لباس روحانیت ممنوع !

- امام خمینی رحمه الله علیه ، از نخستین لحظات ورود به تبعیدگاه بر آن شد که مبارزات خود را به صورت جدیدی پی بگیرد و تا حدّی که امکانات آن زمان اجازه می داد به نهضت اسلامی ایران تداوم بخشد.

امام در آن زمان که از امّت اسلامی جدا شده بود و با بیان خویش نمی توانست روشنگری کند، رسالت مقدس و اسلامی مبارزه با ظلم و استکبار و تلاش در راه آگاهی و بیداری توده های مسلمان را به شیوه دیگری دنبال نمود و با ارائه مسائل جدیدی از اسلام، در حوزه های دینی و جامعه اسلامی تحوّلی بنیادین را پی ریزی کرد. امام نگارش تحریرالوسیله را آغاز کرد و با طرح مسائل سیاسی و اجتماعی اسلام، در کنار مسائل عبادی، در راه بی اثر ساختن شعار استعماری تفکیک دین از سیاست گام ارزنده و استواری برداشت.

- نماینده ساواک در آنکارا در تاریخ 16 آبان 1343 در خصوص چگونگی انتقال امام خمینی به شهر آنکارا و اظهارات ایشان راجع به تبعید خود و نیز مراقبت های امنیتی جهت انتقال امام به شهر بورسا چنین گزارش می دهد: "در اجرای امر ساعت 8 صبح چهارشنبه 13 آبان به اتفاق شخص مورد نظر به وسیله هواپیما به طرف آنکارا پرواز نموده اولین صحبت ایشان خطاب به اینجانب در هواپیما این بود که من برای دفاع از وطنم تبعید شدم پس از سه ساعت و سی دقیقه پرواز در فرودگاه آنکارا پیاده شدیم و در سالن فرودگاه یکی از مامورین امنیتی ترکیه جلو آمده پس از بیان نام اینجانب و معرفی خود به نام مامور ، ابتدا به زبان ترکی بعد به زبان آلمانی صحبت نمود در فاصله کوتاهی به اتفاق شخص مورد نظر و مامور معرفی شده با اتومبیل پس از طی 35 کیلومتر به آنکارا رسیده مستقیما به هتل ... که قبلا آماده شده بود مستقر شدیم

پس از 24 ساعت توقف چون محل استقرار مشکوک به نظر می رسید طبق طرح قبلی به وسیله مامورین ابتدا محل دیگری انتخاب شد سپس ..... بعدازظهر پنج شنبه 14 آبان به وقت آنکارا با مراقبت کامل به وسیله دو مامور ترک به محل جدید طبقه 8 واقع در خیابانی که اسم آنرا نمی دانم منتقل گردیده ، وسایل استراحت کاملا مهیاست و نسبت به مکان اول دارای حفاظت بیشتری است ،

روحیه شخص مورد نظر نسبت به روز اول بهتر است و در محل جدید برنامه روزانه اش بیشتر استراحت و تلاوت قرآن و ادای نماز و صرف غذا است " گاهگاهی کلمات ترکی یادداشت می نماید ولی نباید وی را تنها گذاشت بعلت کنجکاوی جراید ترکیه و خبر منتشر شده از رادیوی ایران و انتشار خبری دیگری در روزنامه مورخه 5 نوامبر ... در نظر است تا چند روز دیگر به بورسا یکی از شهرهای ترکیه که در سیصد و بیست کیلومتری غرب آنکارا می باشد منتقل گردد و جریان کتبا تقدیم خواهد شد."

- امام رحمه الله در تبعید از منظر مقام معظّم رهبری

«در طول تبعید، در سنگر تدریس فقه اسلام در بالاترین و وزین ترین کرسی حوزه های علمیه و از حنجره یک مرجع تقلید محبوب و مردمی و شجاع در طول سالیان اختناق، همواره راه دراز و دشواری را که در مقابل مردم ایران بود به آنان نموده و خط حرکت را ترسیم کرد. همیشه در دوراهی ها راه درست را مشخّص ساخت. همیشه در گیرودار ترفندهایی که دشمن در داخل کشور می ساخت و شعارهایی که برای فراموش شدن شعارهای اصلی سر می داد، و مایه های اختلافی که میان مردم می آفرید و جناح بندی هایی که از عناصر مبارز پدید می آورد، و هم چنین در هنگامه شدت عمل هایی که نشان می داد و تهاجماتی که نسبت به قشرهای مؤثّر مانند روحانیون و دانشجویان می کرد و فشارهای بیشتر از اندازه ای که این جا و آن جا می رود... ـ سخن، پیام و نظر امام بود که علاج و داروی قطعی محسوب می گشت».

