خودتان را بازي ندهيد

اندرزهاي امام راحل يادمان نرود!:

اگر روحانيون با هم اختلاف كردند و يكديگر را بدنام نموده و به آداب و اخلاق اسلامى مؤدب نبودند، در جامعه ساقط شده ملت هم از دستشان مى‏رود.(1)

ملت انتظار دارند كه شما روحانى و مؤدب به آداب اسلامى باشيد حزب اللّه باشيد. از زرق و برق زندگى و جلوه‏هاى ساختگى آن بپرهيزيد. در راه پيشبرد آرمان‏هاى اسلامى و خدمت به ملت اسلام از هيچ گونه فداكارى دريغ نورزيد در راه خداى تعالى و براى رضايت خاطر او قدم برداريد، و جز به خالق يكتا به احدى توجه نداشته باشيد. امّا اگر بر خلاف انتظار ديدند به جاى توجه به ما وراء الطبيعه تمام همّ شما دنياست و همانند ديگران براى جلب منافع دنيوى و شخصى كوشش مى‏كنيد، با يكديگر بر سر دنيا و منافع پست آن دعوا داريد، اسلام و قرآن را، العياذ باللّه، بازيچه خود قرار داده‏ايد، و براى رسيدن به مقاصد شوم و اغراض كثيف و ننگين دنيايى خود دين را به صورت دكانى در آورده‏ايد، منحرف مى‏گردند بدبين مى‏شوند. و شما مسئول خواهيد بود.

اگر بعضى معممين سربار حوزه‏ها روى غرض ورزيهاى شخصى و جلب منافع دنيوى به جان هم افتند، همديگر را هتك كنند، تفسيق نمايند، هياهو درست كنند، در تصدى بعضى امور با يكديگر رقابت نمايند، سر و صدا راه بيندازند، به اسلام و قرآن خيانت كرده‏اند به امانات الهى خيانت ورزيده‏اند. خداى تبارك و تعالى دين مقدس اسلام را به عنوان امانت به دست ما سپرده است اين قرآن كريم امانت بزرگ خداست علما و روحانيون امانتدار الهى هستند، و وظيفه دارند اين امانت بزرگ را حفظ نموده به آن خيانت نكنند اين يكدندگيها و اختلافات شخصى و دنيوى خيانت به اسلام و پيامبر بزرگ اسلام است.

من نمى‏دانم اين اختلافات، چند دستگيها و جبهه‏بنديها، براى چه مى‏باشد؟ اگر براى دنياست، شما كه دنيا نداريد تازه اگر از لذايذ و منافع دنيوى هم برخوردار بوديد جاى اختلافات نبود مگر اينكه روحانى نباشيد، و از روحانيت فقط عبا و عمامه‏اى به ارث برده باشيد. روحانيى كه با ما وراء الطبيعه ارتباط دارد، روحانيى كه از تعاليم زنده و صفات سازنده اسلام برخوردار است، روحانيى كه خود را پيرو و شيعه على بن ابى طالب عليه السلام مى‏داند، ممكن نيست به مشتهيات دنيا توجهى داشته باشد، چه رسد كه به خاطر آن اختلاف راه بيندازد شما كه داعيه پيروى از حضرت أمير المؤمنين (ع) داريد، لااقل در زندگى آن مرد بزرگ كمى مطالعه كنيد، ببينيد واقعا هيچ گونه پيروى و مشايعتى از آن حضرت مى‏كنيد؟ آيا از زهد، تقوى، زندگى ساده و بى‏آلايش آن حضرت چيزى مى‏دانيد و به كار مى‏بنديد؟ آيا از مبارزات آن بزرگوار با ظلم و بيدادگرى و امتيازات طبقاتى، و دفاع و پشتيبانى بى‏دريغى كه از مظلومين و ستمديدگان مى‏كرد و دستگيريهايى كه از طبقات محروم و رنجديده اجتماع مى‏نمود چيزى مى‏فهميد؟ و عمل مى‏كنيد؟ آيا معناى «شيعه» تنها داشتن زىّ ظاهرى اسلام است؟ (2)

