تبیان، دستیار زندگی
در نیمه دوم قرن بیستم، همزمان با پیدایش هنرهای مفهومی، پرفورمنس و هنرهای محیطی از یک سو و رکود اقتصادی از سوی دیگر، مشکل جدیدی در هنر معاصر سربرآورد. هنرمندان این سبکها، برای ارائه آثار خود به فضایی بزرگ تر از یک گالری احتیاج داشتند؛ در این زمان خانم آلان
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

هیس و فضای نمایشگاهی جایگزین


در نیمه دوم قرن بیستم، همزمان با پیدایش هنرهای مفهومی، پرفورمنس و هنرهای محیطی از یک سو و رکود اقتصادی از سوی دیگر، مشکل جدیدی در هنر معاصر سربرآورد. هنرمندان این سبکها، برای ارائه آثار خود به فضایی بزرگ تر از یک گالری احتیاج داشتند؛ در این زمان خانم "آلانا هیس" توانست این امکان را برای ایشان ایجاد کند و امروزه به عنوان یکی از اسپانسرهای مطرح هنری شناخته شود.

هیس و فضای نمایشگاهی جایگزین

"آلانا هیس" متولد سال 1943، در لوئیز ویل کنتاکی به دنیا آمده است. از مهمترین کارهای "هیس" تاسیس "رادیو بین‌المللی هنر"(AIR) در سال 2004 و همچنین تاسیس "مرکز هنری معاصر"(P.S.1) در سال 1976 بوده است که این مکان، یکی از اولین ابتکارات برای جنبش "فضای نمایشگاهی جایگزین" محسوب می‌شود.

در اوایل دهه هفتاد بسیاری از اشکال هنری جدید، از قبیل هنر محیطی، پرفورمنس‌ها و ویدئو‌آرت‌ها به وسیله طیف گسترده‌ای از هنرمندان جوان اجرا می‌شد که مخاطبان زیادی را به خود جلب کرده بود،  اما اغلب این هنرمندان برای اجرای آثارشان، خود را در فضای بسته و محدود گالری‌ها می‌یافتند.

همچنین در شرایط اقتصادی نامناسب آن دهه‌ها، به دلیل غیر قابل فروش بودن این آثار و اینکه مانند دیگر رسانه‌ها قابل بسته بندی و حد و مرز مشخصی نبودند ، سرمایه داران را برای ساخت فضایی مختص این آثار بیش از بیش دچار تردید می‌کرد. در پی واکنش هنرمندان نسبت به این جریان روندی شکل گرفت که امروزه ما آن را فضای نمایشگاهی جایگزین می‌نامیم.

آلانا هیس یکی از تاثیر گذارترین افراد در شکل‌گیری فضاهای این چنینی برای این هنرمندان است که اولین نمایشگاه فضای باز خود را زیر پل "بروکلین" با حضور هنرمندان پیشگام اروپایی و آمریکایی برگزار کرد.

وی در نقاط مختلف شهر نیویورک فضاهای منحصر به فردی را برای تشویق این هنرمندان ایجاد کرده و مدیر هنری چندین نمایشگاه در نیویورک است .

در شرایط اقتصادی نامناسب آن دهه‌ها، به دلیل غیر قابل فروش بودن این آثار و اینکه مانند دیگر رسانه‌ها قابل بسته بندی و حد و مرز مشخصی نبودند ، سرمایه داران را برای ساخت فضایی مختص این آثار بیش از بیش دچار تردید می‌کرد. در پی واکنش هنرمندان نسبت به این جریان روندی شکل گرفت که امروزه ما آن را فضای نمایشگاهی جایگزین می‌نامیم.

وی اولین موسسه‌اش را در سال 1970 بنیان گذاری کرد که شامل چهار فضا می‌باشد:

1- برج ساعت

2- انبار عقاید

3- کارخانه مجسمه

4- کارگاه شماره1 که اخیرا مهمترین فضای هنر نوین در سرتاسر کشور است.

او همیشه عنوان کرده است هدفش از ایجاد این فضاها تشویق هنرمندان، ترویج آثار آنها و افزایش مخاطبان جدید است. کارگاه شماره1  اولین بار با نمایشگاهی به نام "اتاق‌ها" در سال 1976 بازگشایی شد. این بنا یک مدرسه مخروبه بوده که "هیس" توانست با همکاری سازمان مسکن آن را به یک فضای نمایشگاهی و کارگاهی تغییر دهد.

هنرمندان زیادی مانند "بیل بیرن"، "جف لو"، "کارل آندره"، "مارشا هفیف" و... در این مکان نمایشگاههای مختلفی برگزار کرده‌اند. پیدایش این نمایشگاهها و فضاها نشان‌دهنده هنری است که از حیث بصری قدرتمند، از لحاظ فکری عمیق و از حیث اجتماعی آگاه است و می‌تواند پیروزمندانه خارج از فضاهای کهنه گالری‌های تجارتی حیات داشته باشد.

بخش هنری تبیان


منبع:

آرتانیان/ الهام یزدانپناه

گرایش‌های معاصر در هنرهای بصری نوشته هواردجی. اسماگولا، ترجمه فرهاد غبرایی