رمز سعادت

خداوند یکی ازصفات بارز مومنین را این می داند که تنها بر پروردگار خویش تکیه و توکل مى کنند ( و على ربهم یتوکلون/ عنکبوت/ 59 ). افق فکر آنها آنچنان بلند است که از تکیه کردن بر مخلوقات ضعیف و ناتوان هر قدر هم به ظاهر عظمت داشته باشند، ابا دارد، آنها آب را از سرچشمه مى گیرند و هر چه مى خواهند و مى طلبند، از اقیانوس بى کران عالم هستى، از ذات پاک پروردگار مى خواهند، روحشان بزرگ و سطح فکرشان بلند، و تکیه - گاهشان تنها خدا است. البته مفهوم توکل آنچنانکه بعضى از تحریف کنندگان پنداشته اند، چشم پوشى از عالم اسباب و دست و روى دست گذاشتن و به گوشه اى نشستن نیست، بلکه مفهومش خود سازى و بلند نظرى و عدم وابستگى به این و آن و ژرف نگرى است، استفاده از عالم اسباب جهان طبیعت و حیات، عین توکل بر خدا است، زیرا هر تاثیرى در این اسباب است به خواست خدا و طبق اراده او است.(1)

حضرت امام خمینی(ره) درباره توکل و اهميت آن چنين ميفرمايد: «... در همه كارها اتكال به خدا كنید، قدرت‎ها در مقابل قدرت خدا هیچ است، قوه‎ها در مقابل قوه الهی نابود است. اتكال به خدا كنید غلبه به هر چیزی می كنید و پیغمبر اسلام با آنكه یك نفر بود در مقابل همه دشمن ها با اتكال به خدا غلبه كرد... نور توحید و پرچم توحید را بر همه ممالك اسلام سایه افكن كرد. برای اینكه اتكالش به خدا بود جبرئیل امین هم پشت سرش بود . شما هم اتكال به خدا كنید تا جبرئیل امین پشت سر شما با شما همراه باشد فرشتگان با شما همراه باشند...» [2]‎ « لازم است با این دو خصیصه، اتكال به خدای تبارك و تعالی، اطمینان به نفس، با این دو خصیصه پیش بروید و بعد از مدّت كوتاهی خواهید دید كه راههای سعادت بر شما باز می شود.[3]

آقای انصاری از اعضاء دفتر حضرت امام(ره) پیرامون مقام یقین و توكل حضرت امام اینطور نگاشته اند: « یكی از بارزترین صفات روحی امام اطمینان خاطر است و همه كسانی كه امام را درك كرده اند می دانند كه در تمام فراز و نشیبها و سختیهای زندگی خود، حتی یك لحظه دچار اضطراب و تزلزل نگردیده است.و خود را در هیچ حادثه‎ای به قول معروف نباخته است ... در هر پیشامد ناگواری كه آثار سوء اضطراب در چهره همگان و بدون استثنا از مسئولین تا مردم نمودار بوده است امام همانند كوهی استوار، نه تنها ذره‎ای مضطرب نبوده ، بلكه خود این حالت باعث سكون خاطر و اطمینان سایرین گردیده است...

امام را در (عصر طاغوت) می خواهند به سوی تهران حركت دهند یاران در كنار ماشین گریه می كنند ولی آنان را دعوت به صبر می كند. این سخن خودشان است كه : در بین راه قم و تهران ناگهان ماشین از جاده اصلی منحرف شد به خاكی و من یقین كردم كه می‎خواهند مرا بكشند. ولی مجدداً به جاده اصلی بازگشت در خود مراجعه كردم و دیدم هیچ تغییری در من حاصل نشده است. یا در جریان حمله بسیار حساب شده عراق به ایران ... امام ناگهان بر دریائی از شعله‎ها و احساسات و تزلزلها آب اطمینان و صبر می باشد و به آرامی می گوید: « دزدی آمد و سنگی انداخت و رفت»...[4] « ... درجریان اشغال لانه جاسوسی، اكثر مسئولین مخالف بودند هر روز مسأله تازه ای مطرح می كردند: یكی می گفت با آمریكایی نمی شود جنگید. دیگری می گفت: آمریكا در منطقه نیرو پیاده كرده، یكی اظهار می كرد: ناوگان چندم آمریكا آمده است. ولی تنها امام بود كه می‎فرمود: آمریكا هیچ غلطی نمی تواند بكند. روزی یكی از شخصیتهای انقلابی از توطئه‎ها پیش امام گله كرد كه ایشان به آرامی دست به سینه‎اش زده فرمود: تو چرا می ترسی. هیچ طور نمی شود...» [5] و [6]

منابع:

1. پايگاه طهور.

2. صحیفه نور (22جلدی)- ج 22- ص197- 8/ 6/ 67ـ سازمان مدارك فرهنگی انقلاب اسلامی / 1369.

3. همان- ج 18 ص146ـ 1/ 8/ 62.

4. ویژگی هایی از زندگی امام خمینی ص 120-127، انصاری كرمانی

5. « فراز هائی از ابعاد روحی اخلاقی ، عرفانی امام خمینی» ص 24

6. پايگاه انديشه قم - مهدي رحيمي.

تهيه و فرآوري - محمد حسين امين - گروه حوزه علميه تبيان