کهن‌ترین فسیل انسان
این کهن‌ترین فسیلی است که تاکنون از این‌گونه بشر اروپایی در کاوش‌های باستان‌شناسی به‌دست آمده است. قدمت این فسیلها به عصر شکل‌گیری نخستین کلونیها از این‌گونه انسان در اروپای غربی و پس از مهاجرت آنها از آفریقا بازمی‌گردد.
یافتههای اخیر شامل فسیلی از دندان است که در جریان کاوش‌های باستان‌شناسی در سایت بارانکو لئون در منطقه‌ای در جنوب شرقی اسپانیا کشف شده و تاریخ آن به حدود یک‌میلیون و 400هزار سال قبل بازمی‌گردد.
فسیل دندان این‌گونه انسانی درون بستری متشکل از سنگ مصنوعی لیتیک و بقایای یک پستاندار بزرگ ماقبل تاریخ پیدا شده است.
پیش از این نیز منطقه دیگری در رشته کوههای شمال اسپانیا رکورد کشف کهن‌ترین فسیل انسان اولیه را در غرب اروپا داشت.
فسیل دندانها به‌عنوان دندانهایی متعلق بهگونهای از انسان هومونید که شامل انسان مدرن و گونههای نزدیک به آنهاست، شناسایی شده است.
محققان هنوز بقایای گونه انسانی را که دندانها متعلق به وی است شناسایی نکردهاند اما محل کشف فسیل در اروپا که عموما منطقه مرتبط با انسان هومو ارکتوس و شکل‌گیری نخستین کلونیهای این نوع انسان در اوراسیاست، نکته تعیین کنندهای است.
معروفترین نقاشی های انسانهای نخستین در غارها – یا غارنگاره های پیش از تاریخ – در غار لاسکائوکس ( لاسکوئه) فرانسه و آلتامیرا در اسپانیا قرار دارند . جالب اینجاست که هر دو غار و نقاشی هایشان بطور اتفاقی و توسط کودکان کشف شدند .
استفاده از کربن چهارده ( که برای تشخیص قدمت اشایاء بکار می رود) در تعیین قدمت نقاشی های این دو غار نشان می دهد که نگاره های دیوارهء غار لاسکائوکس هفده تا بیست هزار سال و نقاشی های غار آلتامیرا دو برابر آن قدمت دارند . نقاشی دیگری که در غار گوگنای فرانسه یافت شده نیز بیش از ده هزار سال عمر دارد.
بیشتر نقاشی هایی که انسانهای نخستین روی دیواره های غارها کشیده اند صحنه های شکار و حیوانات مورد علاقهء آنها را برای نشان میدهند . این حیوانات جملگی بزرگ هستند ، از جمله : گاو ، گوزن ، اسب و ماموت . در نقاشی های انسانهای نخستین که درون غارها کشیده اند هیچ اثری از آسمان ، خورشید و ستارگان وجود ندارد .
این نشان می دهد که انسانهای نخستین بجز شکار و حیواناتی که برای خوردن لازم داشتند ، به موضوع دیگری توجه نمی کردند و به کشف علت پدیده هایی مانند شب و روز علاقه ای نداشتند . علیرغم اینکه تصور میشود مهمترین غذای آن انسانها میوه جات درختی بوده ، در غارنگاره ها هیچ اثری از درخت ها و میوه ها نیز دیده نمیشود
انسان شناسان و کارشناسان علوم مربوط به زندگی انسانهای ماقبل تاریخ تصور می کنند که نقاشی های یافت شده در غارهای مذکور به نوعی علت مذهبی داشته اند و ممکن است انسانهای نخستین به شکلی معتقد به ادیانی ابتدایی بوده اند و این نقاشی ها با باورهای آنها در ارتباط بوده است .
به این ترتیب غارهایی که روی دیواره هایشان نقاشی یاقت شده است را به نوعی پرستشگاه می دانند . اما در مقابل ، برخی دیگر از دانشمندان این نظریه را رد می کنند و معتقدند که دین و اعتقاد به قدرت های موهوم یا ماوراء الطبیعه هزاران سال بعد در میان انسانها پدیدار شد.
در غار نرجا واقع در اسپانیا که نقاشی های انسانهای نخستین بروی دیواره هایش کشف شده اند ، دانشمندان متوجه شدند که در گوشه ای از آن غار و روی بخشی از دیوارها و سنگچین ها جای صربات سنگ باقی مانده است اما کسی نمی دانست که چرا انسانهای اولیه به آن قسمتهای خاص از دیوار سنگ می کوبیده اند . وقتی دانشمندان سنگی را برداشتند و جای همان کوبش ها زدند ، صدایی که برخاست شبیه به صدای ساز زیلوفون بود . زیلوفون همان سازی است که به سنتور شباهت دارد و کودکان با وسیله ای روی ردیفی از چوبها یا نوارهای باریک فلزی آن می زنند .
خلاصه اینکه مشخص شده انسانهای ماقبل تاریخ اروپا که در غارها نقاشی می کشیده اند ، اهل موسیقی هم بوده اند و از شنیدن صدای خوش لذت می برده اند.
فرآوری: سمیه رمضان ماهی
بخش هنری تبیان
منابع:
همشهری آنلاین
خبرگزاری میراث فرهنگی
سایت روزنامه نگار آزاد
