تبیان، دستیار زندگی
از آنجا که در مسیر زندگی دشواری و مشکلات وجود دارد، دستور داده‏اند در شداید و مشکلات روزه بگیرید.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

نقش روزه در حل مشکلات
جوادی آملی

از آنجا که در مسیر زندگی دشواری و مشکلات وجود دارد، دستور داده‏اند در شداید و مشکلات روزه بگیرید.

یعنی اگر ما در هر نمازی چند بار از خدای سبحان استعانت می‏کنیم و می‏گوییم ﴿إیّاک نعبد وإیّاک نستعین﴾ راه کمک‏رسانی را هم خدا بیان فرموده است. ولی این چنین نیست که بگویید: کمک کن! و ما رایگان کمک برسانیم. اگر سخن از ﴿إیّاک نستعین﴾ است، راهش را هم قرآن به ما آموخته که: ﴿واستعینوا بالصّبر والصّلوة﴾۱ و این صبر به «صوم» تفسیر و تطبیق شده و در حدیث آمده است که: «إذا نزلت بالرّجل النازلة والشدیدة فلیصم»۲ هرگاه برای کسی مشکل یا حادثهٴ خاصی پیش آمد باید برای دفع یا رفع آن روزه بگیرد.

نه تنها در جنگ، بلکه اگر مشکلات دیگری هم برای انسان پیش آید، باید برای حل آن مشکل، روزه گرفت.

این روزه چه نقشی دارد که مشکل را حل می‏کند؟ انسان را به کجا می‏رساند که بر مشکل پیروز می‏شود؟ تازه این امساک ظاهری است؛ امّا روزه، حکمتهایی دارد که روح را به مقام بالا می‏رساند و روح بلند بر طبیعت فایق است.

اگر کسی برای خدا روزه گرفت چون کارها به دست اوست مشکل را حل می‏کند که فرموده‏اند: «یا مُسهّل الا قمور الصّعابِ»۳٫ قرآن هم فرمود: ﴿وأمّا من أعطی واتّقی ٭ وصدّق بالحُسنی ٭ فسنُیسِّره للیسری﴾۴ ما کارها را برای افرادی که در مسیر مستقیم‏اند، راحت می‏کنیم. آنگاه نمونه‏هایش را هم به عنوان انبیای عظام برای ما بیان فرمود.

وقتی موسای کلیم الله از خدای سبحان درخواست می‏کند: ﴿ویسّر لی أمری﴾۵ در پاسخ می‏فرماید: ﴿قال قد أُوتیت سؤْلَکَ یا موسی﴾۶ تو برای براندازی طاغوت فرعون از ما آسان کردن امور را طلب کردی، ما هم آن را به تو دادیم. آنچه را که از ما خواستی به تو دادیم؛ شرح صدر، روان بودن بیان، شرکت در رسالت و وزیر بودن برادرت را، و نیز خواستی که او را از وحی خاص برخوردار کنیم، همه را عطا کردیم.

دربارهٴ رسول خدا هم فرمود: ﴿ألمْ نشْرح لک صدْرک ٭ ووضعْنا عنک وِزْرک ٭ الّذی أنْقض ظهْرک ٭ ورفعنا لک ذکْرک﴾۷ آیا به تو شرح صدر ندادیم و بار گران را که بر پشت تو سنگینی می‏کرد برنداشتیم و نام تو را بلندآوازه نکردیم؟

این راهها را قرآن در اختیار ما گذاشته است؛ زیرا باطن روزه به قدری نیرومند است که انسان را بر جهان طبیعت ـ به اذن خدا ـ پیروز می‏کند.

خدا

فرشتگان و دعا برای روزه‏دار

فرشتگان موکلند که برای روزه‏داران دعا کنند:قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم): «إنّ الله تبارک وتعالی وکلّ ملائکةً بالدّعاء للصّائمین وقال: أخبرنى جبرئیل علیه‏السلام عن ربه تعالی ذکره أنّه قال: ما أمرتُ ملائکتى بالدّعاء لأحدٍ من خلْقى إلا استجبتُ لهم فیه»۸ خداوند عدّه‏ای از فرشتگان را مأمور کرده است تا برای روزه‏داران دعا کنند.و جبرئیل خبر داد که پروردگار می‏فرماید: هرگز فرشتگانم را امر به دعا نکردم جز آنکه دعای آنان را مستجاب نمودم. دعای فرشته برای انسان، درخواست خیر و خوبی برای وی است.

