در زندگی برنده باش
در قسمت قبل با تعدادی از راه حل هایی که شما را برای رسیدن به موفقیت در زندگی راهنمایی می کرد، آشنا شدید. در این قسمت نیز راه حل های بیشتری در اختیار شما قرار می دهم. امیدوارم با خواندن آنها زنگی سرشار از موفقیت داشته باشید.
ویژگی های برنده و بازنده:
برنده در چنین شرایطی آزادانه ، رنجش و آزردگی خود را بیان نموده، تخلیه ی احساسی می كند ، سپس مساله را به فراموشی می سپارد.
بازنده هنگامی كه از دیگران بدرفتاری می بیند ، خشم و ناخشنودی خویش را به زبان نمی آورد و زجر می كشد، و با انتقام گرفتن از خود، شرایط بدتری را پدید می آورد.
****
برنده می داند كه هر قاعده ای در هر كتابی را می توان نادیده گرفت، جز یكی، « همانی كه هستی و می خواستی ، باش » ، تنها برگ برنده ، در دنیا همین است.
بازنده فكر می كند كه برای بازنده شدن و برنده شدن قوانینی وجود دارد.
****
برنده روی پای خود می ایستد و از اینكه دیگران، به وی تكیه كنند ، احساس خوبی دارد.
بازنده به كسانی كه از خودش قوی ترند ، تكیه می كند و کمبود های خود را بر سر افراد ضعیف تر از خویش خالی می كند.
****
برنده نسبت به فضای اطراف خود حساس است.
بازنده فقط نسبت به احساسات خود حساس است.
****
برنده در وجود یك آدم بد، خوبی ها را می جوید و روی همین قسمت كار می كند.
بازنده در وجود یك انسان خوب، بدی ها را می جوید. از این رو ، به سختی می تواند با دیگران همكاری كند.
****
برنده ترسی ندارد از اینكه دریك موقعیت متفاوت قرار گیرد ، زیرا مشکلی در افکارش بوجود نمی آید.
بازنده سازگار شدن با موقعیت های متفاوت را به كارشایسته ترجیح می دهد.
****
برنده می داند كه چگونه می توان جدی بود، بی آنكه خشك و رسمی باشد.
بازنده غالبا خشك و رسمی است، زیرا فاقد توانایی جدی بودن است.
****
برنده آنچه را كه ضرورت دارد، با حوصله انجام می دهد و توان خود را برای راه حل هایی ذخیره می كند كه در آنها از حق انتخاب برخوردار است.
بازنده آنچه را كه ضرورت دارد، با حالتی اعتراض آمیز انجام می دهد، و هیچ توان و نیرویی را برای گرفتن تصمیمات اخلاقی مهم باقی نمی گذارد.
****
برنده سعی می كند كه رفتارهای خود را براساس نتایج منطقی آنها قضاوت كند، و رفتارهای دیگران را براساس قصد و نیت آنها ارزیابی كند.
بازنده رفتارهای خود را براساس قصد و نیت خویش و رفتارهای دیگران را براساس نتایج آنها ارزیابی می كند.
****
برنده دیگران را سرزنش می كند ولی آنها را می بخشد.
بازنده چنان بزدل است كه قادر به سرزنش دیگران نیست و چنان حقیر است كه قادر به بخشیدن دیگران هم، نیست.
****
برنده پس از بیان نكته ی اصلی مورد نظرش، دیگر سخنی نمی گوید.
بازنده آنقدر به صحبت ادامه می دهد ، كه نكته ی اصلی را فراموش می كند.
****
برنده ضعف های خود را به خدمت توانایی هایش می گیرد.
بازنده توانایی های خود را هدر می دهد، زیرا كه آنها را در خدمت ضعف های خود به كار می گیرد.
****
برنده در برابر افراد سودمند و ناتوان، یكسان عمل می كند.
بازنده به چابلوسی در برابر قدرتمندان پرداخته و ضعف ها را تحقیر می كند.
****
برنده می خواهد مورد احترام دیگران باشد ، اما ذهنش را درگیر آن نمی كند.
بازنده برای رسیدن به این هدف، دست به هر كاری می زند، اما سرانجام با شكست روبه رو می شود و به هدف اش نمی رسد.
****
برنده حتی زمانی كه دیگران وی را به عنوان یك استاد می شناسند، می داند كه هنوز خیلی چیزها را نمی داند.
بازنده می خواهد كه دیگران او را یك استاد بدانند و این نكته كه : « بسیار كم می داند » را ، هنوز نیاموخته است.
****
برنده نسبت به ضعف های دیگران ، غمخواری می كند، زیرا ضعف های خود را درك نموده و آنها را پذیرفته است.
بازنده دیگران را به دلیل ضعف هایشان خوار و خفیف می شمارد ، زیرا وجود ضعف در درون خود را انكار نموده و پنهان می كند.
****
برنده هر كاری كه از دست اش بر آید انجام می دهد و اگر سرانجام شكست خورد، به معجزه امید می بندد.
بازنده بدون آنكه كوچكترین تلاشی كند، به انتظار معجزه می نشیند.
****
برنده هنگامی كه می بیند راهی را كه در پیش گرفته است ، با مسیر زندگانی او سازگار نیست ، ترس از ترك كردن آن ندارد.
بازنده « نیمه ی راهی » را در پیش گرفته و به آن ادامه می دهد ، و اهمیتی نمی دهد كه به كجا منتهی می شود.
مطالب مرتبط
