راز برتری 14معصوم(ع)

خداوند همه انسانها را ( كریم ) خلق كرده است . هیچ كس را بدون كرامت نیآفرید . وقتی بخواهد یك گروه خاصی را نام ببرد ؛ با نام (یا أیّها الّذ ین آمنوا)، یا (یا اهل الكتاب) و مانند آن نام می برد . ولی اگر بخواهد از جامعه بشری سخن به میان بیاورد، گاهی به عنوان » ناس »، (یا أیّها النّاس)؛ گاهی به عنوان (بنی آدم) خطاب می كند . وقتی بفرماید : بنی آدم، یعنی این گوهر از هر نژادی، در هر عصر و مصری باشد ؛ این خصوصیّت را دارد . اینكه فرمود : لقد كرّمنا بنی آدم (1)، یعنی انسان با كرامت خلق شده است ؛و اگر ما كریمیم، باید گوهر كرامتمان را حفظ بكنیم .

اولویت حضرت رسول اكرم (ص) بر مال و جان مؤمنین

ولی در سوره مباركه احزاب فرمود : در عین اینكه انسان كریم است، و به استناد كرامت او در نصوص دینی ما آمده است كه النّاس مسلّطون علی اموالهم و انفسهم(2)؛ آزاد است، مستقل است، بر مالش مسلّط است، بر جانش مسلّط است، در جنگ و صلح مختار است ؛ مع ذلك فرمود :النبیّ اولی با لمؤمنین من انفسهم (3)، یعنی اگر انسانها كریمند ؛ آنكه اولی ب الكرامت است، رسول خداست . اگر انسانها بر اموال و أنفس شان مسلّطند، آنكه اولی به سلطنت است، رسول خداست . اگر انسان گوهری دارد كه به استناد آن گوهر می تواند خلیفه خدا باشد، نبی اولی ب الخلافت است . اگر انسان آزاد است، نبی، اولی از آزادی انسان است . و اگر دیگران مستقل اند، به شرح ایضاً .

وجوب حفظ جان پیامبر (ص) در فرهنگ قرآن كریم

به استناد این مطلب دوّم كه از سوره مباركه احزاب بر می آید، آیه سوره مباركه توبه نازل شده است . فرمود : شما باید جانتان را حفظ بكنید، مالتان را حفظ بكنید ؛ حفظ جان واجب است . به قدری حفظ جان واجب است كه اگر روزه گرفتن برای كسی ضرر دارد نباید بگیرد، گفتند : من كان مریضاً أو علی سفر فعدّه من أیام اخر(4). پس حفظ جان واجب است .

فرمود : در عین حال كه حفظ جانتان بر شما واجب است، و تكلیف شرعی خدا بر شما این است كه جانتان را حفظ بكنید ؛ وقتی دیدید وجود مبارك رسول گرامی در خطر است، باید از جان تان صرف نظر كنید . حق ندارید بگوئید : جان من محترم است !ما كان لأهل المدینه و من حولهم من الأعراب ان یتخلّفوا عن رسول الله و لا یرغبوا ب أنفسهم عن نفس ه(5). مبادا در جبهه ها شركت نكنید ؛ یا اگر در جبهه ها شركت كردید، خودتان را كنار بكشید، در یمین و یسار قرار بگیرید ! شما موظّفید سنگر باشید .

حق ندارید پیامبر را تنها بگذارید، یك . حق ندارید با پیامبر با هم وارد صحنه بشوید، دو . همیشه شما باید پیشاپیش باشید ! چون مثل شما فراوان است، امّا مثل پیامبر دیگر نخواهد آمد .اگربخواهید خودتان را حفظ بكنید وتیر به پیامبر بخورد ؛این را حق ندارید . خودتان را باید سپراو كنید .

رازاولویّت حضرت امیر (ع)

حالا كه روشن شد امت اسلامی در عین حال كه آزاد و مستقل است، در عین حال كه مسلّط بر جان و مال است ؛ نسبت به یكدیگر اینچنین اند، نسبت به رسول گرامی آنچنانند . یعنی رسول گرامی مقدّم بر ماست در كرامت و خلافت ودر جان و مال .

وقتی مقام والای رسول گرامی از مجموعه آیه سوره احزاب و سوره توبه تبیین شد ؛ وجود مبارك رسول گرامی در صحنه غدیر، در حضور هزارها نفر آیه سوره مباركه احزاب را خواندند، از همه ا قرار گرفتند ؛ فرمودند : این آیه در سوره احزاب هست، من مصداق این هستم یا نه ؟ یا أیّها النّاس ! الست اولی بكم من انفسكم ؟ همه عرض كردند : بلی . بعد دست مبارك علی بن أبیطالب را گرفت، فرمود : من كنت مولاه فهذا علی مولاه (6). اگر من بر جان شما، بر مال شما ؛ نسبت به آزادی شما، نسبت به استقلال شما، نسبت به كرامت شما، نسبت به خلافت شما اولایم ؛ این علی هم اولی است! اگر من اولایم، خدا به من فرمود : به مردم بگو : من كنت مولاه فهذا عل یأ مولاه !

