تبیان، دستیار زندگی
رژیم صهیونیستی سیاست تخریب منازل فلسطینیان را موازی با سیاست‌های توسعه شهرك سازی، بازداشت و به اسارت گرفتن فلسطینیان، ترور، تخریب زیر ساخت‌های كشاورزی و آواره كردن فلسطینیان دنبال می‌كند تا معادلات سیاسی و واقعیت‌های موجود را به نفع خود تغییر دهند
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تخریب 23 هزار منزل

فلسطین

به گزارش فارس به نقل از روزنامه "السبیل " چاپ اردن، بخش روابط بین‌المللی و ملی در سازمان آزادیبخش فلسطین طی یك تحقیق اعلام كرد: اشغالگران صهیونیست از سال 1967تاكنون اقدام به تخریب 23هزار و 100باب خانه فلسطینی كرده‌اند. این اقدام در چارچوب سیاست‌های پاكسازی نژادی علیه ملت فلسطین صورت گرفته است.

بر اساس این تحقیق، چندین دهه است كه رژیم صهیونیستی با اتخاذ سیاستهای متعدد از جمله مصادره صدها هزار دونم [ واحد متر مربع، در فلسطین تقریبا 900 متر مربع] تخریب منازل و زیر ساخت‌های كشاورزی و سیطره بر اقتصاد فلسطین می‌كوشد تا فلسطینیان را از حقوق مشروع خود محروم كند.

در این تحقیق آمده است كه از زمان اعلام آتش‌بس در سال 1967 تا اواخر‌ ماه آوریل 2009، اشغالگران23 هزار و 100 باب خانه را در كرانه باختری و نوار غزه تخریب كرده‌اند. جزئیات بیشتر این تخریب‌ها عبارتند از :

3هزار 200 باب منزل در روستاهای عمواس، بیت‌نوبا، یالو و سایر شهرها و روستاهای فلسطینی در سال 1967

یك هزار باب منزل در "حی المغاربه " و "حی الشرف " و سایر مناطق قدس اشغالی

2هزار باب خانه در اردوگاههای فلسطینی در سال 1971

3هزار و 500 منزل در اراضی فلسطینی به بهانه مقاومت در برابر اشغالگری از سال 1980 تا 2000

همچنین 13 هزار و400 باب خانه و مقرهای رسمی، اماكن عبادی، آموزشی، بهداشتی، فرهنگی و ورزشی از سال2000 تا اواخر آوریل 2009 در كرانه باختری و نوار غزه.

رژیم صهیونیستی سیاست تخریب منازل فلسطینیان را موازی با سیاست‌های توسعه شهرك سازی، بازداشت و به اسارت گرفتن فلسطینیان، ترور، تخریب زیر ساخت‌های كشاورزی و آواره كردن فلسطینیان دنبال می‌كند تا معادلات سیاسی و واقعیت‌های موجود را به نفع خود تغییر دهند

در گزارش بخش روابط بین‌المللی و ملی ساف آمده است كه به دنبال این تخریب‌ها 170 هزار فلسطینی آواره و90 هزار منزل نیز دچار آسیب شده‌اند. رژیم صهیونیستی به تمامی این اقدامات در سایه سكوت جوامع بین‌الملل و به بهانه‌های واهی اقدام می‌كند. در همین راستا قوانین ظالمانه‌ای را در حق فلسطینیان وضع و به مرحله اجرا در می‌آورد.

در این گزارش آمده است: طرح‌های ساخت و ساز متعدد در حال اجرا در قدس اشغالی، بیانگر تلاش‌های اشغالگران برای افزایش سیطره و حاكمیت خود در این بخش و اختصاص آن به خود است. این در حالی است كه به فلسطینیان مجوز ساخت و یا حتی ترمیم منازلشان داده نمی‌شود. به طوری كه فلسطینیان از هرگونه ساخت و ساز در دو سوم مساحت كرانه باختری محرومند و اكثر درخواست‌ها (99%) برای صدور مجوز ساخت و ساز از سوی اشغالگران رد می‌شود. در صورت درخواست تجدید نظر نیز هیچ اقدامی صورت نمی‌گیرد.

فلسطین

در این تحقیق آمده است: اشغالگران در توجیه تخریب منازل فلسطینیان به نداشتن مجوز ساخت‌وساز و طی نشدن مراحل اداری اشاره می‌كنند. به طوری كه تاكنون 5000 باب منزل فقط به همین بهانه تخریب شده‌اند و 11هزار باب منزل دیگر نیز به همین بهانه در خطر هستند. بهانه دیگر صهیونیست‌ها مسائل امنیتی و مجازات جمعی فلسطینیان است. به طوری كه اشغالگران، نزدیك به 6هزار و 725 منزل را به این بهانه كه در عملیات نیروهای مقاومت علیه صهیونیست‌ها شركت داشته‌اند، خراب كرده‌اند. دلیل دیگر این حجم بالای تخریب منازل فلسطینیان، توسعه روند شهرك سازی است. در این راستا رژیم صهیونیستی تاكنون اراضی فلسطینی زیادی را پس از تخریب منازلشان، مصادره كرده است.

طبق این گزارش،اشغالگران علاوه بر منازل، موسسات دینی و فرهنگی و در راس آنها مساجد را تخریب می‌كنند. این اقدام یا به وسیله بولدوزر صورت می‌گیرد و یا با بمباران موشكی مناطق مورد نظر. به طوری كه در جنگ اخیر در نوار غزه، بیش از 60 مسجد تخریب شد. همچنین نزدك به 200 موسسه و نهاد دولتی از جمله مدارس، مهد كودك، بیمارستان و باشگاه‌های ورزشی، فرهنگی و اطلاع رسانی تخریب شده‌اند.

در گزارش مذبور آمده است كه این اقدامات صهیونیست‌ها پیامدهای منفی متعددی برای فلسطینیان به همراه داشته است. افزایش میزان فقر، فرار از مدارس و ازدواج زودتر از موعد از جمله این موارد است.

رژیم صهیونیستی سیاست تخریب منازل فلسطینیان را موازی با سیاست‌های توسعه شهرك سازی، بازداشت و به اسارت گرفتن فلسطینیان، ترور، تخریب زیر ساخت‌های كشاورزی و آواره كردن فلسطینیان دنبال می‌كند تا معادلات سیاسی و واقعیت‌های موجود را به نفع خود تغییر دهند. در این راستا، سران این رژیم از نقض قوانین و توافقنامه‌های بین‌المللی از جمله كنوانسیون لاهه در سال1907، كنوانسیون حقوق كودك و كنوانسیون چهارم ژنو ابایی ندارد.

تنظیم برای تبیان: سعید آقازاده