تبیان، دستیار زندگی
این فیلم توسط مردی ساخته شده که می داند چگونه چیزی را احساس کند و راهی برای بیرون کشیدن آن از ما بیابد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بعد از درخت زندگی

نگاهی به «روزهای بهشت» ساخته «ترنس مالیک»؛


این فیلم توسط مردی ساخته شده که می داند چگونه چیزی را احساس کند و راهی برای بیرون کشیدن آن از ما بیابد.

بعد از درخت زندگی

فیلمنامه اقتباسی آزاد از «سه تفنگدار» اثر «الکساندر دوما» هم هست جایی که در آن «آن د بویل» اشراف زاده معشوقه دزدی می شود و در یک روستا خود را خواهر دزد معرفی می کند. روزهای بهشت اولین بار در 1978 به نمایش در آمد و یکی از مسحور کننده ترین فیلمهایی است که تاکنون ساخته شده است. هنگامی که ترس مالیک این فیلم را در آلبرتای کانادا ساخت تا لوکیشن تداعی کننده مزارع تگزاس 1961 باشد از تصویربردارش خواست تا آنجا که می تواند در ساعتهای جادویی فیلم بگیرد.

عاشق و معشوقی به نام بیل(ریچارد گر) و ابی(بروک آدامز) همراه لیندا خواهر بیل پس از قتل سهوی ای که بیل در کارخانه ذوب آهن مرتکب می شود از شیکاگو گریخته و راهی جنوب و مزارع تگزاس می شوند. بیل ابی را خواهر خود معرفی می کند و درکنار کارگران مزارع دیگر در مزرعه جوانی تنها(سام شپارد) که در آستانه مرگ قرار دارد شروع به کار می کنند. دیری نمی گذرد که جوان شیفته ابی می شود و پیشنهاد ازدواجش را با او مطرح می کند. بیل توجه به ثروت مزرعه دار و زمان نزدیک مرگ بیل، ابی را به این کار دعوت می کند. مزرعه دار پس از مدتی به نوع رفتارهای ابی و بیل شک می کند و این همزمان می شود با هجوم ملخ ها به مزرعه...

روزهای بهشت اولین بار در 1978 به نمایش در آمد و یکی از مسحور کننده ترین فیلمهایی است که تاکنون ساخته شده است. هنگامی که ترس مالیک این فیلم را در آلبرتای کانادا ساخت تا لوکیشن تداعی کننده مزارع تگزاس 1961 باشد از تصویربردارش خواست تا آنجا که می تواند در ساعتهای جادویی فیلم بگیرد.

دومین ساخته ترنس مالیک با فاصله 5 سال از Badlands ساخته شده و مالیک در روزهای بهشت تقریبا همه چیز را از طریق وارد کردن منابع صوتی و بصری داستان خود را ،که کمی ناقص به نظر می رسد، به عمد ساده و بلند ساخته است و مهارتهای بصری فیلمبردار «نستور آلمندروس» تلاشی برای منحرف کردن کاستی های داستان به نظر می رسد ولی انگار مالیک آگاهانه از کمال فیلمی سرپیچی کرده است. به گفت راجر ایبرت این فیلم توسط مردی ساخته شده که می داند چگونه چیزی را احساس کند و راهی برای بیرون کشیدن آن از ما بیابد.

بعد از درخت زندگی

آلمندروس قبل از هر سکانس از دستیار خود می خواست تا با یک دوربین پلوراید فیلم بگیرد و بعد از آن فیلم را با یک ذره بین پر قدرت تماشا می کرد. او در کتاب خاطرات خود اشاره کرده این ساعت تقریبا 20 دقیقه هر روز می شد و موجب شد فیلم شاهکاری باور نکردنی به نظر برسد و این لحظات در اوایل صبح و طلوع و غروبهای خورشید و بعد از غروب، قبل از شب را شامل می شود، زمانی که آسمان هنوز نور دارد اما خورشیدی نیست، نور نرم است و چیزی سحرانگیز در آن وجود دارد.

بد نیست بدانید سکانسی که ملخها در آسمان به پرواز در می آیند از طریق به پرواز درآوردن پوست بادام زمینی و با کمک یک هلیکوپتر صورت می گیرد. ترنس مالیک دو سال را صرف تدوین این فیلم کرده و در این فیلم برای اولین بار از پاناگلاید و استیدی کم استفاده شد. «آل پاچینو» و «داستین هافمن» بازی در نقش بیل را رد کردند تا نقش به ریچارد گر برسد که بیشتر شیک پوشی ستیزه جو است تا یک کارگر بی ثبات. سام شپرد(صاحب مزرعه) بیش از اندازه نگاه های خیره دارد و زیاده از حد منفعل به نظر می رسد. بروک آدامز هم گرما و شیمی ای که باید بین دو عاشق باشد را اصلا نشان نمی دهد.

اشارات کارگردانی مالیک کاملا در داستان ذوب شده برای مثال استفاده مالیک از بادسنج که چرخش شدید و عدم ثباتی را با خود دارد به خطر غریب الوقوعی برای مثلث عشقی بیل، ابی و صاحب مزرعه اشاره می کند. روزهای بهشت دراماتیک است روایتی سریع دارد، از طریق موسیقی صدای طبیعت تصاویر و یک نریشن شگفت انگیز روایت می شود. یکی از زیباترین فیلمهایی است که تاکنون ساخته شده، او انسان را به طبیعت پیوند می زند، به رودخانه ها، اسب ها، بوفالوها، گندم زارها، خرگوش ها و قرقاول ها. موسیقی محزون مویکونه هم حال و هوایی خاص به این فیلم داده است.

بخش سینما و تلویزیون تبیان


منبع : پایگاه خبری هنر

مطالب مرتبط:

راه فطرت و راه رحمت   

... و آنگاه فقط خداست

چرا «درخت زندگی» را نمی‌توان دوست داشت؟