- دولت های ایران و ترکیه، علی رغم تبعید امام از وطن و دور نگه داشتن ایشان از ملت، از او سخت وحشت داشتند، و ازاین رو محل اقامت وی را در ترکیه مرتّبا تغییر می دادند. نگرانی مقامات ایران و ترکیه آن گاه فزونی یافت که می دیدند امام خمینی حاضر نیست در محل تبعید به صورت زندانی بماند و مرتب پیشنهاد بازدید از خیابان ها و مراکز دیدنی شهر را می دهد. امام  همانند رهبران بزرگ جهان در راه پیشبرد آرمان های مقدس خود، نیاز به سیر و سیاحت و مطالعه در آفاق و انفس و اندوختن تجربه داشت و نمی خواست از فرصت به دست آمده در تبعید بی توجه بگذرد. در همین دوره بود که امام بر مزار چهل تن از عالمان شهیدی که به دست مصطفی کمال آتاتورک از پا درآمده بودند، حضور یافت و از روح بزرگ آنان در راه رسالت مقدسی که بر عهده داشت، الهام گرفت».

- ساواک برای درهم شکستن روح مقاوم امام دستور داد که ایشان را، به بهانه آن که پوشیدن لباس روحانیان ایران در ترکیه ممنوع است، خلع لباس کنند. علی رغم مخالفت شدید حضرت امام رحمه الله مأموران ایشان را از پوشیدن لباس مقدّس خود بازداشتند و مجبور کردند تا لباس روحانیان کشور ترکیه را بر تن کند. این رفتار اهانت آمیز و ظالمانه، نه تنها نتوانست روح مقاوم و استوار امام رحمه الله را درهم بشکند، بلکه بردباری، ایستادگی و سازش ناپذیری امام رحمه الله را فزونی بخشید و دشمن را مأیوس ساخت.

- با تمام توطئه ها و نقشه هایی که نظام پهلوی برای زدودن نام و یاد امام خمینی رحمه الله از قلب ملت ایران انجام می داد، وفاداری و مودّت مردم نسبت به امام رحمه الله روز به روز بیشتر می شد. مردم برای نشان دادن میزان ارادت خود به رهبرتبعیدی خویش، به شیوه های گوناگونی رفتار می کردند و با تنظیم طومار و با فرستادن صلوات به هنگام ذکر نام ایشان، نسبت به او ابراز وفاداری می کردند. هم چنین با سرودن شعر و قصیده، راه و یاد امام را در خاطره ها زنده نگه می داشتند.

- حضرت امام خمینی مظهر توکّل و ارتباط و اتّصال به خدا بود. او به تعبیر مقام معظّم رهبری «عبدصالح خدا» بود. توکّل و اخلاص بی نظیر حضرت امام باعث شد تا در راه انجام دادن تکلیف و رسالت الهی خویش از هیچ قدرتی نهراسد و با اراده ای پولادین تمام سختی های زندان و تبعید را پشت سر گذارد. حضرت امام بر این آیه تأکید داشتند که: تنها شما را به یک چیز اندرز می دهم و آن این که دو نفری و یا به تنهایی برای خدا قیام کنید». او به تنهایی و بدون اتکا به شخص یا قدرتی و تنها با اتکا به ذات حضرت حق، علیه نظام طاغوت و استکبار جهانی قیام نمود. ایشان در نامه ای که از تبعیدگاه به خانواده خود نگاشته اند، می نویسند: «هیچ نگرانی نداشته باشید. خداوند آنچه مقدر فرموده است صلاح است و واقع خواهد شد (عسی أَنْ تَکْرَهُوا شیئا و هُوَ خیرٌ لَکُم)».

- با ایجاد وضع بحرانی در کشور ـ که تبعید حضرت امام رحمه الله آن را به وجود آورده بود ـ و از سویی عدم تمایل دولت ترکیه به ادامه زندانبانی خود، شاه دریافت که نگهداری امام رحمه الله در ترکیه بیش از آن امکان ندارد و باید برای این مشکل، راه حلّی بیابد.

از طرفی هم شاه به علت وحشت فراوانی که از امام رحمه الله داشت نمی توانست به این تبعید غیرقانونی پایان دهد و امام رحمه الله را به ایران بازگرداند. بنابراین چاره ای نداشت جز آن که تبعیدگاه امام رحمه الله را تغییر دهد. طی مذاکره سرّی با دولت عراق در قبال این تعهد که دولت ایران دخالتی در سرنوشت، آزادی و مدت اقامت امام رحمه الله در عراق نداشته باشد، حضرت امام رحمه الله به شهر نجف انتقال یافت.

- هرچند شاه موفّق به تبعید حضرت امام خمینی از کشور شد اما نظام منحوس پهلوی با تبعید امام رحمه الله و کشتن و زندانی کردن گروه زیادی از روحانیان مبارز و دانشجویان و مردم مسلمان، و ایجاد فضای خفقان، نه تنها سودی نبرد، بلکه زمینه مناسبی برای ترغیب بیش تر مردم در مبارزه گسترده و همه جانبه علیه خود به وجود آورد. مردم نهضت امام خمینی را نهضتی الهی می دانستند و انگیزه اصلی آنان برای مبارزه با طاغوت، تنها برپایی حکومت اسلامی و اجرای احکام اسلام بود. همین اعقتاد بود که آنها را به حرکت درآورد و علیه طاغوت و سلطه استعمار شورانید و سرانجام این مبارزات پس از پانزده سال به ثمر رسید و با پیروزی انقلاب اسلامی نظام شاهنشاهی فرو پاشید و جمهوری اسلامی ایران استقرار یافت.

منبع :

برگرفته از پایگاه حوزه

تنظیم برای تبیان :

بخش هنر مردان خدا - سیفی