تبیان، دستیار زندگی
در قرآن می خوانیم: « وَإِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا كَانَ عَلَى رَبِّكَ حَتْمًا مَقْضِیا » هیچیك از شما نیست، مگر آنكه وارد جهنم خواهد شد كه این بر پروردگار قضایی،حتمی است»سوره مریم، آیه 71 با توجه به آیه یاد شده،این سوالات به طور طبیعی بر ذهن هجوم
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

جهنم در چند قدمی مومنان!

آتشبیار جهنم

یکی از آیات عجیب و تامل برانگیز قرآن کریم، آیه 71 از سوره مبارکه مریم سلام الله علیها است که می فرماید: « وَإِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا كَانَ عَلَى رَبِّكَ حَتْمًا مَقْضِیا » هیچیك از شما نیست، مگر آنكه وارد جهنم خواهد شد كه این بر پروردگار قضایی،حتمی است»

با اندکی تامل بر این آیه، انبوهی از سوالات به طور طبیعی بر ذهن انسان هجوم می آورند از جمله:

1.  آیا انبیأ هم طبق حكم این آیه داخل جهنم می‏شوند؟

2. آیا گنهكارانی كه توبه كرده‏اند داخل جهنم می‏شوند؟

3. در این صورت پس عصمت انبیاء یا توبه انسانهای معمولی چه فایده‏ای دارد؟و...

در پاسخ به تمامی سوالات یاد شده باید گفت: در زبان عرب، واژه «ورود» همیشه به معنی داخل شدن نیست، بلكه به معنای نزدیك شدن نیز کاربرد دارد، به شهادت اینكه در قرآن كریم درباره موسی بن عمران - علیه السلام - آمده است كه:

وَلَمَّا وَرَدَ مَاءَ مَدْینَ وَجَدَ عَلَیهِ أُمَّةً مِنَ النَّاسِ یسْقُونَ وَوَجَدَ مِنْ دُونِهِمُ امْرَأَتَینِ تَذُودَانِ{سوره قصص، آیه 23}

وقتی كه موسی به آب مَدیَن وارد شد جمعیتی از مردم را دید كه دارند از چاه آب می‏كشند، و حیوانات خود را آب می‏دهند، و كمی پایین‏تر از آنان دو نفر زن را دید كه گوسفندان خود را از مخلوط شدن با گوسفندان سایرین جلوگیری می‏كردند.

و به طور مسلم حضرت موسی(ع)داخل چاه آب نشده ، پس معلوم می‏شود ورود به معنای دخول نیست. بلكه به معنای نزدیك شدن است. و معنای آیه شریفه این است كه موسی بعد از آنكه از مصر بیرون آمد، به سوی سرزمین اجدادی خود روانه شد تا آنكه به نزدیكی چاه مدین رسید، و دید اهل مدین گله‏های خود را آب می‏دهند. در آیه مورد بحث هم معنا چنین می‏شود: «هیچیك از شما انسانها نیست مگر آنكه تا نزدیكی دوزخ خواهد رفت»

و روایات وارده در این مسأله، ورود را بدین گونه توجیه می‏كند:

راه عبور به سوی بهشت از جهنم است خدای تعالی پلی بر روی جهنم قرار داده كه عموم مردم باید از آن عبور می‏كنند و كسانی كه اهل بهشتند، از آنجا به بهشت می‏روند، و این خود لطفی است از ناحیه خدای تعالی برای اهل بهشت، تا بدانند كه دیگران به چه سرنوشتی دچار شدند و از سرنوشت خود بیشتر لذت ببرند، و عذابی است، برای اهل دوزخ تا بدانند دیگران - كه در دنیا خوارشان می‏شمردند و دارایی خود را به رخ آنان می‏كشیدند - امروز به چه سرنوشتی و چه نعمتی رسیدند تا حسرتشان بیشتر شود.{ مجمع البیان، ج 6، ص 524 - 526 }

و به فرضی هم كه ورود به معنای دخول باشد باز اشكالی وارد نمی‏شود.

چون با در نظر گرفتن آیات بسیاری كه درباره أهل بهشت فرموده خوف و اندوهی نخواهند داشت، و آیه «و ینجی الله الذین اتقوا بمفازتهم لا یمسهم السؤ و لا هم یحزنون»{ خدا اهل تقوا را با اعمال صالح از عذاب نجات خواهد داد كه هیچ رنج و دردی به آنها نرسد و هرگز غم و اندوهی بر دلشان راه نیابد. (سورْه زمر، آیه 61)}

اهل بهشت در جهنم عذاب را احساس نمی‏كنند، بلكه از دیدن آن به وضع و سرنوشت خود راضی‏تر می‏شوند.


تنظیم برای تبیان: شکوری