به دلیل زنده بودن نبوّت و ولایت

الآن وظیفه ما چیست ؟وظیفه همه ما، مخصوصاً حوزویان و دانشگاهیان این است كه از « علی » حمایت بكنند . اینكه منظور در سوره مباركه فرمود : النبیّ اولی بالمؤمنین من أنفسهم، اینها (معاذ الله) قضیه شخصیّه و خارجیه نیست كه تاریخ مصرفش گذشته باشد، این مال زمان پیغمبر نبود ! امروز پیامبر زنده است، چون نبوّت زنده است ؛ امروز پیامبر زنده است، چون اسلام زنده است . امروز هم علی زنده است، چون ولایت زنده است . اگر كسی از حریم تشیع دفاع نكند، به این آیه عمل نكرده ! اگر كسی خدای ناكرده بشنود به حریم تشیع اهانت شده، به ولایت اهل بیت اهانت شده، به امامت اینها اهانت شده ؛ عالمانه و محققانه با حفظ وحدت اسلامی دفاع نكند، به این آیه عمل نكرده !

بازگو نشدن بسیاری از احكام در قرآن كریم

حضرت دست علی بن أبیطالب (ع) را گرفت و فرمود : آن آیه ای كه در سوره احزاب به همگان فرمود : النبیّ اولی بالمؤمنین، من آنفسهم . و هركس من بر او اولا هستم این علی هم اولی  بر اوست . آیه سوره مباركه توبه چه می گوید؟ می گوید : مبادا خودتان را كنار بگذارید وتیر بخورد به نبوّت و رسالت. اگر به اسلام، به نبوّت، به رسالت، به ولایت اهل بیت (علیهم السّلام) تیری خورد و كسی سینه سپر نكرد، به آیه سوره توبه عمل نكرد ! فرمود :ما كان لاهل ا لمدینه و من حولهم من الأعراب ان یتخلّفوا عن رسول الله و لا یرغبوا بأنفسهم عن نفسه . بسیاری از شمابا این مصطلحات فقهی آشنائید . من كنت مولاه حاكم بر ولایت است . یعنی اگر تا كنون اولی بالمؤمنین من انفسهم و اموالهم یك نفر بود، الآن این 13 نفر با آن 1 نفر ؛ یك نورند، این 14 تا یك حكمند؛ النبیّ و اهل بیت اومی شود .

ما كه دیگر لازم نیست همه احكام را از آیه بگیریم . این نماز ظهر ما 4 ركعت است، این نماز عصر ما 4 ركعت است، این نماز صبح ما 2 ركعت است ؛ ما اینها را از قرآن نگرفتیم ! خود قرآن فرمود : ببینید پیامبر چی گفت.ما آتاكم الرّسول فخذوه و ما نهاكم عنه فانتهوا (7). ما از قرآن بلا واسطه نگرفتیم، ولی مع الواسطه كه گرفتیم ! خود قرآن فرمود : ببینید پیامبر چه می گوید . بسیاری از احكام است كه خدای سبحان به پیامبر فرمود به عنوان حدیث، و در آیه نیست .

بنابراین اگر آیه سوره احزاب دارد : النبیّ اولی بالمؤمنین، و اگر آیه سوره توبه دارد : هیچ كس حق ندارد رسول خدا را تنها بگذارد،به استثنای جریان غدیر و امثال غدیر كه هزارها نفر نقل كرده اند و از آن نوادر احادیث ماست كه سلسله سند تا زمان صدور قطعی و متواتر است ؛ فرمود : منظور از این (النبی )، یعنی النبیّ و اهل بیته ؛ یعنی این 14 نفر . منظور از ما كان لأهل المدینه و من حولهم من الأعراب ان یتخلّفوا عن رسول الله و لا یرغبوا بأنفسهم عن نفسه، یعنی این 14 نفر . اگر خدای ناكرده به نبوّت، به رسالت، به اسلام، به قرآن، به عترت، به ولایت، به تشیع تیری اصابت كند، و یك عالم محققی سینه سپر نكند ؛ این نه به آیه سوره احزاب عمل كرده، نه به آیه سوره مباركه توبه عمل كرده !

بنابراین وظیفه رسمی ما با حفظ وحدت اسلامی این است كه ما همه شبهات را ارزیابی كنیم، محققانه پاسخ بدهیم . نه بگذاریم بیگانه این وحدت اسلامی را آسیب برساند، نه ما اهل تسامح و تساهل باشیم كه معاذ الله این ولایت و امامت آسیب ببیند .

سخنرانی آیت الله جوادی آملی (دامت بركاته) پس از مراسم عمامه گذاری جمعی از طلاب به مناسبت عید سعید غدیر خم ـ قم ؛ بهمن 1384

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

(1) اسراء / 70 (2) بحار الأنوار / 2 / 272 (3) احزاب / 6

(4) بقره / 185 (5) توبه / 120 (6) بحار الأنوار / 27 / 243

(7) حشر / 7