معراج در محراب (1)

زندگی نامه آیت اللّه‏ اشرفی اصفهانی

امام صادق علیه السلام از پدران خود از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل فرمود :

سه گروهند که روز قیامت شفاعت می کنند و شفاعت آنها مورد پذیرش خداوند قرار می گیرد، انبیاء و علما و شهداء.

بحار الانوار، ج97، ص14، حدیث24

تولد :

در سال 1281 ش، در خمینی شهر اصفهان کودکی متولد شد که عطاءاللّه‏ نام گرفت. پدرش مرحوم میرزا اسداللّه‏ از عالمان دین و مردی زاهد بود که زندگی ساده‏ای داشت. مادرش بانو «نجمه» فرزند مرحوم سید محمد تقی میردامادی، زنی با ایمان و پاک دامن بود. نیاکان آیت‏اللّه‏ اشرفی اصفهانی، اغلب از عالمان دین بودند و نسب وی، به علمای صدر اسلام می‏رسید. در این باره خود شهید چنین گفته است: «نسب بنده منتهی می‏شود به یکی از علمای «جبل عامل» که این‏ها در صدر اسلام، از برکت حضرت ابوذر، اسلام اختیار کردند و بعد آمدند در سده (خمینی شهر فعلی) و تا آن جا که در نظرم هست، اجداد پدری ما، همیشه از علمای معروف محل بودند».

در راه آموختن :

شهید آیت اللّه‏ اشرفی اصفهانی دروس ابتدایی را در منطقه خمینی شهر در مکتب خانه‏های قدیم آموخت و پس از چندی، به حوزه علمیه اصفهان عزیمت کرد و در مدرسه نوریه، به تحصیل فقه واصول پرداخت. ایشان سپس برای تکمیل علم و کسب معارف بیش‏تر، راهی حوزه علمیه قم گردید و نزد علمای بزرگی چون آیت اللّه‏ حائری یزدی، آیت اللّه‏ بروجردی و دیگر اساتید بزرگ آن زمان به فراگرفتن علم اهتمام ورزید و نیز هیچ گاه از تزکیه نفس غفلت نورزید و در هر دو عرصه، به کوشش و تلاش گسترده پرداخت.

جهاد علمی :

شهید محراب آیت اللّه‏ اشرفی در تحصیل و فراگیری علوم بسیار کوشا بود. ایشان خود از این سعی و تلاش به این صورت یاد کردند که: «در نظرم هست که در اصفهان پنجشنبه و جمعه که می‏شد، درس‏ها را دوره می‏کردم. یک حجره‏ای بود که در گوشه‏ای واقع شده بود... پرده‏ای جلوی در آن آویزان می‏کردم... و شب‏ها گاهی اوقات تا صبح درس‏ها را دوره می‏کردم. روزها هم در یک مسجد دور افتاده و خلوتْ درس‏ها را دوره می‏کردم. در قم نیز به آیت اللّه‏ بروجردی گفته بودند که من درس‏ها را خوب یاد می‏گیرم و می‏نویسم، لذا یک بار شخصا به حجره ما تشریف آوردند و با اصرار جزوه‏های ما را گرفتند و مطالعه کردند».

عشق به حضرت معصومه علیهاالسلام :

ویژگی‏ها و روحیات معنوی شهید اشرفی به گونه‏ای بود که نظر هر انسان حق بینی را به خود جلب می‏کرد. ایشان در مدت اقامتشان در قم، معمولاً یک ساعت قبل از اذان صبح به حرم حضرت معصومه علیهاالسلام می‏رفتند و به راز و نیاز می‏پرداختند. حضرت آیت‏اللّه‏ مرعشی رحمه‏الله در این باره می‏فرمود:«همیشه قبل از اذان صبح که به حرم حضرت معصومه علیهاالسلام مشرف می‏شدم یا اولین نفر من بودم یا حاج آقای اشرفی».

انس با زیارت عاشور :

شهید اشرفی عشق و علاقه عجیبی به امام حسین علیه‏السلام داشت. خواندن زیارت عاشورا و دل دادگی وی به امام حسین علیه‏السلام به گونه‏ای بود که فرزندشان می‏گوید: هیچ گاه زیارت عاشورای او قطع نمی‏شد و دیگران را نیز به این عمل سفارش می‏کرد. چند بار از زبان خودشان شنیدم که فرمودند: «من از وقتی که مکلف شدم، تا به حال یک روز هم خواندن زیارت عاشورا را ترک نکردم».

