فرید جینگل برد، در راه شیری
سه مطلب كوتاه درباره تلویزیون، هنر و سینما.
آنها نگران زمین هستند!
«فرید جینگل برد» در مجموعه تلویزیونی «خانه سبز» را یادتان هست؟ بازیگر این نقش در همان روزها نشان داد كه درصدد كشف قالبهای جدید و نوآوری است. رامبد جوان در كارهای بعدی اش هم چه در عرصه بازیگری و چه در عرصه كارگردانی نشان داد به دنبال زبان خاص خودش است. این موضوع حتی در اجراهای تلویزیونی او هم به چشم میخورد. او این روزها مشغول كارگردانی مجموعه تلویزیونی «مسافران» است كه روزهای زوج و جمعه از شبكه سیما پخش میشود.
اصولاً داستانهایی كه به فضا و آدمهای فضایی میپردازد برای مخاطب جالب است. رامبد جوان هم با آگاهی از این موضوع به سراغ آن رفتهاست. داستان مجموعه به زندگی اعضای كنفدراسیون راه شیری میپردازد كه مدتی است نگران اهالی زمین هستند، چرا كه ساكنان سیاره زمین بدون ملاحظه مشغول تخریب محیط زیست خود هستند و نادانسته تعادل كهشكان را بههم زده اند و...
اگر در فیلمهای دیگر موجودات فضایی بدجنس و تخریبگرند، در این كار موجودات فضایی دوستداشتنی، مهربان و نگران آدمهای زمینی هستند.
نكته خندهدار رفتارهای آدمهای فضایی در تضاد با آدمهای زمینی است. رفتار ناهید، بهرام، شهاب و ستاره با ساده لوحی و ناآشنایی آنان با مناسبات زندگی شهری، اصطلاحات روزمره و از همه مهمتر مواجهه آنان با مردم نكتهای است كه كارگردان و نویسندگان روی آن دست گذاشتهاند. نكاتی كه قرار است بازتابی از رفتارهای ما انسانهای زمینی باشد.
طنزهای هر شبی یا طنزهایی كه هر شب پخش میشوند، این ویژگی را دارند كه بتوانند در مقابل عقاید و نظرات مردم خود را تغییر دهند. مخاطب نیاز دارد نكات تازهتری را ببیند كه هم تازگی و هم جذابیت داشته باشد.
اگر در ابتدای پخش هنوز مخاطبان جذب كار نشده بودند و اگر در ابتدا داستان حول فضا و زندگی آدم فضاییهایی میچرخید به تدریج داستان زمینیتر شد و به عبارت دیگر یخ داستان باز شد. چرا كه كارگردان و نویسنده تشخیص دادند كه نیاز است براساس نظرات مردم تغییراتی در كار ایجاد كنند.
به نظر میرسد به تدریج مسافران دارد مخاطبان خودش را پیدا میكند. در حقیقت این تغییرات و حتی اضافه شدن شخصیتهای جدید به كار نشان از این دارد كه رامبد جوان به عنوان كارگردان در تلاش برای ایجاد نوآوری است و می خواهد كه مخاطبان بیشتری را جذب كند.
نقاش سینمایی
شاید نام «نورمن راكوِل» را نشنیده باشی، اما «استیون اسپیلبرگ» و «جرج لوكاس» را حتماً میشناسی؛ دو فیلمساز امریكایی كه آثارشان جزو معروفترین فیلمهای جهان و تاریخ سینماهستند: «ئیتی»، «جنگ ستارگان» و... . حالا این سه نفر چه ارتباطی با هم دارند؟ اسپیلبرگ و لوكاس از طرفداران سفت و سخت راكول هستند و هر كدامشان یك عالم از كارهای او را خریده و در مجموعه شخصیشان نگه داشتهاند. راكول تصویرگر مشهور امریكایی است كه البته سال 1978 در 84 سالگی از دنیا رفته اما همچنان از معروفترین هنرمندان كشورش به حساب میآید. حالا قرار است اسپیلبرگ و لوكاس بیشتر از 50 نقاشی و تصویرگری راكول را كه در مجموعههای شخصیشان نگه میدارند در «مؤسسه اسمیتسون»، یكی از موزههای امریكا به نمایش در بیاورند.
یكی از موضوعهایی كه این نمایشگاه روی آن متمركز میشود تأثیر نقاشیهای راكول بر فیلمهای این دو كارگردان است. درضمن با این دو فیلم ساز گفتوگوهایی هم درباره آثار راكول شده كه قرار است فیلمهای آنها در نمایشگاه به نمایش در بیایند.
