حراج وسایل شخصی رنوار

مجموعه‌ای از وسایل شخصی «رنوار»، نقاش قرن 19 فرانسه شامل نامه‌ها‌، وسایل و عکس‌هایش وی به ارزش سه میلیون دلار 19 سپتامبر در نیویورک فروخته می‌شود.

این مجموعه که شامل 143 شی‌ء از وسایل شخصی رنوار است که در سال 2005 توسط مرکز میراث آمریکا به عنوان «بزرگترین و مهمترین مجموعه وسایل شخصی» از نوه رنوار خریداری شد.

گواهی ازدواج‌، نشان افتخار لژیون دونور و نامه‌های این نقاش مشهور فرانسوی در این مجموعه وسایل قرار دارند.

این مجموعه با نامه‌های رنوار به نقاشانی چون «مونه‌»، «مانه» و «رودین» (مجسمه‌ساز) ارزشی معادل طرح‌های اولیه و ماکت‌های طراحی شده وی در سا‌ل‌های پیش از مرگش دارد.

در میان این وسایل شخصی مجسمه‌ای از الهه ونوس با طول دو متر اثر این نقاش مشهور نیز وجود دارد که ارزش این مجموعه را افزایش می‌دهد.

به گفته مسئول برگزاری این حراجی، این مجموعه در نوع خود بی‌نظیر است و تمام جنبه‌های زندگی این نقاش را به نمایش می‌گذارد.

پیر اگوست رنوار در 25 فوریه سال 1841 در لیموژ ( یكی از شهرهای فرانسه ) به دنیا آمد. جدش فرانسوا رنوار كه در سال 1845 در همان جا مرده بود، مدعی بود كه نسب اشراف دارد و می گفته نام رنوار را كفاشی كه او را در كودكی از سر راه برداشته به او داده است.

رنوار 13 ساله بود كه مدرسه را كنار گذاشت تا به كار بپردازد. هانری ( برادر بزرگ رنوار) ولری ( دوست پدر) اصرار داشتند كه او باید یا كلیشه سازی یاد بگیرد و یا طراحی لباس. و اما رنوار بعد از 7 سالگی به طور مستمر به نقاشی می پرداخته است. كاغذ نایاب بود و او با گچ خیاطی روی كف اطاق شكل می كشیده است.

پدرش از این كه می دید گچ هایش ناپدید می شود، از كوره در می رفته، اما خوب، می دید شكل هایی كه پسرش روی در و دیوار می كشد » خیلی هم بد نیست« . مادرش نیز با پدر هم عقیده بود » اگوست بالاخره به جایی می رسد. می داند چه كار می كند « .

اگوست بیشتر به شبیه سازی علاقه داشت. شبیه هایی كه آن روزها می كشید، تنها او را امیدوار می كرد كه روزی بتواند مثل برادرش صنعتگر، یا شاید آن طور كه لری مطرح می كرد، طراح مد شود یا به نقاشی روی ظروف چینی بپردازد. اگوست در كار موسیقی موفق بود و صدای خوش داشت. رنوار با نسخه برداری از تصویرهای برهنه كتاب خدایان المپ، كار استادان بزرگ كه مادرش به او داده بود و با گراورهای آثار هنرمندان ایتالیا در عصر رنسانس مصور شده بود، دست خود را ورزیده كرد. 5 سالی در آن جا كار كرد از 13 تا 18 سالگی . در این 5 سال اساس زندگی یعنی هنر و عشق را آموخت، شاید مناسب باشد مورد دوم را زن به نامیم باید اضافه كنیم كه به جز چند استثنای چاره ناپذیر، زن در نظر او تجسم مادی هنرش بود. »

در یكی از مهمانی های خانه مادربزرگش با لاپورت نقاش آشنا شد. او معتقد بود كه اگوست جوان از استعداد خوبی برخوردار است. گویا لاپورت نخستین كسی بود كه اگوست اولین اثر خود روی پرده را به او نشان داد. پرده » ماری « كه دور تنه درختی پیچیده و در حال وسوسه حوا است. او مدتی طولانی در مقابل تابلو ایستاد و در آن تامل كرد و سرانجام اعلام داشت اگوست جوان هنرمندی حقیقی است و نباید كارش را سرسری بگیرد.  وقتی رنوار از علاقه اش به تحصیل در یكی از هنرستان ها صحبت كرد، دوستان هنرمندش، اولیویه و لاپورت و شوهر خواهرش ، لری به او توصیه كردند كه به آتیله "جَگِر" كه آن روزها در پایتخت بیش از همه درباره اش بحث و گفتگو می شد، برود.

آن چه كه رنوار ، بیش از هر چیز می خواست بیاموزد درست طراحی كردن بود.بدین ترتیب رنوار وارد مدرسه گلر  شد. اما واقعیت این بود كه لوور تنها جایی بود كه او توانست در آن جا نقاشی كردن بیاموزد. لوور برای او به معنای » دلاكروا« بود. ملاقات با » بازیل « آغاز ورود  رنوار به دنیای جدید و تبدیل زندگی ولایتی سال های اولیه اش به زندگی پر زرق و برق شهری است.

بازیل و رنوار تصمیم گرفتند گروهی تشكیل دهند كه تحقیقات پیرامون فیزیک رنگ را  دنبال كنند. سرانجام مونه ( نقاش فرانسوی ) به آن ها پیوست و به زودی رهبر آن ها شد و گروهی به نام » سرسختان « به راه انداختند .

کم کم با اندیشه های امپرسیونیستی آشنا شدند و به آن پیوستند.  با وجود این نقاش واقعی را كنار نگذاشت. خانواده اش معتقد بودند كه او راه خطرناكی در پیش گرفته است. پدرش با تاسف گفت : او هنرمند است. اما از گرسنگی خواهد مرد."

به هر ترتیب رنوار، آثار هنری بسیاری را در مکتب امپرسونیست بوجود آورد آنقدر که امروزه او را به عنوان یکی از هنرمندان امپرسیونیستی می شناسند. عدم استفاده از رنگ سیاه، عدم استفاده از خط کناره نما و چهره های زنان جوان و ملیح از ویژگی های شاخص آثار رنوار است.

ایسنا به نقل از خبرگزاری فرانسه

همشهری انلاین

سایت باسمه