تجربه40سال آموزش حرفه ای بر دوش

- فکر می‏کنید یا تامین بودجه، مشکلات برطرف می‏شود؟

به هر حال بخش اعظمی از مشکلات با پشتیبانی سازمان‏ها و نهادها از جلسه‏های قرآنی برطرف می‏شود این جلسه‏ها نیاز به سامان‏دهی دارند که فقط مسوولان توانایی این کار را دارند قبول کنید که یک قاری نمی‏تواند خودش هزینه‏های برپایی جلسات را پرداخت کند این هزینه‏ها باید به شکلی تامین شود. متاسفانه به نظرم بعضی مسوولان خوابند و روزمرگی را انتخاب کرده‏اند. با تمام احترامی که برای قرآن قائلم، ولی باید بگویم که در کشور ما، قرآن زنگ تفریح فعالیت‏های دیگر است فقط به عنوان یک برنامه برای پر کردن اوقات فراغت مردم به آن نگاه می‏شود. هر وقت برنامه نداریم، می‏گوییم یک نفر قرآن بخواند.

- نسل قاریان حرفه‏ای امروز با قاریان حرفه‏ای زمان شما چه تفاوت‏هایی دارند؟ قدیمی‏ها بهتر می‏خواندند یا امروزی‏ها؟

قرائت قاریان امروز شاید یک درجه از قاریان زمان ما بهتر باشد ولی واقعیت این است که این پیشرفت و حرکت رو به جلو اصلا کافی و مناسب نبوده است. پیشرفت داشته‏ایم ولی این پیشرفت به هیچ‏وجه با توجه به امکانات و شرایط موجود، مطلوب نبوده است. باید الان صدها برابر از وضعیت موجود جلوتر بودیم. ما هنوز هم یک قاری نداریم که ملودی خاص خودش را داشته باشد تا بگوییم به سبک تدوینی رسیده‏ایم. زمان ما نه نوارکاست بود، نه سی دی، نه شبکه قرآن، نه رادیو قرآن، نه نرم‏افزارهای چند رسانه‏ای، نه استادان متعدد و نه جلسه‏های مختلف. الان من خودم  در جلساتم هر قطعه قرائتی که مورد نظرم هست می‏توانم با بلوتوث به شاگردم بدهم تا او روی آن قطعه برای جلسه بعد تمرین کند باور کنید امکاناتی که امروز وجود دارد، جزو آرزوهای ما هم نبود، چون اصلا فکرش را نمی‏کردیم که تکنولوژی این‏قدر پیشرفت کند. میزان پیشرفت فعالان قرآنی ما با توجه به امکانات موجود، قابل قبول نیست. می‏خواهم بگویم از نظر کمیت پیشرفت داشته‏ایم ولی پیشرفت کیفی بسیار ضعیف بوده است.

- می‏پذیرید که مقصر بخشی از این پیشرفت نامطلوب، خود استادان و قدیمی‏ها هستند؟ به هر حال آنها باید بیشتر تلاش می‏کردند تا الان در جایگاه بهتری بودیم.

ما برای رسیدن به جایگاه بهتر نیاز به استادانی خاص داریم. حرفتان را قبول دارم، ولی ریشه این کم‏کاری قدیمی‏ها را در جای دیگری می‏دانم. متاسفانه هیچ سازمانی در کشور وجود ندارد که استادان قرآنی ما را آموزش دهد. استادان در سطوح اولیه آموزش قرآن متوقف شده‏اند به جای اینکه سازمان متولی به نخبه‏پروری و استاد‏پروری بپردازند، به فعالیت‏ها و آموزش‏های اولیه مانند اجرای برنامه‏های آموزش روخوانی و روانخوانی مشغولند.

- شما از شاگردان استاد مروت بوده‏اید. ایشان اخیرا گفته‏اند که نسل جدید قاریان، زیاد به تجوید اهمیت نمی‏دهند و بیشتر به مقامات می‏پردازند. شما هم با این حرف موافقید؟

معتقدم که اگر تجوید به شکل قوانین خشک اجرا شود، می‏تواند تبدیل به ضد تجوید شود. اخیرا در جلسه‏های متعددی درباره «تجوید لحنی» صحبت کرده‏ام. به نظرم رعایت بعضی از قوانین تجوید به صورت صد در صد می‏تواند باعث ضعیف شدن قرائت شود. قرآن را باید با استفاده از احکام صوتی، احکام لحنی، احکام وقفی و ابتدایی و احکام تجویدی، زیبا بخوانیم به نظم هر گاه حکمی به صورت طبیعی و غیر ارادی مانع از اجرای طبیعی حکم‏ور کن دیگری بشود آن حکم قابل چشم‏پوشی است، حتی اگر حکم تجویدی باشد.

- در یکی  دو سال اخیر شاهد تغییر آیین‏نامه داوری بوده‏ایم. به عنوان کسی که اولین آیین‏نامه داوری مسابقات قرآنی را تدوین کرده‏اید، تایید می‏کنید که آیین‏نامه قبلی باعث به وجود آمدن قاریان مسابقه‏ای می‏شد؟

منظورتان را نمی‏فهمم. قبلا قاریان می‏آمدند و قطعه‏ای را به انتخاب خودشان یا به انتخاب داوران، قرائت می‏کردند داور هم بر اساس آیین‏نامه به آنها نمره می‏داد. الان هم همین طور است.

- منظورم این است که گویا آیین‏نامه‏های قبلی خیلی قرائت قاریان را محدود می‏کرد ولی حالا مسوولان برگزاری مسابقات به این نتیجه رسیده‏اند که اگر دست قاریان را در قرائت باز بگذاریم. نتیجه بهتری حاصل می‏شود.

با حرفتان موافق نیستم. اتفاقا برعکس شما فکر می‏کنم که آیین‏نامه جدید بسیار ضعیف‏تر از آیین‏نامه قبلی شده است. متاسفانه آیین‏نامه‏ای که من نوشته بودم با تغییر مدیریت‏ها در سازمان‏های برگزارکننده مسابقات دستخوش تغییراتی غلط و غیرکارشناسی شد. عده‏ای آمدند و به صورت غیرکارشناسی، فقط عنوان‏ها را در آیین‏نامه قبلی بالا و پایین کردند. جالب است بدانید که بعضی از امتیازهای مثبت قرائت در آیین‏نامه قبلی به امتیازهای منفی در آیین‏نامه جدید تبدیل شده است. متاسفانه باید یگویم که بعضی‏ها فقط برای ابراز وجود، این آیین‏نامه‏ها را تغییر داده‏اند.