«سایه هنرمند»، اثر راكوِل
یكی از دلیلهایی كه باعث شده اسپیلبرگ و لوكاس به نقاشیهای راكول توجه خاصی نشان بدهند نزدیكی نگاه این تصویرگر به نگاه و دید سینمایی است. او در نقاشیهایش توجه خاصی به نور داشته است و این كه نور چه تأثیری بر جلوه چیزها میگذارد. این همان چیزی است كه یك كارگردان در هر صحنه فیلمش به آن توجه میكند. زاویه دید و كادرهایی هم كه راكول انتخاب كرده، به زاویهها و كادرهای سینمایی نزدیك است. اسپیلبرگ و لوكاس، هر دو گفتهاند كه راكول استاد داستانگویی بوده است،او به راحتی میتوانسته داستانی را فقط در یك قاب برای مخاطبش تعریف كند و این هم باز اتفاقی است كه در تكتك قابهای یك فیلم میافتد.
«ویرجینیا مكلنبرگ» یكی از مسئولان مؤسسه اسمیتسون میگوید راكول یك بار در گفتههایش به این موضوع اشاره كرده كه عاشق كارگردانی است و اگر تصویرگر نمیشد، حتماً فیلمساز میشد.
قدیمیترین نقاشی این نمایشگاه به نام «پلیووسفرانزی» به مجموعه لوكاس تعلق دارد. «سایه هنرمند» هم یكی دیگر از كارهای راكول است كه در همین مجموعه قرار دارد؛ در عوض یكی از مشهورترین كارهای راكول بهنام «آزادی بیان» متعلق به اسپیلبرگ است. در این نقاشی، مردی در حال سخنرانی دیده میشود و مردم دورش جمع شدهاند و به حرفهایش گوش میدهند؛ از چهره آنها پیداست كه خیلی با حرفهای سخنران موافق نیستند اما دارند با احترام به او گوش میدهند.
تكتك نقاشیهایی كه اسپیلبرگ و لوكاس در مجموعههای شخصی شان نگهمیدارند برای آنها معنی خاصی دارد. آن دو بعضی از این نقاشیها را برای این خریده و نگه داشتهاند كه آنها را به خنده میاندازند!
اسباب بازیها در راهند
با آن كه قسمت سوم انیمیشن كامپیوتری «قصه اسباببازی»به نمایش عمومی در نیامده است، ولی سازندگان آن بحث تولید چهارمین قسمت این مجموعه فیلم را مطرح كردهاند.«قصه اسباب بازی 3» حدود دو ماه دیگر به روی پرده سینماها میرود و دو شخصیت اصلی آن یعنی «وودی» و «باز» با ورود به یك مهدكودك، با ماجراجوییهای تازهای روبهرو میشوند. قسمت اول و دوم فیلم در سالهای 1995 و 1999 ساخته شدند و فاصله زمان نمایش قسمت دوم و سوم به یازده سال میرسد. همین مسئله باعث تعجب بسیاری از تماشاگران شده است.
«قصه اسباببازی» اولین انیمیشن كامپیوتری تاریخ سینما بود كه كمپانی والتدیزنی آن را با همكاری شركت پیكسار تهیه كرد. منتقدان سینمایی از این فیلم، به عنوان انقلابی در تاریخ انیمیشن اسم بردهند.
دو قسمت اول این انیمیشن توسط «جان لستر» كارگردانی شد. اما كارگردانی قسمت سوم را لیاونكریچ انجام داده است. به احتمال فراوان قسمت چهارم فیلم را دوباره لستر كارگردانی خواهد كرد. تفاوت اصلی قسمت سوم با دو قسمت قبلی این است كه این بار تماشاگران كوچك و بزرگ فیلم میتوانند آن را به صورت سه بعدی در روی پرده سینما تماشا كنند. بچهها و خانوادههای آنها تابستان امسال استقبال خوبی از نسخههای
سه بعدی انیمیشنهای «بالا»، «عصر یخی 3» و «هیولاها علیه بیگانههای فضایی» كردند.این روزها یك تیم سه نفره مشغول نوشتن فیلمنامه قسمت چهارم« قصه اسباببازی» هستند. قرار است اسباب بازیهای ریز و درشت این مجموعه فیلم، اینبار به یك مكان تازه سفر كنند و با عروسكها و آدمهای جدیدی آشنا شوند.
منبع : همشهری
تنظیم برای تبیان : مسعود عجمی