مهاجرت به کرمانشاه :

در سال 1335 ش، آیت اللّه‏اشرفی به همراه چند تن دیگر از آیات عظام و طلاب علوم دینی به دستور آیت اللّه‏ بروجردی به کرمانشاه مهاجرت کرده، در حوزه علمیه تازه تأسیس مرحوم آیت اللّه‏ بروجردی به تدریس و نشر معارف اسلامی در منطقه غرب کشور مبادرت ورزیدند. بعدها با رحلت مرحوم آیت اللّه‏ بروجردی، خواستند به قم بازگردند که با توجه به محبوبیت زیادی که نزد مردم داشتند، با مخالفت آنان روبه‏رو شدند؛ بنابراین، به خاطر مسئولیت شرعی و نیاز مبرم مردم و اصرار آن‏ها، از ترک آن دیار منصرف شده و به پیشبرد فرهنگ اسلامی و سرپرستی حوزه علمیه آن منطقه مشغول شدند.

اجازه اجتهاد :

شهید اشرفی از نظر موقعیت علمی و اجتماعی، مورد تأیید علما و مراجع قم، هم چون آیت اللّه‏ خوانساری، آیت اللّه‏ حجّت و آیت اللّه‏ صدر بودند و آیت اللّه‏ بروجردی نیز علاقه فراوانی به ایشان داشتند. شهید اشرفی در چهل سالگی به درجه اجتهاد رسیدند و اولین اجازه نامه اجتهاد را در حوزه علمیه قم، مرحوم آیت اللّه‏ سید محمد تقی خوانساری به ایشان دادند. پس از آن نیز از جانب آیات عظام حجّت کوه کمره‏ای، فیض قمی، سید ابوالحسن اصفهانی و بروجردی اجازه اجتهاد دریافت کردند.

تدریس در حوزه :

آیت اللّه‏ اشرفی اصفهانی از اوایل طلبگی در اصفهان شروع به تدریس کرد و در قم نیز در مدت هفده سال اقامت در کنار تحصیل، به تدریس و تعلیم و تربیت طلاب جوان اشتغال داشت. ایشان بعد از انتقال از قم به کرمانشاه و اقامت در آن دیار، به تدریس و تعلیم فقه، اصول و معارف دینی پرداخت.

معرفی امام رحمه‏الله به عنوان مرجع تقلید :

چهارمین شهید محراب آیت اللّه‏ اشرفی اصفهانی، پس از رحلت آیت اللّه‏ بروجردی، اهالی غرب کشور را به تقلید از امام خمینی رحمهم‏الله تشویق کردند. ایشان از آن ایام چنین یاد می‏کنند: «این جانب بر حسب تشخیص خود و تفحّصی هم که از شخصیت‏های بزرگ علمی نجف اشرف و حوزه علمیه قم نمودم، حضرت امام خمینی رحمهم‏الله را شایسته برای مقام مقدس مرجعیت معرفی نمودم و عامه مردم را در امر تقلید به سوی ایشان سوق دادم که این موضوع، با مخالفت و کارشکنی بعضی‏ها رو به رو شد و همچنین تهدید ساواک به تبعید بنده را در پی داشت».

در سنگر نماز جمعه :

نقش نماز جمعه در حفظ اسلام و اتحاد مسلمانان، انکار ناشدنی است. با پیروزی انقلاب اسلامی، نماز جمعه اهمیت بیش‏تری یافت و تبدیل به سنگر انقلاب و مبارزه شد، به طوری که دشمنان اسلام و منافقان به شدت از نماز جمعه می‏ترسیدند و تیغ کینه و عداوت به روی ائمه جمعه می‏کشیدند. در اوایل پیروزی انقلاب، علمای کرمانشاه با نوشتن طوماری، از رهبر کبیر انقلاب، امام خمینی رحمهم‏الله خواستند که آیت اللّه‏ اشرفی را به امامت جمعه آن شهر تعیین کنند. امام نیز با شناختی که از سال‏ها قبل از شهید اشرفی داشتند، خواسته آنان را اجابت کرده و با صدور حکمی، ایشان را به امامت جمعه کرمانشاه منصوب کردند.

مصالب مربوط :

زندگی نامه آیت الله اشرفی اصفهانی

دمی چند با شهید محراب آیت الله اشرفی اصفهانی

آیت الله عطاءالله اشرفی اصفهانی

منبع :

پایگاه حوزه