لازم است آگاه و هوشيار باشيد. خود را بازى ندهيد كه تكليف شرعى من چنين اقتضا مى‏كند، وظيفه شرعى من چنين و چنان است. گاهى شيطان براى انسان تكاليف و وظايفى تعيين مى‏نمايد گاهى هواها و خواسته‏هاى نفسانى به اسم وظيفه شرعى انسان را به كارهايى وا مى‏دارد. اين وظيفه شرعى نيست كه كسى نسبت به مسلمانى اهانت كند از برادر دينى بدگويى نمايد. اين حب دنيا و حب نفس است اين تلقينات شيطان است كه انسان را به اين روز سياه مى‏نشاند اين تخاصم تخاصم اهل نار است:انّ ذلك لحقّ تخاصم اهل النّار. «اين نزاع اهل آتش محقق و حتمى است.» (3) در جهنم نزاع و خصومت وجود دارد اهل جهنم نزاع و دعوا مى‏كنند، به هم پنجه مى‏زنند. اگر شما بر سر دنيا دعوا داريد، بدانيد كه براى خود جهنم تهيه مى‏كنيد و رو به جهنم مى‏رويد. امور اخروى دعوا ندارد. اهل آخرت با هم در صلح و صفا هستند قلبهايشان مملو از محبت خدا و بندگان خداست. محبت به خدا موجب محبت به كسانى است كه به خدا ايمان دارند محبت بندگان خدا همان ظل محبت خداوند است سايه محبت اللّه مى‏باشد(4)

سران برخي احزاب که در لباس روحانيتند و اوليات و محکمات اسلام را به راحتي زيرپا مي گذارند٬ و در عين حال داعيه دار حراست از انقلاب اند٬ بخوانند:

امروز هيچ دليل شرعى و عقلى وجود ندارد كه اختلاف سليقه‏ها و برداشتها و حتى ضعف مديريتها دليل به هم خوردن الفت و وحدت طلاب و علماى متعهد گردد. ممكن است هر كس در فضاى ذهن و ايده‏هاى خود نسبت به عملكردها و مديريتها و سليقه‏هاى ديگران و مسئولين انتقادى داشته باشد، ولى لحن و تعابير نبايد افكار جامعه و آيندگان را از مسير شناخت دشمنان واقعى و ابرقدرتها كه همه مشكلات و نارساييها از آنان سرچشمه گرفته است، به طرف مسائل فرعى منحرف كند و خداى ناكرده همه ضعفها و مشكلات به حساب مديريت و مسئولين گذاشته شود و از آن تفسير انحصارطلبى گردد كه اين عمل كاملًا غير منصفانه است و اعتبار مسئولين نظام را از بين‏ مى‏برد و زمينه را براى ورود بى‏تفاوتها و بى‏دردها به صحنه انقلاب آماده مى‏كند. (5)

منابع:

1. على (ع) فرمود:لو أنّ حملة العلم حملوه بحقّه، لأحبّهم اللّه و ملائكته و أهل طاعته من خلقه؛ و لكنّهم حملوه لطلب الدّنيا، فمقتهم اللّه و هانوا على النّاس.(اگر حاملان علم آن را آن گونه كه سزاوار است حمل كنند، هر آينه خداوند و فرشتگان و بندگان فرمانبردار خداوند آنان را دوست خواهند گرفت. ولى آنها علم را براى رسيدن به دنيا طلب كردند، پس خداوند بر آنان خشم گرفت و نزد مردم خوار شدند.) تحف العقول، ص 201، «باب كلمات أمير المؤمنين (ع)».

2. صفات الشيعة تأليف شيخ صدوق و نيز بحار الأنوار، ج 65، ص 83 - 95 و 149 - 196، «كتاب ايمان و كفر»، «باب أنّ الشيعة هم أهل دين اللّه...»، «باب صفات الشيعة و أصنافهم...». شرح چهل حديث، امام خمينى (س)، حديث 29.

3. (ص - 64)

4. جهاد اکبر امام خميني

5. منشور روحانيت

تهيه و فرآوري: محمد حسين امين - گروه حوزه علميه تبيان