دیپلماتی که توبه کرد.
این روزها نقل هر محفل و مجلسی مذاکره و گفتگو است.هرکسی هم در این باره از راه و رسم مذاکرات دیپلماتیک سخن می گوید. اما بد نیست برای یک بار هم از زبان دیپلماتی که توبه کرده ،دیپلماسی در اسلام را بیاموزیم.
در مطلب گذشته چگونگی آغاز جنگ با بنی قریظه را شرح دادیم و اشاره کردیم که خود یهودیان پس از مقومت و درگیری ابتدایی برای مذاکره درخواست دادند. اینک ادامه ماجرا را مطالعه فرمایید:از پیامبر(ص) درخواست كردند، كه "ابولبابه بن عبد منذر" را جهت گفت و گو به نزد آنان بفرستد. پیامبر(ص) پذیرفت و ابولبابه را به نزد آنان فرستاد و به وی تاكید كرد، كه آنان را وادار به تسلیم كند. ابولبابه، به سوی اهالی "بنی قریظه" رفت و با آنان گفت و گو كرد و تلاش بلیغی به عمل آورد، كه آنان را وادار به تسلیم شدن كند.
خود را به ستونی از ستون های مسجد، كه بعدها به اسطوانه ابولبابه و یا اسطوانه التوبه معروف گردید، طناب پیچ كرد و محكم بست
یهودیان از او پرسیدند: اگر تسلیم شویم، پیامبر(ص) با ما چه خواهد كرد؟ او در پاسخشان، به گلوی خود اشاره كرد. یعنی همه شما را سر می برد. ولی بی درنگ پشیمان شد و در خود احساس شرم و ندامت كرد. زیرا به پیامبر(ص) خیانت كرده و راز آن حضرت را افشا نمود و تصمیم پیامبر(ص) به اطلاع یهودیان رسانید. به همین جهت، نمی توانست با این رسوایی بزرگ به نزد پیامبر(ص) برگردد و از آن حضرت، شرم داشت. از راه دیگر، به سوی مسجدالنبی(ص) در مدینه رفت و خود را به ستونی از ستون های مسجد، كه بعدها به «اسطوانه ابولبابه» و یا«اسطوانه التوبه» معروف گردید، طناب پیچ كرد و محكم بست.
از خوردن و آشامیدن امتناع كرد و دایم به استغفار، توبه و راز و نیاز مشغول بود و مدت پانزده روز به همان حال باقی بود، تا خداوند متعال، توبه اش را پذیرفت و از گناهش درگذشت. آن گاه، پیامبر(ص) با دستان مبارك خود، طناب را باز كرد و او را رهانید و وی را مودر تفقد و ترحم خویش قرار داد.
انشاالله در ادامه این مقاله ،مبحث دیپلماسی در قرآن کریم را تقدیمتان خواهیم کرد.
گروه دین و اندیشه تبیان_رضاسلطانی
