تبیان، دستیار زندگی
فلسفه روی پرده
فلسفه روی پرده
فلسفه روی پرده
آن‌هایی که احمدرضا معتمدی را می‌شناسند از دغدغه‌های فلسفی او به‌ویژه در عالم نظر و نظریه‌پردازی آگاه‌اند. فیلم «سوءتفاهم» حاصل بصری و سینمایی این دغدغه است.
در ستایش پایداری جوانان دلیر ایران
در ستایش پایداری جوانان دلیر ایران
در ستایش پایداری جوانان دلیر ایران
برخی رخدادها و حماسه‌های تکان‌دهنده در تاریخ جنگ وجود دارد که هنوز هم بعد از سه دهه که از پایان جنگ گذشته زنده و پویا و عبرت‌آموزند و کم به آن‌ها ارجاع شده. قصه 23 نفر هم یکی از آن‌هاست که فارغ از ارزش‌های دفاع مقدسی از حیث درام و داستان‌پردازی هم به‌شدت ظرفیت بالایی دارد اما فیلمسازان به سراغ آن نرفته بودند.
شگفتی با 23 نفر
شگفتی با 23 نفر
شگفتی با 23 نفر
سینمای ایران با این‌همه هیاهوی رسانه‌ای و خبررسانی و برنامه‌های سینمایی شرایط خوبی ندارد. تعداد فیلم‌های سینمایی به معنی سینما، از انگشت یکدست تجاوز نمی‌کند. درباره این مسئله بیشتر خواهیم نوشت. در این مجال به ارزیابی کوتاه از فیلم‌های نیمه اول جشنواره خواهیم پرداخت.
چالش «قَسامه» در سینما
چالش «قَسامه» در سینما
چالش «قَسامه» در سینما
در جشنواره فجر امسال فیلم‌های غافلگیرکننده کم ندیده‌ایم و حالا باید «قسم» را به این جمع اضافه کرد. محسن تنابنده در این فیلم، هم یک حکم فقهی را به چالش می‌کشد و هم قدرتش را در کارگردانی اثبات می‌کند.
برای حضور «رویای سهراب» در بخش خارج از مسابقه فجر سراغ مسئولان نمی‌روم
برای حضور «رویای سهراب» در بخش خارج از مسابقه فجر سراغ مسئولان نمی‌روم
برای حضور «رویای سهراب» در بخش خارج از مسابقه فجر سراغ مسئولان نمی‌روم
کارگردان و تهیه کننده «رویای سهراب» که فیلمش برای حضور در سی و هفتمین جشنواره ملی فیلم فجر انتخاب نشده بود درباره بخش خارج از مسابقه فجر نظر خود را اعلام کرد.
 فیلم کودک را خانواده‌ها هم باید دوست داشته باشند
فیلم کودک را خانواده‌ها هم باید دوست داشته باشند
فیلم کودک را خانواده‌ها هم باید دوست داشته باشند
سهیل موفق که با فیلم سینمایی «پاستاریونی» در ویژه‌برنامه «سیمرغ و پروانه ها» سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر شرکت دارد، گفت: به اقتضای دوران امروز باید فیلم‌هایی بسازیم که هم بچه‌ها دوست داشته باشند، هم خانواده‌ها.
شوخی دراماتیک با مرگ
شوخی دراماتیک با مرگ
شوخی دراماتیک با مرگ
محمدرضا هنرمند بعد از 16 سال دوری از فضای سینما با فیلم متفاوتی به جشنواره سی و هفتم آمده است. او که سابقه ساخت فیلم با موضوع مرگ دارد این بار در «سمفونی نهم» بازهم سراغ این سوژه رفته است.
جهش بلند تنابنده در کارگردانی
جهش بلند تنابنده در کارگردانی
جهش بلند تنابنده در کارگردانی
قسم در یک‌کلام فیلم خوب و کاملی است. این فیلم دومین اثرتنابنده در مقام کارگردانی بعد از فیلم گینس (۱۳۹۴) است. موفقیت فیلم در نگاه اول مدیون فیلم‌نامه آن است. استارت اولیه داستان از توصیف یک مجهول کلید می‌خورد. پس‌ازاین استارت است که رابطه کاراکترها یک‌به‌یک با مجهول اصلی داستان مشخص می‌شود. مجهولی که با ورود شخصیت‌های شناسنامه‌دار و رابطه علل و معلولی اشان بایکدیگرو کلیت ماجرا، کم‌کم هویت اصلی و ضبط‌وربطشان با شیرازه روایت معلوم می‌گردد. روایت با الگویی ریتم دار برای مخاطب بازگو می‌شود
 "پاستاریونی"؛ کمدی با طعم شرافت
"پاستاریونی"؛ کمدی با طعم شرافت
"پاستاریونی"؛ کمدی با طعم شرافت
پاستاریونی فیلم شریف و سالمی در گونه کودک است. مهم‌ترین وجه تمایز آن نسبت به بسیاری از نمونه‌های مشابه و پیشین خود، این است که برای خلق فضای شاد و مفرح به ورطه سخافت و میانمایگی فرو نمی‌غلتد و هدف را توجیهی برای بهره‌گیری از وسیله قرار نمی‌دهد.
کاریکاتوری از تنهایی انسان معاصر
کاریکاتوری از تنهایی انسان معاصر
کاریکاتوری از تنهایی انسان معاصر
جان‌مایه سینمای روشنفکری با یک مفهوم گره اساسی خورده است؛«تنهایی انسان معاصر». این بحران در دورانی که از موبایل، اینترنت و دهکده جهانی خبری نبود، تم موردعلاقه شبه روشنفکران بحساب می آمد و فیلم‌های فراوانی با چنین مضمونی ساخته می شد.