٩) جزء سیزدهم قرآن کریم، آیات ٣٥ الی ٤٣ سوره ی رعد
مَثَل بهشت
بهشتى كه به پرهیزكاران وعده داده شده است، چنین است:
مَثَل بهشتى كه به پرهیزكاران وعده داده شده است: از پاى آن رودها جارى است، میوهها و سایهاش همیشگى است. این است عاقبت كسانى كه پرهیزكارى كردند و عاقبت كافران آتش است.
آیه‌ی 35
مأمورم كه خدا را بپرستم
بسیارى از پیروان حضرت موسى(ع) و حضرت عیسى(ع)، در انتظار ظهور حضرت محمد(ص) بودند. گروهى از آنان پیامبرى او را پذیرفتند و به او ایمان آوردند و از این كه به آخرین پیامبر خدا ایمان آورده بودند، بسیار خوشحال بودند؛ اما گروهى بر اثر دنیادوستى و لجاجت، ایمان نیاوردند. خداوند مهربان، به پیامبر(ص) فرمود:
و كسانى كه به آنان كتاب دادیم به آنچه به تو نازل شده شاد مىشوند. و بعضى از گروهها كسانى هستند كه بخشى از آن را انكار مىكنند. بگو: جز این نیست كه من مأمورم كه خدا را بپرستم و براى او شریك نگیرم. به سوى او دعوت مىكنم و بازگشتم به سوى اوست.
آیه‌ی 36
همسر و فرزند دارد
تمام پیامبران پیشین از میانِ مردمِ خودشان برگزیده شده بودند؛ با این حال مشركان و كافران از روى لجاجت و بهانهجویى مىگفتند: «چرا خداوند پیامبرش را از میان مردم انتخاب كرده و او چگونه پیامبرى است كه همسر و فرزند دارد.» و مىگفتند: «معجزهاى غیر از قرآن بیاور تا به تو ایمان بیاوریم.» گاه پیامبر(ص) دوست داشت معجزهاى بیاوَرَد تا شاید آن گمراهان از لجاجت و بهانهجویى دست بردارند و ایمان بیاورند؛ اما هیچ پیامبرى جز به فرمان خدا معجزهاى نمىآورد و هر امتى برنامه و كتاب مخصوص زمانِ خود را دارد. خداوند یگانه مىفرماید:
و این چنین آن را حكمى عربى نازل كردیم و اگر بعد از دانشى كه به تو رسیده از هوسهاى آنان پیروى كنى، در برابر خدا هیچ یار و نگهدارندهاى نخواهى داشت. و به یقین پیش از تو پیامبرانى فرستادیم و براى آنان همسران و فرزندانى قرار دادیم و هیچ پیامبرى نبود كه جز با اجازه‌ی خدا نشانهاى بیاوَرَد. براى هر زمانى، كتابى است.
آیات 37 و 38
اصل كتاب نزد اوست
مشركان مىگفتند: «اگر تمامِ كتابهاى آسمانى از سوى خداوندى یگانه نازل شدهاند، چرا قرآن بعضى از قوانینِ تورات و انجیل را تغییر داده است؟» خداوند مهربان كه با تكامل زندگى بشر، بعضى از قوانین را كامل كرده، مىفرماید:
خدا آنچه را بخواهد نابود مىكند یا پایدار مىگرداند و اصل كتاب، نزد اوست.
آیه‌ی 39
حساب مردم با خداست
خداوند مهربان، به پیامبر(ص) مىفرماید كه از آزار و اذیت و تمسخرهاى مشركان غمگین نباشد، زیرا وعده‌ی خدا حتمى است و آنان مجازات خواهند شد؛ حال ممكن است بخشى از این عذاب و مجازات در زمان زندگى پیامبر(ص) صورت گیرد و بخشى از آن پس از رحلت او. هر روز در قسمتهاى مختلف زمین، عدهاى مجازات مىشوند و طرحها و نقشههاى كافران باطل و نقش بر آب مىگردد. به هر حال، وظیفه‌ی پیامبر، تبلیغ دین است و حسابِ مردم نزد خداست كه مىفرماید:
و اگر قسمتى از آنچه را كه به آنان وعده مىدهیم به تو نشان دهیم، یا تو را بمیرانیم؛ پس فقط تبلیغ بر عهده‌ی توست و حساب برعهده‌ی ماست. آیا ندیدهاند كه ما از اطراف این زمین مىكاهیم و خدا حكم مىكند. براى حكمِ او هیچ بازدارندهاى نیست و او به سرعت به حسابها رسیدگى مىكند. و به یقین كسانى كه پیش از آنان بودند، نیرنگ كردند ولى همه‌ی نیرنگها مخصوص خداست. آنچه را كه هر كسى به دست مىآورد، مىداند و به زودى كافران مىدانند كه عاقبتِ آن سراى، از آنِ كیست؟
آیات 40 الى 42
گواهى خدا كافى است
كافران، پیامبرىِ حضرت محمد(ص) را نمىپذیرفتند. خداوند یگانه فرموده است كه به آنان چنین پاسخ داده شود:
و كسانى كه كافر شدند، مىگویند: تو پیامبر نیستى! بگو: كافى است كه خدا و آن كس كه علم كتاب نزد اوست میان من و شما گواه باشد.
آیه‌ی 43
منبع: آشنایی با قرآن کریم برای نوجوانان
جزء سیزدهم قرآن کریم، آیات ١ الی ٤٣ سوره ی رعد
