تبیان، دستیار زندگی
دیواری در تاتنهام که بنکسی روی آن نقاشی کشیده ، تا شش ماه دیگر حراج می‌شود.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

حراج دیوار!


دیواری در تاتنهام که بنکسی روی آن نقاشی کشیده ، تا شش ماه دیگر حراج می‌شود.

حراج دیوار!

نقاشی از بنکسی روی دیواری در تاتنهام در شمال لندن که دو بچه را در حال بازی با علامت هشدار «بازی با توپ ممنوع» نشان می‌دهد، از کل دیوار جدا شده و به حراج گذاشته می‌شود.

این نقاشی روی دیوار یک مغازه در تقاطع تاتنهایم های‌رود و فیلیپ لین در سال 2009 کشیده شده و در یک خیریه حراج می‌شود. به گفته بسیاری از اهالی این منطقه آن‌ها یکی از نمادهای این محله را از دست می‌دهند.

این اثر هنری را گروه سینکورا به حراج می‌گذارد که در ماه ژوئن اثر دیواری دیگری از بنکسی به نام «برده‌داری کارگری» را به حراج گذاشته بود. در آن اثر پسری کوچک در حال دوختن لباس بود. این نقاشی روی دیواری در وودگرین در شمال لندن قرار داشت و ماه فوریه از دیوار جدا شد.

تونی بکستر، رئیس سینکورا از گفتن نام کسانی که از او خواسته‌اند این اثر هنری را به فروش برساند، پرهیز کرد. او افزود «بازی با توپ ممنوع» که از بزرگ‌ترین اثرهای بنکسی از لحاظ اندازه است، باید سه تکه بشود.

او افزود به دلیل بازسازی‌هایی که در منطقه انجام شده، تا حدودی این اثر هنری جلا و زیبایی اولیه خود را از دست داده است، برای همین در شش ماهی که به فروش تابلو مانده آن را ترمیم می‌کنند و بهار آینده پول حاصله از فروش آن به خیریه داده می‌شود.

بنکسی هنرمندی خیابانی است که کسی هویت اصلی او را نمی‌داند. کار او کشیدن نقاشی‌هایی با پیام‌های گزنده اجتماعی روی دیوارهای شهر لندن و یا هر جایی که به آن سفر کند است.

آثار بنکسی، محصول سن زیرزمینی بریستول است که شامل همکاری هنرمندان تجسمی و موسیقیدان ها بود.  طبق نوشته های نویسنده و طراح گرافیک، تریستان مانکو و براساس کتاب «هیچ جا مثل خونه خود آدم نمیشه» بنکسی در سال 1974 در بریستول به دنیا آمد و درهمین شهر بزرگ شد.

او فرزند یک تکنیسین دستگاه فتوکپی بود. او مدتی شاگرد قصاب بود اما سرانجام طی دوران «شکوفایی اسپری» در اواخر دهه 80 در بریستول با گرافیتی آشنا شد.

کسانی که کارهای او را می دیدند متوجه بودند که آثار او به بلک له رت شباهت دارد. له رت در 1981 کار با تکنیک گرده برداری را در پاریس آغاز کرد. به نظر می رسید کارهای بنکسی از آثار اعضای گروهِ آنارکو- پانک به نام کراس هم متأثر بوده باشد. اعضای این گروه دراواخر دهه هفتاد و اوایل دهه هشتاد در کانال های لوله کشی لندن مسابقه های گرافیتی با تکنیک گرده برداری برپا می کردند، این گروه کماکان فعالند.

بنکسی در توضیح تکنیک خود چنین می گوید: "من هر کاری که لازم باشد انجام می دهم. گاهی این فقط به این معناست که روی صورت دختری روی بیلبورد سبیل بکشم و گاهی لازم می شود روزها برای درآوردن جزئیات یک نقاشی پیچیده عرق بریزم. نکته اینجاست که کار تأثیرگذار باشد. "

هر چند بنکسی در وبسایت خودش بیان کرد که در واقع، اساس کارهایش را بر کارهای تری دی موسیقیدان و هنرمند گرافیتی از گروه مَسیو اَتَک قرار داده است. او چنین می گوید «نه، من از تری دی کپی می کردم، اون واقعاً بلده بکشه.»

بنکسی که اعتقاد دولت به  "وندال" (به معنی ویرانگری ) بودن گرافیتی را قبول ندارد، هنرش را بر سطوح موجود در فضاهای عمومی به نمایش می گذارد و حتی تا آنجا پیش می رود که عناصر و احجام فیزیکی هم خلق کند.

بنکسی خودش مستقیماً عکس های گرافیتی هایش را نمی فروشد، هر چند معلوم شده برگزارکنندگان حراج های هنری در تلاش هستند تا کارهای خیابانی او را در محلشان بفروشند و دردسر جا به جا کردن آنها را به برنده حراج واگذار کنند.

اولین فیلم بنکسی، "خروج از مغازه کادوفروشی" برای اولین بار در جشنواره فیلم ساندنس 2010 به نمایش درآمد. فیلم در مارچ2010 در انگلستان اکران شد.  در ژانویه 2011، بنکسی نامزد جایزه اسکار برای بهترین فیلم مستند شد.

تکنیک بنکسی و گرده برداری

بنکسی در توضیح تکنیک خود چنین می گوید: "من هر کاری که لازم باشد انجام می دهم. گاهی این فقط به این معناست که روی صورت دختری روی بیلبورد سبیل بکشم و گاهی لازم می شود روزها برای درآوردن جزئیات یک نقاشی پیچیده عرق بریزم. نکته اینجاست که کار تأثیرگذار باشد. "

گرده برداری به طور سنتی عبارت است از چاپ کردن یا ترسیم دستی طرحی روی ورقه هایی از جنس" استات" یا مقوا است. این طرح ها بعداً بریده می شوند تا رنگی که روی ورقه پاشیده می شود از فضاهای منفی عبور کرده و طرح مورد نظر را روی سطح نهایی کار که زیر ورق بریده شده قرار می گیرد ایجاد کند.

به جهت طبیعت رمزآلود کارها و هویت بنکسی، دقیقاً معلوم نیست تکنیک مورد استفاده او در خلق آثاری که به شیوه گرده برداری ایجاد می شوند، چیست. هرچند احتمال می رود که او از کامپیوتر برای اجرایی کردن طرح هایش استفاده می کند.

بنکسی در کتابش دیوار و صلح اشاره کرده است که در آغاز کار، سرعتش به قدری پایین بوده که یا حین کار گیر می افتاد یا مجبور میشد کار را در چند نوبت به اتمام برساند. به این ترتیب او مجموعه ای از الگوهای پیچیده گرده برداری آماده کرد تا در زمان صرفه جویی کند و در عین حال مانع از آمیخته شدن رنگ ها در هم شود.

در دنیای هنر خیابانی حق استفاده از گرده برداری یکی از بحثهای معمول است. بسیاری از هنرمندان گرافیتی گرده برداری را تقلب می دانند.

فرآوری: سمیه رمضان ماهی

بخش هنری تبیان


منابع:

خبرآنلاین / ترجمه: حسین عیدی‌زاده

همشهری آنلاین

وبسایت شخصی بنکسی