تو فرشته شوی از جهد کنی از پی آنک               برگ توت است کنندش اطلس۹

در این عالم اگر برگ توت را حریر می‏کنند و کرم می‏تواند از برگ توت، پرنیان درست کند، انسان را هم می‏شود فرشته کرد، رشد چنان میسّر است که کرم ابریشم، از برگ توت پرنیان می سازد!

قرآن کریم می‏فرماید: در بهشت فرشهایی وجود دارد که آستر آن، پرنیان است. حال خدا می‏داند رویهٴ این فرشها چیست؟ چون فرش آستری دارد که روی زمین می‏افتد و رویه‏ای که انسان روی آن می‏نشیند. فرش بهشت هم آستری دارد و رویه‏ای. ﴿متکئین علی فُرشٍ بطائنها من استبرق﴾۱۰ آسترش استبرق و حریر و پرنیان ارزنده است. امّا ظاهر آن فرش چیست؟ چون بیش از حریر و بالاتر از پرنیان چیزی در عالم طبیعت نیست که ما را به آن تشویق کنند. لذا نفرمود، ظاهر و رویه آن چیست! بایستی رفت و دید.

فرشهایی که باطنش حریر است، حریری که کرم ابریشم آن را نتنیده؛ بلکه نماز و روزه آن را بافته است. حریری را که کرم ابریشم بتند، کرم دیگری می‏تواند صدمه بزند؛ اما فرشی را که نماز و روزه ببافد، دیگر آسیب نمی‏بیند. البته این فرش از لذایذ جسمانی بهشت است. اما آن «جنّة اللقاء» که به حساب نمی‏آید، باطن روزه است که فرمود: «الصّوم لى وأنا أجزى به»۱۱٫ آنچه را فرشتگان برای روزه‏داران مسئلت می‏کنند، باطن روزه است.

قرآن در مورد فرشتگان می‏فرماید: ﴿وما منّا إلاّ له مقام معلومٌ﴾۱۲ هر فرشته درجه‏ای دارد فرشته‏ای که موکّل است برای بندگان مخلص روزه‏دار دعا کند، غیر از فرشته‏ای است که برای دعا به غیر روزه‏داران موکّل می‏شود. درجات فرشتگان و دعاهای آنها هم تفاوت دارد.

تا چه اندازه ما به باطن روزه می‏پردازیم که نه تنها ظاهرمان روزه بگیرد و چیزی نخوریم و نیاشامیم؛ بلکه سرّ و درون ما هم روزه بگیرد؟ نگذاریم خاطره‏ای در دل خطور کند که خدا نمی‏پسندد. مبادا در دلْ بد کسی را بخواهیم. چنین نیست که اگر خاطرات در دل عبور کرد، خدای سبحان نداند یا دل انسان تیره نشود.

روزهٴ عوام، خواص و اخص با هم متفاوت است. اگر ما روزه گرفتیم و به این فکر بودیم که، خدای ناکرده، کسی را برنجانیم یا به مقام و جاهی برسیم یا نتوانستیم خود را آماده کنیم که اگر به جاه رسیدیم، تفاوتی برای ما نداشته باشد، باطن ما روزه نگرفته است و چون باطن روزه نگرفته به باطن روزه نرسیده‏ایم.

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: جبرئیل (سلام‏الله‌علیه) به من خبر داد، که خدای سبحان فرموده، من فرشتگان را برای دعای احدی موکّل نکردم، جز آنکه دعای آنان را مستجاب می‏کنم. به همین جهت، فرشتگان را موکل فرمود، برای روزه‏داران دعا کنند۱۳٫

پاورقی: ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حکمت عبادات ، ص ۱۳۷-۱۴۱

۱ ـ سورهٴ بقره، آیهٴ ۴۵٫

۲ ـ کافی، ج ۴، ص ۶۳٫

۳ ـ جمله‏ای دعایی است که در کلمات بزرگان حکمت آمده است.

۴ ـ سورهٴ لیل، آیات ۵ـ ۷٫

۵ ـ سورهٴ طه، آیهٴ ۲۶٫

۶ ـ همان، آیهٴ ۳۶٫

۷ ـ سورهٴ انشراح، آیات ۱ـ ۴٫

۸ ـ روضة المتقین، ج ۳، ص ۲۲۸٫

۹ ـ دیوان سنایی.

۱۰ ـ سورهٴ الرحمن، آیهٴ ۵۴٫ )بهشتیان بر بسترهایی که آستر آن از ابریشم درشت‏بافت است تکیه زنند).

۱۱ ـ روضة المتقین، ج ۳، ص ۲۲۵٫

۱۲ ـ سورهٴ صافات، آیهٴ ۱۶۴٫

۱۳ ـ روضة المتقین، ج ۳، ص ۲۲۸٫