« روحانی شهید مسلم خسروی »

هنگامة مرگ است، عاشقان رختی از رفتن سرخ بر تن می کنند تا التیامِ جانِ عطش گرفته از عشقشان باشد. اکنون مجنونها برای دیدار یار، قیامت به پا کردهاند، ابرها میگ ریند و بر فراز رقص خون، قصیدة بلند جنون را زمزمه می کنند و در این معرکه، آنانی که به بادیة دنیا دل نسپرده اند، زودتر به سرچشمة خورشید راه مییابند.

شهید مسلم خسروی، آشنایی بود که تار و پود زندگیاش را با عشق بافته بودند. او به سال 1345 در خانوادهای مذهبی در روستای «گالیکش» از توابع مینودشت، دیده به جهان گشود. او که متولد ماه صفا و صداقت بود، در طول زندگیاش هنر مهر ورزیدن را آموخت وتا سال اوّل دبیرستان در زادگاهش تحصیل نمود. و آنگاه در باغ عدن، از بوی نرگس جان، مست گشته و به عشق گل نرگس، پای در حوزة علمیّة مشهد نهاد و در جوار بارگاه هشتمین ستارة آسمان ولایت، خوشه چین علم و معرفت شد.

احترام فوق العادهای به پدر و مادر می گذاشت و سفارش اکید به نماز اوّل وقت می نمود. آنروزها که فانوس حیات درآن سوی ناسوت سوسو میزد و مردان ناسوتی در شب عدم، به سوی سپیدة سحر در حرکت بودند، این کبوتر سبکبال هفت بار و هربار سه ماه در وادی جبهه، سعی بین دنیا و عقبی را کرد.در عملیاتهای والفجر 6 و 8، آزاد سازی مهران و کربلای 4 و 5 در واحد تخریب، معبر عشق میزد.

سرانجام زمزم خونین رنگ جانش، به اشارة الهی جوشید تا اسماعیل های لب تشنه را از قدح عشق سیراب کند و ثمرهای برای انقلاب اسلامی باشد . شهید مسلم خسروی یکی از نمایندگان فرزند خاک است کـه سرّ خلیفة اللّهی انسان را برای ملکوتیان، در تاریخ 22 / 0 1 / 65 در کربلای 5 در سرزمین خونین شلمچه، فاش کرد. مردم شهیدپرور مینودشت، پیکر مبارکش را بعد از تشییع باشکوهی، در زادگاهش به خاک سپردند. «گوارا باد شربت شیرین وصال یار بر این عاشق کوی دلدار

نوشته حسن رضایی گروه حوزه علمیه

منبع برگرفته پروند شهید در کنگره شهدای  روحانی