. اعتقاد داشت که طالب عالم باید قبل از حضور در درس، مطالعه کند. در زمان حیات استاد خود، آیتالله سید محمدتقی خوانساری، تواضع روح بزرگش اجازه نداد بر کرسی تدریس بنشیند و پس از رحلت آن جناب، به درخواست شاگردان به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت. ایشان درس و بحث را به چشم عبادت مینگریست و میفرمود: «اصل همه صلاحها تهذیب است و علم اگر توام با تهذیب نباشد، مفید نخواهد بود.» و با وجود آنکه زمام مقام در دستش بود ولی زیر بار مرجعیت نمیرفت.
قلبی رئوف و مهربان داشت. هر که از او التماس دعا میکرد، خود را موظف میدید که برایش دعا کند و برای همین اسم آن شخص و پدرش را میپرسید.
در قنوت نافله شبهای جمعه دعای کمیل را میخواند و هنگام تشرف به حرم ائمه اطهار (ع) زیارت جامعه را از اول تا به آخر در حال قیام و بکاء میخواند، گاه یک ساعت زیارت او طول میکشید ولی با آن قد خمیده و پیری و ضعف مزاج شدید ابداً احساس خستگی نمیکرد.
آیتالله العظمی اراکی علاقه عجیبی به سادات داشت و با آن مقام بلند علمی میفرمود: «من عبد عبید کلیه سادات هستم.» بارها او را دیده بودند که سر قبری میرود و فاتحه میخواند. پرسیدند: «آیا از خویشان است؟» فرمود: «نه، صاحب این قبر داستانی از منقبت علی علیهالسلام برایم تعریف کرده و بر من حق پیدا کرده است!»
آیتالله العظمی بهجت در روز ارتحال آن مرجع یگانه فرمودند: «ارتحال آیتالله محمدعلی اراکی در این زمان و این شرایط مانند این است که پنجاه مرجع تقلید در یک زمان از دنیا رفته باشند.»
تهیه و تنظیم برای تبیان: حسین عسگری
